Τὸ πρωῒ ἠγέρθη ὁ Ἀβραάμ, ἡτοίμασε τὴν ὄνον του, ἔσχισε ξύλα, τὰ ὁποῖα ἐπῆρε μαζί του καὶ λαβὼν δύο ὑπηρέτας καὶ Ἰσαὰκ τὸν υἱόν του, ἔφθασαν εἰς τρεῖς ἡμέρας εἰς τὸ ὄρος, τὸ ὁποῖον τὸν διέταξεν ὁ Θεὸς καὶ λέγει τῶν ὑπηρετῶν του· «Μένετε σεῖς αὐτοῦ κάτωθεν τοῦ ὄρους καὶ ἡμεῖς πηγαίνομεν ἐπάνω νὰ προσκυνήσωμεν καὶ πάλιν θέλομεν καταβῆ». Τότε ἔλαβεν ὁ Ἰσαὰκ τὰ ξύλα εἰς τὸν ὦμον του καὶ ὁ Ἀβραὰμ ἔλαβε πῦρ καὶ μάχαιραν· ἀναβαίνοντες δὲ εἰς τὸ ὄρος λέγει ὁ Ἰσαὰκ πρὸς τὸν Ἀβραάμ· «Πάτερ, ἰδοὺ τὰ ξύλα, τὸ πῦρ καὶ ἡ μάχαιρα, ἀλλὰ ποῦ εἶναι τὸ πρόβατον τὸ ὁποῖον θὰ σφάξωμεν;» Λέγει ὁ Ἀβραάμ· «Θέλει εὕρει ὁ Θεός, τέκνον μου, τὸ πρόβατον».
Ὅταν δὲ ἀνέβησαν εἰς τὸν κορυφὴν τοῦ ὄρους, ἔρριψεν εἰς τὴν γῆν ὁ Ἀβραὰμ τὸν υἱόν του νὰ τὸν σφάξῃ, καὶ ὅταν ἥπλωσε νὰ λάβῃ τὴν μάχαιραν, ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ ἐφάνη καὶ τοῦ λέγει· «Ἀβραάμ, Ἀβραάμ, μὴ βάλῃς τὴν μάχαιραν εἰς τὸν λαιμὸν τοῦ παιδίου, μὴ σφάξῃς αὐτό· διότι ἐγνώρισεν ὁ Θεὸς τὴν καρδίαν σου, ὅτι δὲν ἐλυπήθης τὸν ἀγαπητόν σου υἱὸν διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ». Ἀνέβλεψεν ὁ Ἀβραὰμ καὶ εἶδε καὶ ἦτο κριὸς δεδεμένος ἀπὸ τὰ κέρατα εἰς δένδρον· τότε ἔλαβε τὸ πρόβατον ἐκεῖνο καὶ τὸ ἔσφαξεν ἀντὶ τοῦ υἱοῦ του Ἰσαάκ· ὠνόμασε δὲ ὁ Ἀβραὰμ τὸ ὄρος ἐκεῖνο «Κύριος οἶδε», διότι ἐφάνη ἐκεῖ ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ. Πάλιν ἀπεκρίθη ὁ Ἄγγελος καὶ εἶπεν εἰς τὸν Ἀβραάμ· «Οὕτω προστάζει ὁ Θεός· ἐπειδὴ σὺ τὸν ἠγάπησες τόσον καὶ ἀπεφάσισες νὰ σφάξῃς τὸν υἱόν σου διὰ τὴν ἀγάπην του, καὶ αὐτὸς θὰ σὲ αὐξήσῃ καὶ θὰ πληθύνῃ τὸ γένος σου ὑπὲρ τοὺς ἀστέρας τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὑπὲρ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης καὶ θέλει φημισθῆ τὸ ὄνομά σου εἰς πάντα τὰ ἔθνη».
γ’. Ἐμφάνισις εἰς τὸν μάντιν Βαλαάμ.
Ὁ Προφήτης Μωϋσῆς, ὅτε ἔμελλε νὰ ὑπάγῃ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, ἤτοι εἰς τὴν γῆν Χαναάν, ὅπου ἂν διήρχετο, κατελάμβανε τὸν τόπον ἐκεῖνον καὶ ᾐχμαλώτευε τοὺς κατοικοῦντας αὐτόν· ἀφοῦ δὲ ᾐχμαλώτισε τὸν Σιὼν βασιλέα τῶν Ἀμορραίων, ἦλθε καὶ εἰς τὴν Ἱεριχώ, ἐκεῖ δὲ ἦτο βασιλεύς, ὀνόματι Βαλάκ, υἱὸς τοῦ Σεπφώρ, ὅστις, ὡς τοὺς εἶδεν, ἐφοβήθη καὶ καλέσας τοὺς συμβούλους του λέγει εἰς αὐτούς· «Βλέπετε αὐτὸ τὸ πλῆθος τῶν Ἑβραίων; εἰς ὀλίγας ἡμέρας θέλει μᾶς καταστρέψει· ὅθεν προσπαθήσατε νὰ ἐφεύρωμεν τρόπον νὰ ἐλευθερωθῶμεν ἀπὸ τὰς χεῖράς των».