ΤΙΜΟΘΕΟΣ ὁ Ἅγιος Ὁσιομάρτυς κατήγετο ἀπὸ τὴν ἐπαρχίαν Κισσανίου [1] τοῦ κατὰ τὴν Θρᾴκην, ἀπὸ χωρίον τι καλούμενον Παράορα, ὠνομάζετο δὲ Τριαντάφυλλος πρότερον· ὅταν δὲ ἔφθασεν εἰς ἡλικίαν, ἔλαβε γυναῖκα νόμιμον καὶ ἐγέννησεν ἐξ αὐτῆς δύο κοράσια. Μετὰ δὲ χρόνους ἡ γυνὴ αὐτοῦ, ἐκ συνεργείας τοῦ διαβόλου, ἠγάπησεν Ἀγαρηνόν τινα. Ὅθεν ἐτούρκευσε καὶ ὑπανδρεύθη μὲ αὐτόν, ἀφήσασα τὸν νόμιμον αὐτῆς σύζυγον. Ἀλλ’ οὗτος, λυπούμενος διὰ τὴν ἀπώλειαν τῆς ψυχῆς αὐτῆς, προνοῶν δὲ καὶ διὰ τὰ κοράσια αὐτοῦ, μήπως τὰ λάβωσιν οἱ ἀσεβεῖς καὶ τὰ τουρκεύσωσι κατὰ τὴν συνήθειαν αὐτῶν, ἀφ’ ἑνὸς μὲν παρέδωκεν αὐτὰ εἴς τινας συγγενεῖς αὐτοῦ νὰ τὰ φυλάττωσι κεκρυμμένα εἰς τὸ χωρίον των, ἀφ’ ἑτέρου δὲ δὲν ἔπαυεν ἀπὸ τοῦ νὰ μηνύῃ πρὸς αὐτὴν ὅπως ἐπιτρέψῃ εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ διὰ νὰ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὴν ἀσέβειαν, ὁπότε θὰ κολασθῇ αἰωνίως καὶ ἄλλα ὅμοια.
Μετὰ παρέλευσιν ὀλίγου χρόνου ἦλθεν ἡ γυνὴ εἰς αἴσθησιν, ἀλλὰ δὲν ἠδύνατο νὰ ἀπαλλαγῇ ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ βαρβάρου ἀνδρός της, οὔτε ἐγνώριζε ποῦ νὰ καταφύγῃ καὶ νὰ λυτρωθῇ ἀπὸ ἐκεῖνον. Ὅθεν ἐσκέφθη λογισμὸν τοιοῦτον, τὸν ὁποῖον ἐφανέρωσε μυστικῶς εἰς τὸν πρῶτον ἄνδρα της, μὲ τὸ μέσον τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου, διὰ τοῦ ὁποίου καὶ αὐτὸς ἐμήνυσε πρὸς αὐτήν. Ὁ δὲ λογισμὸς οὗτος ἦτο νὰ τουρκεύσῃ καὶ αὐτὸς οἰκονομικῶς καὶ νὰ ἐπαναλάβῃ τὴν γυναῖκά του, ἔπειτα δὲ νὰ ἀναχωρήσωσιν ἐκεῖθεν, διὰ νὰ μεταβῶσι δῆθεν εἰς τὴν Αἶνον [2], διά τινα ὑπόθεσίν των, ἀπὸ ἐκεῖ δὲ νὰ φύγωσιν ἀλλαχοῦ. Καὶ τότε ἐκείνη μὲν νὰ γίνῃ Μοναχὴ εἰς γυναικεῖον Μοναστήριον, αὐτὸς δὲ νὰ ἀναχωρήσῃ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος καὶ νὰ μονάσῃ. Ταύτην τὴν εἴδησιν ὡς ἔμαθεν ὁ Τριαντάφυλλος δὲν ἀνέβαλε τὸν καιρὸν διὰ νὰ λυτρώσῃ τὴν μεμελανωμένην ἐκείνην ψυχήν. Ὅθεν ἐπῆγεν ἀμέσως εἰς τὸ κριτήριον τῶν ἀσεβῶν καὶ εἶπεν, ὅτι ἐὰν τοῦ δίδωσι πάλιν τὴν γυναῖκά του γίνεται Τοῦρκος. Οἱ δὲ ἀσεβεῖς ὑπεσχέθησαν εἰς αὐτὸν νὰ τοῦ τὴν δώσωσιν. Ὅθεν περιτμηθείς, ἐπανέλαβε τὴν γυναῖκά του καὶ ἐκάθισε μετ’ αὐτῆς εἰς τὸ Κισσάνιον περὶ τοὺς πέντε ἕως ἓξ μῆνας, ζῶντες κατὰ μὲν τὸ φαινόμενον ὡς Τοῦρκοι, ἐν τῷ κρυπτῷ δὲ χριστιανικῶς, προσέχοντες νὰ μὴ δώσωσιν οὐδεμίαν ὑποψίαν εἰς τοὺς κρατοῦντας.
Ἡμέραν δέ τινα εὑρὼν αἰτίαν εὐλογοφανῆ, παρέλαβε τὴν γυναῖκά του, καὶ διελθὼν ἀπὸ τὸ ρηθὲν χωρίον ἀπεχαιρέτησε τους συγγενεῖς αὐτοῦ καὶ τὰ κοράσιά του καὶ κατέβη εἰς Αἶνον.