Τῇ ΙϚ’ (16ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ΛΟΓΓΙΝΟΥ τοῦ Ἑκατοντάρχου.

Αὐτὰ καὶ ἄλλα παρόμοια μυρολόγια, κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν γυναικῶν, λέγουσα ἡ δυστυχὴς ἐκείνη γυνή, ἀποκοιμηθεῖσα ἀπὸ τὸν πόνον καὶ τὰ δάκρυα, βλέπει καθ’ ὕπνον τὸν Ἅγιον καὶ τῆς λέγει· «Ἐγὼ εἶμαι Λογγῖνος ὁ Ἑκατόνταρχος, τοῦ ὁποίου ἔκοψαν διὰ τὸν Χριστὸν τὴν κεφαλήν, τὴν ὁποίαν, ἀφοῦ ἔφερον ἐδῶ, τὴν ἔρριψαν εἰς τὴν κοπρίαν ἔξω τῆς πόλεως. Ὕπαγε λοιπὸν εἰς τὸν τόπον αὐτόν, σκάλισε βαθέως εἰς τὴν κοπρίαν καὶ θέλεις εὓρει τὴν κεφαλήν μου, ἔγγισον τότε αὐτὴν εἰς τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ θὰ ἀναβλέψῃς, θὰ σοῦ δείξω δὲ τότε καὶ τὸν υἱόν σου εἰς πόσην δόξαν εὑρίσκεται, νὰ παρηγορηθῇς διὰ τὰ παθήματά σου». Τοιαῦτα ἰδοῦσα ἡ τυφλή, ἀπῆλθεν εἰς τὸν ρηθέντα τόπον μὲ κόπον πολὺν χειραγωγουμένη ἀπὸ ἄλλον καὶ ἤρχισε μὲ μεγάλην προθυμίαν νὰ σκαλίζῃ τὴν κοπρίαν μὲ τὰς χεῖράς της. Εὑροῦσα δέ, ὡς θησαυρὸν ἀτίμητον, τὴν τιμίαν κεφαλήν, εὐθὺς ἀνέβλεψε καὶ εἶδεν αὐτὴν ὡς ἀστέρα ὑπέρλαμπρον. Ἠσπάζετο λοιπὸν ταύτην καὶ τὴν κατεφίλει μὲ θερμότατα δάκρυα· ἔπειτα καθαρίσασα αὐτὴν ἐπιμελῶς τὴν ἤλειψε μύρα καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκόν της, βαστάζουσα τοιοῦτον μαργαρίτην πολύτιμον. Κατὰ δὲ τὴν ἑπομένην νύχτα ἐφάνη πάλιν εἰς τὸν ὕπνον αὐτῆς ὁ Ἅγιος, κρατῶν τὸν υἱόν της εἰς τὰς ἀγκάλας του, ὡς τέκνον του, ἦτο δὲ ὁ υἱός της ἐνδεδυμένος διὰ πλουσίων νυμφικῶν ἐνδυμάτων καὶ ἐχαίρετο. Τότε τῆς εἶπεν ὁ Ἅγιος· «Ἰδὲ τὸν υἱόν σου, διὰ τὸν ὁποῖον ἐθρήνεις, πόσην ἀπόλαυσιν εὗρε· μὴ λυπῆσαι λοιπόν, ἀλλὰ χαῖρε, ὅτι ὁ Θεὸς τὸν ἠξίωσε τῆς Βασιλείας Του καὶ μοῦ τὸν ἔδωκε συνοδείαν, νὰ μὴ ἀποχωρισθῇ ποτὲ ἀπὸ ἐμέ. Λάβε λοιπὸν τὴν κεφαλήν μου καὶ τὸ λείψανον το υἱοῦ σου καὶ θάψον εἰς ἕνα τάφον ἀμφότερα, εὐχαρίστει δὲ τὸν Κύριον, ὅστις τὸν ἀνέπαυσεν εἰς τόσην δόξαν καὶ εὐφροσύνην αἰώνιον».

Ταῦτα ἀκούσασα ἡ γυνὴ ἔθεσεν εἰς θήκην τὴν κεφαλὴν τοῦ Μάρτυρος καὶ τὸ λείψανον τοῦ υἱοῦ της καὶ τὰ μετέφερεν εἰς τὴν πατρίδα της Καππαδοκίαν εἰς χωρίον Σανδάλην καλούμενον, παθοῦσα τὸ ἴδιον ἐκεῖνο ὅπερ ἔπαθε καὶ ὁ Σαούλ. Διότι καθὼς ἐκεῖνος ζητῶν τοὺς ὄνους τοῦ πατρός του, εὗρε παρ’ ἐλπίδα βασιλείαν, τοιουτοτρόπως καὶ αὐτή, ζητοῦσα νὰ ἀπολάβῃ τὸ φῶς τῶν ὀφθαλμῶν της, καὶ αὐτὸ ἔλαβε καὶ θερμὸν προστάτην εὗρε τὸν Ἅγιον.