Ἀλλ’ ὁποίους ἀγῶνας διετέλεσεν ἐνταῦθα ἡ μακαρία Μεθοδία! Ἀδυνατεῖ πράγματι νὰ διηγηθῇ τις τοὺς καμάτους τῆς ἐγκλείστου καὶ ἰσαγγέλου ζωῆς της, τὴν ἄσκησιν, τὴν νηστείαν, τὴν ἀγρυπνίαν, τὰ δάκρυα, τὴν ἀδιάλειπτον προσευχήν. Ἐκοιμᾶτο ὀλίγον διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ σώματος ἐπὶ ξυλίνου κραββάτου ἄνευ στρώματος, τὸ δὲ ὑπόλοιπον μέρος τῆς νυκτὸς προσηύχετο μετὰ θερμῶν δακρύων καὶ κατανύξεως πρὸς τὸν γλυκύτατον αὐτῆς νυμφίον Χριστόν, τοῦ ὁποίου τὸ κάλλος καὶ τὴν ὡραιότητα φανταζομένη μὲ τοὺς νοεροὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς ἀνεφλέγετο πρὸς τὴν ἀγάπην αὐτοῦ· τὸ δὲ φαγητόν της ἦτο λιτότατον. Καθ’ ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ἑβδομάδος ἐνήστευεν αὐστηρῶς, πλὴν τοῦ Σαββάτου καὶ τῆς Κυριακῆς, ὅτε καὶ μετελάμβανε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων καὶ ἐπληροῦτο ἡ καρδία αὐτῆς ἀνεκφράστου πνευματικῆς χαρᾶς. Πλεῖστοι εὐσεβεῖς προσέφερον εἰς αὐτὴν τροφὰς διαφόρους καὶ ἐνδύματα, ἀλλ’ ἡ Ὁσία διένεμεν αὐτὰ εἰς τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην πτωχοὺς καὶ ἀσθενεῖς.
Καθ’ ὅλην τὴν ἁγίαν καὶ Μεγάλην Τεσσαρακοστὴν διετέλει ἔγκλειστος καὶ δὲν ἐδέχετο οὐδένα εἰς ἐπίσκεψιν, ἐπιδιδομένη καθ’ ὁλοκληρίαν εἰς προσευχὰς καὶ πνευματικὰς μελέτας. Μόνον ἔκ τινος θυριδίου τοῦ κελλίου της ἤρχετο ἐνίοτε εἰς ἐπικοινωνίαν μετὰ τῶν ἔξω καὶ ἔδιδεν εἰς τοὺς ζητοῦντας «εὐλογημένον ἔλαιον» ἐκ τῆς ἀκοιμήτου κανδήλας τοῦ κελλίου της, τὸ ὁποῖον ἐλάμβανον μετὰ πίστεως οἱ Κιμώλιοι καὶ ἐχρησιμοποίουν εἰς ποικιλοτρόπως πάσχοντας, πρὸς θεραπείαν καὶ ἀπαλλαγὴν πάσης νόσου καὶ δεινῆς περιστάσεως.
Ἡ ἐνάρετος αὕτη καὶ ἁγία πολιτεία τῆς ἐνθεωτάτης Μεθοδίας ἦτο εἰκὼν καὶ ἀπομίμησις τῆς ἰσαγγέλου ζωῆς τῶν παλαιῶν Ὁσίων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν, τῶν ὁποίων τὰς ἀρετὰς καὶ τὸν ἔνθεον ζῆλον ἐμιμεῖτο καὶ ἐφαίνετο ὅλη θεόληπτος καὶ οὐρανόφρων, τὰ ἄνω ζητοῦσα καὶ πρὸς αὐτὰ καὶ μόνον κατευθύνουσα ὅλα τὰ κινήματα τῆς ψυχῆς της καὶ ὅλα τὰ διαβήματα καὶ τὴν πορείαν τῆς ἁγίας ζωῆς της καὶ καθ’ ἑκάστην μελέτην εἶχε τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ θεῖα δικαιώματα, τὰ φωτίζοντα τὸν νοῦν καὶ γλυκαίνοντα τὴν καρδίαν καὶ τρόπον τινὰ ποιοῦντα τὸν ἄνθρωπον μετὰ σαρκὸς ἄσαρκον καὶ ἄγγελον ἐπίγειον καὶ ὅλον ἐνθεώτατον καὶ θεοφώτιστον, «πεπληρωμένον καρπῶν δικαιοσύνης» (Φιλιπ. α’ 11), οἵα ἦτο καὶ ἡ μακαρία Μεθοδία.