πάθος πάσχων ἀπαθὲς καὶ μακάριον, καὶ καθὼς μεταξὺ τῶν ἱερῶν Ἀποστόλων τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς ὁ θεῖος Παῦλος διέπρεπε καὶ ὑπερεῖχεν εἰς τὰ τῆς Δεσποίνης ἡμῶν ἐγκώμια, οὕτω μεταξὺ τῶν Ἱεραρχῶν προηγεῖτο καὶ ὑπερέλαμπεν ὁ μακάριος Ἱερόθεος, πάντων κρατῶν, πάντων ὑπερέχων, καὶ παρὰ πάντων ὑφ’ ὧν ἠκούετο καὶ ὡρᾶτο θεόληπτος καὶ θεῖος ὑμνολόγος κρινόμενος.
Τὸν τοιοῦτον λοιπὸν καὶ τοσοῦτον κατά τε ἀρετὴν καὶ σοφίαν μέγαν καὶ θειότατον ἄνδρα μὲ τίνας νὰ τὸν παραβάλωμεν καὶ πῶς νὰ τὸν ὀνομάσωμεν; Μὲ τοὺς ἀΰλους Ἀγγέλους καὶ Ἄγγελον νὰ τὸν ὀνομάσωμεν; Ναί, βεβαιότατα, διότι ἀγγελικῶς ἐν τῷ κόσμῳ ἐπολιτεύθη, καὶ ἔνσαρκος Ἄγγελος ἀνεφάνη· μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶ Ἀπόστολον νὰ τὸν ὀνομάσωμεν; καὶ βεβαιότατα, διότι Ἀποστολικὴν ἐγχειρισθεὶς διακονίαν, ἀποστολικῶς τὰ χρέη αὐτῆς ἐξετέλεσε· μὲ τοὺς Μάρτυρας, μὲ τοὺς Ἱεράρχας καὶ Διδασκάλους; Ναί, βεβαιότατα, διότι ὡς Μάρτυς μὲν καὶ διὰ λόγων καὶ δι’ ἔργων καὶ ἀγώνων τὴν τῆς πίστεως ἀλήθειαν ἐμαρτύρησεν, ὡς δὲ Ἱεράρχης, κανονικῶς καὶ νομίμως ἀρχιερατεύσας, τὸν Θεὸν εὐηρέστησε καὶ ὡς διδάσκαλος ὑπὲρ πάντα τὰ διδασκαλικὰ χρέη ἐξεπλήρωσεν. Ἀλλὰ καὶ οὐρανὸν καὶ ἥλιον καὶ σελήνην ἐὰν αὐτὸν ὀνομάσωμεν, ἀληθεύομεν, διότι καὶ αὐτὸς διὰ τῶν ἀειφώτων ἔργων καὶ λόγων αὐτοῦ ὡς δι’ ἀστέρων λαμπρυνόμενος τὴν τοῦ Θεοῦ δόξαν, τὴν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου οἰκονομίαν διηγήθη, καὶ τὸ τῆς ἀγνοίας καὶ εἰδωλολατρίας σκότος διὰ τῆς ἀληθοῦς θεογνωσίας ἀποδιώξας, πᾶσαν κατηύγασε τὴν ὑφήλιον, ἀλλὰ καὶ σκεῦος ἐκλογῆς, ἄλλον Παῦλον καὶ υἱὸν βροντῆς, δεύτερον Θεολόγον, ἐὰν αὐτὸν ὀνομάσωμεν, μεθ’ ὑπερβολῆς δὲν τὸν ἐγκωμιάζομεν. Ἐπειδὴ καὶ τοῦ Παύλου ἐπλούτει τὸν διακαῆ πρὸς τὸ κήρυγμα ζῆλον, καὶ τῆς τοῦ Ἰωάννου Θεολογίας τὸν παγκόσμιον καταπληκτικὸν ἦχον. Διὰ τοσούτων στεφάνων ἡ ἀρετὴ αὐτὸν κατεκόσμησε, διὰ τοσούτων ἀγαθῶν ἡ φιλοσοφία αὐτὸν κατεποίκιλεν.
Τίνα λοιπὸν ἐκ τῶν προνομίων καὶ χαρίτων αὐτοῦ νὰ θαυμάσῃ τις πρότερον; ἤ ποία γλῶσσα ρητορικωτάτη θέλει δυνηθῆ νὰ ἐφεύρῃ τῶν τοσούτων καὶ τοιούτων κατορθωμάτων πρέποντα τὰ ἐγκώμια; ἐπειδὴ ὅταν μία ψυχὴ εἰς ἑαυτὴν συναθροίσῃ ἅπαν καλόν, ὑπερνικᾷ ἅπαν ἐγκώμιον· ὅθεν ἐγὼ ἓν ἔτι πρὸς τοῖς εἰρημένοις εἰπών, θέλω καταπαύσει τὸν λόγον μου,