Ἀλλὰ δὲν ἠδύναντο νὰ εὕρουν αἰτίαν οὐδεμίαν, διότι ἦτο πιστὸς ἄνθρωπος εἰς τὰς βασιλικὰς προσταγάς. Οἱ δὲ λογαριασταὶ εἶπον μεταξύ των· «Δὲν εὑρίσκομεν πταίσιμον εἰς τὸν Δανιήλ, μόνον εἰς τὴν πίστιν του νὰ τοῦ εὕρωμεν πταίσιμον». Τότε ἐπῆγαν εἰς τὸν βασιλέα Δαρεῖον καὶ τὸν παρεκίνησαν νὰ ἐκδώσῃ διαταγὴν ὅτι ἕως τεσσαράκοντα ἡμέρας νὰ μὴ ζητήσῃ οὐδεὶς τίποτε οὔτε ἀπὸ τὸν Θεὸν οὔτε ἀπὸ ἀνθρώπους· ὅποιος δὲ παραβῇ τὴν ἐντολήν του νὰ τὸν ρίπτωσιν εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων.

Ὁ δὲ Προφήτης Δανιήλ, ἐπειδὴ εἶχε τοιαύτην συνήθειαν, προσεκύνει τρὶς τῆς ἡμέρας τὸν Θεόν. Κατὰ τὴν συνήθειάν του λοιπὸν κλίνας τὰ γόνατα καὶ κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, προσηύχετο εἰς τὸν Θεόν· τότε οἱ φθονεροὶ ἐκεῖνοι κατήγγειλαν εἰς τὸν βασιλέα τὴν ὑπὸ τοῦ Δανιὴλ παράβασιν τῆς διαταγῆς. Ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς διὰ τὸν Δανιὴλ ἐλυπήθη πολύ, διότι τὸν ὑπερηγάπα· ἀλλὰ καὶ μὴ θέλων ἠναγκάσθη καὶ ἐπρόσταξε νὰ ρίψουν τὸν Δανιὴλ εἰς τὸν λάκκον τῶν λεόντων διὰ τὴν παράβασιν τῆς προσταγῆς του. Τούτου δὲ γενομένου ἔθεσαν λίθον μέγαν εἰς τὴν θύραν τοῦ λάκκου, καὶ ἐσφράγισαν τὸν λάκκον μὲ τὴν σφραγῖδα τοῦ βασιλέως καὶ τὰ δακτυλίδια τῶν λογαριαστῶν. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀπὸ τὴν λύπην του ἐκοιμήθη ἄδειπνος ἐκείνην τὴν νύκτα. Ὁ Θεὸς ὅμως ἔστειλε τὸν Ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ, ὅστις ἔκλεισε τὰ στόματα τῶν λεόντων καὶ οὐδόλως ἐβλάβη ὁ Δανιήλ. Πρωΐας δὲ γενομένης ἠγέρθη ὁ βασιλεὺς καὶ λαβὼν μεθ’ ἑαυτοῦ τοὺς λογαριαστὰς ἐπῆγαν εἰς τὸν λάκκον ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον ἦσαν τὰ θηρία, καὶ ἔκραξεν ὁ βασιλεὺς μακρόθεν· «Ζῇς, Δανιὴλ φίλε μου;». Καὶ ὁ Δανιὴλ ἀπεκρίθη· «Νὰ ζῇς, βασιλεῦ, εἰς τοὺς αἰῶνας· ὁ Θεὸς ἀπέστειλε τὸν Ἄγγελόν του, καὶ ἔκλεισε τὰ στόματα τῶν λεόντων, καὶ εἶμαι ἐν τῇ ζωῇ ἕως τώρα». Τότε ὁ βασιλεὺς πολλὰ χαρεὶς ἐπρόσταξε καὶ ἐξήγαγον τὸν Δανιὴλ ἀπὸ τὸν λάκκον τῶν λεόντων.

ιε’. Ἡ ἁρπαγὴ τοῦ Ἀββακούμ.

Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ βασιλέως Δαρείου, ἐβασίλευσεν ὁ Κῦρος· ἐκεῖ δὲ εἰς τὴν Βαβυλῶνα ἦτο θηρίον μέγα, τὸ ὁποῖον πάντες οἱ Βαβυλώνιοι ἐπροσκύνουν ὡς θεόν. Ὁ δὲ Κῦρος εἶπε πρὸς τὸν Δανιήλ· «Προσκύνησε καὶ σὺ τὸν θεὸν αὐτόν». Λέγει ὁ Δανιὴλ πρὸς τὸν βασιλέα· «Ἐγὼ προσκυνῶ τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς· ἀλλὰ δός μοι ἐξουσίαν νὰ φονεύσω ἐγὼ τὸ θηρίον χωρὶς ξίφος ἢ ξύλον».