Λέγει ἡ ὄνος· «Δὲν μὲ εἶχες ἐμὲ ἐκ νεότητός σου; εἶδες ποτὲ νὰ κάμω οὕτω; ἀλλὰ τώρα ἵσταται Ἄγγελος Κυρίου ἐμπρός μου καὶ δὲν μὲ ἀφήνει νὰ προχωρήσω». Ἀτενίσας τότε ὁ Βαλαὰμ βλέπει καθαρὰ τὸν Ἄγγελον· καὶ ὡς τὸν εἶδεν, ἀπὸ τὸν φόβον του ἔπεσε χαμαὶ καὶ τὸν ἐπροσκύνησεν. Ὁ δὲ Ἄγγελος τοῦ λέγει· «Διατὶ ἔδερες τόσον τὴν ὄνον σου, ἥτις δὲν σοὶ ἔπταιεν; ἐγὼ ἤμην ὅπου δὲν τὴν ἄφηνα καὶ ἐβουλόμην νὰ σὲ φονεύσω, διότι δὲν μοῦ ἀρέσει ἡ ὁδός σου». Ὁ δὲ Βαλαὰμ τοῦ λέγει· «Ἥμαρτον, δὲν ἐγίνωσκον ὅτι σοὶ μοὶ ἀνθίστασαι· ἀλλὰ ἐὰν θέλῃς, νὰ μὴ ὑπάγω». Ὁ δὲ Ἄγγελος τοῦ λέγει· «Ὕπαγε, μόνον ὅ,τι σοῦ εἰπῶ ἐγώ, ἐκεῖνο νὰ ποιήσῃς». Τότε τὸν ἄφησε νὰ συναντηθῇ πάλιν ὁ Βαλαὰμ μὲ τοὺς ἄρχοντας τοῦ βασιλέως.

δ’. Ἐμφάνισις κατὰ τὸν θάνατον τοῦ Μωϋσέως.

Τὸ βιβλίον τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπερ καλεῖται Δευτερονόμιον, διηγεῖται διὰ τὸν Ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ, ὅτι ὁ Μωϋσῆς, ὅταν ἔμελλε νὰ ἀποθάνῃ, ἀνέβη εἰς ὄρος τι, ὅπερ ἦτο πλησίον τῆς Ἱεριχοῦς, ἐκεῖ δὲ τοῦ ἔδειξεν ὁ Θεὸς ὅλην τὴν γῆν Χαναὰν καὶ τοῦ εἶπε· «Αὐτὴν τὴν γῆν, τὴν ὁποίαν ὑπεσχέθην εἰς τὸν Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, θέλουν τὴν κληρονομήσει ἄλλοι καὶ σὺ δὲν θὰ ὑπάγῃς ἐκεῖ». Εἰς ἐκεῖνο τὸ ὄρος ἀπέθανεν ὁ Μωϋσῆς· καὶ ὁ διάβολος ἠθέλησε νὰ ἔμβῃ εἰς τὸ σῶμα τοῦ Μωϋσέως, νὰ πλανήσῃ τοὺς Ἑβραίους καὶ νὰ τοὺς εἴπῃ ἄλλον νόμον καὶ ἄλλους λόγους. Τότε ὁ Ἀρχιστράτηγος Μιχαὴλ ἐφάνη ἔμπροσθέν του καὶ τὸν ἐπετίμησε καὶ τοῦ εἶπε· «Ἐπιτιμήσαι σοι Κύριος ὁ Θεός, διάβολε»· καὶ παρευθὺς ἔφυγεν ὁ διάβολος. Τοῦτο βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Ἰούδας (ὄχι ὁ προδότης) καὶ λέγει· «Ὁ δὲ Μιχαὴλ Ἀρχάγγελος, ὅτε τῷ διαβόλῳ διακρινόμενος διελέγετο περὶ τοῦ Μωϋσέως σώματος, οὐκ ἐτόλμησε κρίσιν ἐπενεγκεῖν βλασφημίας, ἀλλ’ εἶπεν· «Ἐπιτιμήσαι σοι Κύριος» (Ἐπιστολὴ Ἰούδα, ἐδάφ. 9).

ε’. Ἐμφάνισις εἰς τὸν Ἰησοῦν τοῦ Ναυῆ.

Τὸ βιβλίον τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ διηγεῖται, ὅτι ὁ Ἰησοῦς ὁ υἱὸς τοῦ Ναυῆ εἶδεν αὐτὸν τὸν Ἀρχάγγελον Μιχαὴλ οὕτως: Ὁ Μωϋσῆς, ὅταν ἀπέθνῃσκεν, ἄφησε διάδοχόν του εἰς τοὺς Ἑβραίους τὸν Ἰησοῦν τὸν υἱὸν Ναυῆ. Ἐκεῖνος ἔλαβε τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς ἐπῆγεν εἰς τόπον ὀνόματι Γάλγαλα·