Ἀφοῦ τὴν ἡτοίμασαν, ἀπέστειλε τοὺς ἀνθρώπους του νὰ συναγάγουν πάντας τοὺς ὑπάτους, τοὺς στρατηγούς, τοὺς τοπάρχας, τοὺς ἡγουμένους, τοὺς τυράννους, τοὺς ἐπ’ ἐξουσιῶν καὶ πάντας τοὺς ἄρχοντας τῶν χωρῶν, διὰ νὰ παραστοῦν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς εἰκόνος, τὴν ὁποίαν ἔστησε. Συνήχθησαν λοιπὸν οἱ τοπάρχαι, οἱ ὕπατοι, οἱ στρατηγοί, οἱ ἡγούμενοι, εἰς τὴν χώραν τῆς Βαβυλῶνος, κατὰ τὴν διαταγὴν τοῦ βασιλέως. Τότε ὁ κήρυξ ἐβόησε μὲ ὅλην τὴν δύναμίν του λέγων· «Πρὸς ὑμᾶς λέγω ἔθνη, λαοί, φυλαί, γλῶσσαι, εἰς οἱανδήποτε ὥραν ἀκούσετε τῆς φωνῆς τῆς σάλπιγγος, τῆς σύριγγος, τῆς κιθάρας, τῆς σαμβύκης καὶ τοῦ ψαλτηρίου, ὅλοι νὰ πέσητε νὰ προσκυνήσετε τὴν εἰκόνα τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορος· ἐὰν δὲ κανεὶς δὲν προσκυνήσῃ τὴν εἰκόνα, κατ’ αὐτὴν τὴν ἰδίαν ὥραν θέλει βληθῆ εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρὸς τὴν καιομένην». Τότε, ὅταν ἐσάλπισαν τὰ ὄργανα, ἔπεσον ὅλοι καὶ προσεκύνησαν τὴν εἰκόνα τοῦ βασιλέως ἐκτὸς τῶν τριῶν Παίδων, Ἀνανία, Ἀζαρία καὶ Μισαήλ, οἵτινες δὲν προσεκύνησαν τὴν εἰκόνα τοῦ βασιλέως. Ὀργισθεὶς ὅθεν ὁ βασιλεὺς εἶπεν εἰς τοὺς ὑπηρέτας του· «Καύσατε καλὰ τὴν κάμινον, ἕως ἑπτὰ φοράς, καὶ εἶτα ρίψατε τοὺς τρεῖς Παῖδας ἐντὸς αὐτῆς»· καὶ οὕτως ἔγινεν. Ἔβαλαν λοιπὸν εἰς τὴν κάμινον ἐκείνην τὴν καιομένην τοὺς Τρεῖς Ἁγίους Παῖδας, τὸ πῦρ ὅμως δὲν τοὺς ἤγγισε διότι ὁ Ἀρχάγγελος Μιχαὴλ κατέβη ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὴν κάμινον καὶ ἐδρόσισε τὴν φλόγα τῆς καμίνου. Τότε ἀτενίσας ὁ βασιλεὺς Ναβουχοδονόσορ εἶδεν ὅτι ἦσαν τέσσαρες· ὅθεν ἠρώτησε τοὺς ὑπηρέτας του· «Δὲν εἶπα νὰ ρίψετε τρεῖς ἀνθρώπους; πῶς τώρα εἶναι τέσσαρες;» καὶ ὅλοι των ἐθαύμασαν εἰς τὸ θαῦμα, ὅπερ ἐφάνη εἰς αὐτοὺς τὴν ἡμέραν ἐκείνην.
ιδ’. Ἡ διαφύλαξις τοῦ Δανιὴλ ἐν τῷ λάκκῳ τῶν λεόντων.
Μετὰ τὸν θάνατον τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορος ἐβασίλευσεν ὁ υἱός του Βαλτάσαρ, μετ’ ἐκεῖνον δὲ ἐβασίλευσεν ὁ Δαρεῖος ὁ βασιλεύς. Εἰς τοῦτον ἐφάνη καλὸν καὶ διώρισεν ἑκατὸν εἴκοσιν ἄρχοντας εἰς ὅλην του τὴν βασιλείαν, διώρισε δὲ καὶ τρεῖς λογιστὰς ἐπάνω εἰς αὐτούς. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν ἦτο καὶ ὁ Προφήτης Δανιήλ, πρῶτος εἰς τὴν σύνεσιν, διότι εἰχε Πνεῦμα Ἅγιον· ὅθεν ὁ βασιλεύς, θαυμάζων τὴν σοφίαν του, τὸν διώρισεν ἐπίτροπον τῆς βασιλείας του. Βλέποντες δὲ οἱ λογαριασταί, ὅτι τὸν ἐτίμησεν ὁ βασιλεύς, ἐφθόνησαν καὶ ἐζήτουν εὐκαιρίαν νὰ τὸν φονεύσουν.