Ἀλλ’ αὐτὸς τὰ ὑπέμεινεν ὅλα καὶ ἔλεγεν· «Εὐχαριστῶ σας, ὅτι ἁλατίζετε τὰς σάρκας μου, διὰ νὰ δύνανται νὰ ὑποφέρουν καὶ τὰ ἐπίλοιπα βάσανα». Ἰδὼν ὅθεν ὁ ἄρχων, ὅτι ματαίως τὸν ἐβασάνιζεν, ἢ μᾶλλον εἰπεῖν ἐκεῖνος ἐβασανίζετο, τὸν ἐφυλάκισεν ἕως δευτέραν ἐξέτασιν.
Ἀφοῦ παρῆλθον ἡμέραι τινὲς ἔφεραν καὶ πάλιν τοὺς Ἁγίους ἕνα ἕκαστον κατὰ τάξιν ὡς καὶ πρότερον. Καὶ σταθεὶς μὲ πολλὴν παρρησίαν ὁ Τάραχος, γηραλέος κατὰ τὴν ἡλικίαν, Ρωμαῖος τὸ γένος καὶ στρατιώτης τὸ ἐπάγγελμα, ἤλεγξε τὸν ἡγεμόνα, τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς ἀδυνάτους θεούς των καρτερικώτατα· ὅθεν ἐκτύπησαν μὲ λίθους τὸ στόμα του, κατέκαυσαν τὰς χεῖράς του, ἔπειτα τὸν ἐκρέμασαν μὲ τὴν κεφαλὴν πρὸς τὰ κάτω, κάτωθεν δὲ τὸν ἐκάπνιζον καὶ ἀφ’ οὗ τὸν κατεβίβασαν ἀπὸ ταύτην τὴν βάσανον τοῦ ἔδωσαν ἄλλην ἀνυπόφορον· ἥτοι καπνίζοντες σινάπι μὲ ἅλας καὶ ἄλλα δριμύτερα βότανα, ἑνώσαντες μὲ τὸ ὄξος, τὸ ἔχυσαν ἀπὸ τὴν ρῖνα εἰς τὸ στόμα καὶ τὸν ἐγκέφαλον τοῦ Ἁγίου. Ὁ δὲ Ἅγιος καὶ ταύτην τὴν δριμεῖαν πόσιν ἐνόμιζε γλυκύτητα, καὶ τὴν καῦσιν τοῦ πυρὸς ὑπέμεινεν ὡς δρόσον καὶ ἄνεσιν, ἐνθυμούμενος τοῦ αἰωνίου πυρὸς τὴν δριμύτητα, ἀφοῦ δὲ οἱ μιαροὶ ἐβασάνισαν ἐπ’ ἀρκετὸν τὸν Ἅγιον, ἀπέρριψαν αὐτὸν σιδηροδέσμιον εἰς τὸ δεσμωτήριον.
Φέρουσιν ὅθεν καὶ πάλιν τὸν Πρόβον εἰς τὸ κριτήριον, ὅστις περιεγέλασεν εὐθὺς πολὺ τοὺς ψευδώνυμους θεοὺς καὶ τοὺς βασιλεῖς μὲ τοὺς ἀνόμους νόμους, τοὺς ὁποίους ἀγνώστως ἔγραψαν, οἱ δὲ ἀσύνετοι ἄνθρωποι τοὺς φυλάττουσιν. Ἔδειραν λοιπὸν καὶ αὐτοῦ τὸ στόμα καὶ πυρώσαντες σίδηρον τὸν ἔβαλον ἐπάνω, ἀλλὰ ποσῶς δὲν ἐκαίετο· νομίζων δὲ ὁ ἄρχων, ὅτι ἀπὸ τὴν ἀμέλειαν τῶν ὑπηρετῶν, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔκαυσαν καλὰ τὸν σίδηρον, ἦτο ἡ αἰτία καὶ δὲν ἐκαίετο ὁ Ἅγιος καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν θείαν θαυματουργίαν καὶ δύναμιν, τοὺς προσέταξεν ὀργιζόμενος νὰ πυρώσουν αὐτὸν περισσότερον· ὅσον δὲ αὐτοὶ τὸν ἐπύρωνον, τοσοῦτον μᾶλλον ὁ Ἅγιος ἐδροσίζετο καὶ περιεγέλα τὸν ἄρχοντα ὡς ἀνόητον. Αἰσχυνθεὶς δὲ ὁ ἄρχων ἐκέλευσε νὰ δείρουν τὸν Ἅγιον εἰς τὴν ράχιν, νὰ ξυρίσουν τὴν κεφαλήν του, νὰ τοῦ βάλουν ἐπάνω ἄνθρακας ἀνημμένους καὶ νὰ κόψουν τὴν γλῶσσαν του. Ὁ δὲ Μάρτυς ταῦτα πάσχων, ἔλεγεν· «Ἔχω ἄλλην γλῶσσαν ἀθάνατον, τὴν ὁποίαν δὲν ἠμπορεῖτε νὰ κόψετε, καὶ τὴν ὁποίαν προσευχομένην ἀκούει ὁ Κύριος». Ἀφ’ οὗ δὲ τοῦ ἔδωσαν ὅλα ταῦτα τὰ δεινὰ κολαστήρια, ἐφυλάκισαν πάλιν καὶ αὐτόν.