Καθημένου δὲ αὐτοῦ, ἰδοὺ ἤρχετο γέρων τις ἐκ τοῦ ἀγροῦ του, καὶ λέγει προς αὐτόν· «Λέγω σοι, γέρον, ποία εἶναι ἡ πόλις αὕτη;». Ὁ γέρων ἀπεκρίθη· «Ἡ Ἱερουσαλὴμ εἶναι, τέκνον». Λέγει ὁ Ἀβιμέλεχ· «Ποῦ εἶναι Ἱερεμίας ὁ Προφήτης καὶ Ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ, καὶ Βαροὺχ ὁ ἀναγνώστης καὶ ὅλος ὁ λαὸς τῆς πόλεως; διότι δὲν εὗρον αὐτούς». Ἀπεκρίθη ὁ γέρων· «Δὲν εἶσαι σὺ ἀπὸ τὴν πόλιν ταύτην; σήμερον ἐνεθυμήθης τὸν Ἱερεμίαν καὶ τὸν λαόν, καὶ ἐρωτᾷς δι’ αὐτὸν μετὰ τοσαῦτα ἔτη; ὁ λαὸς εἶναι εἰς τὴν Βαβυλῶνα, τέκνον, τώρα ἔτη ἑβδομήκοντα, αἰχμαλωτισθέντες ὑπὸ τοῦ βασιλέως Ναβουχοδονόσορος· καὶ πῶς σύ, ὁ ὁποῖος εἶσαι νέος, καὶ ἀκόμη τότε δὲν ἤσουν γεννημένος, πῶς, λέγω, σὺ ἐρωτᾷς δι’ ἐκείνους, τοὺς ὁποίους δὲν ἔφθασας νὰ ἴδῃς;». Ταῦτα δὲ ἀκούσας ὁ Ἀβιμέλεχ λέγει πρὸς τὸν γέροντα· «Ἂν δὲν ἤσουν γέρων καὶ ἂν δὲν ἦτο ἐμποδισμένον νὰ ἀτιμάζῃ τις τὸν μεγαλύτερόν του (διότι λέγει ὁ Σειράχ· «Μὴ ἀτιμάσῃς ἄνθρωπον ἐν γήρει αὐτοῦ») (η’ 6), ἐξάπαντος ἤθελον σὲ περιγελάσει, καὶ ἤθελον σὲ ἀποκαλέσει τρελλόν, ἐπειδὴ λέγεις, ὅτι ὁ λαὸς ἀπήχθη αἰχμάλωτος εἰς τὴν Βαβυλῶνα· βεβαίως ἐὰν ἠνοίγοντο οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἂν οἱ Ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἤθελον καταβῆ νὰ λάβωσιν αὐτοὺς μὲ δύναμιν καὶ ἐξουσίαν, πάλιν δὲν ἤθελον ὑπάγει τόσον ταχέως εἰς Βαβυλῶνα. Διότι ὀλίγη ὥρα παρῆλθεν, ἀφοῦ μὲ ἔστειλεν ὁ πατήρ μου Ἱερεμίας εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοῦ Ἀγρίππα, διὰ νὰ λάβω ὀλίγα σῦκα, καὶ νὰ δώσωμεν αὐτὰ εἰς τοὺς ἀσθενεῖς τοῦ λαοῦ, ἐγὼ δὲ σταθεὶς ὑπὸ τὴν σκιὰν ἑνὸς δένδρου, ἐκ τοῦ καύματος ἀπεκοιμήθην ὀλίγον καὶ νομίσας ὅτι ἠργοπόρησα, ἐξεσκέπασα τὰ σῦκα καὶ εὗρον αὐτὰ στάζοντα γάλα, καθὼς ὅτε τὰ ἔκοψα ἀπὸ τὴν συκῆν· σὺ δὲ πῶς λέγεις, ὅτι εἰς τόσον ὀλίγην ὥραν ἀπήχθη αἰχμάλωτος ὁ λαὸς εἰς τὴν Βαβυλῶνα; καὶ διὰ νὰ γνωρίσῃς, ὅτι δὲν ψεύδομαι, λάβε σῦκα καὶ ἴδε».

Βλέπων ὁ γέρων τὰ σῦκα εἶπεν· «Ὦ τέκνον, δικαίου ἀνθρώπου εἶσαι υἱός, διὸ καὶ δὲν ἠθέλησεν ὁ Θεὸς νὰ σοὶ δείξῃ τὴν ἐρήμωσιν τῆς πόλεως ταύτης, ἀλλὰ σὲ ἔρριψεν εἰς τοιαύτην ἔκστασιν· ἰδού, ἑβδομήκοντα ἔτη εἶναι ὁ λαὸς εἰς τὴν Βαβυλῶνα, ἀφ’ ἧς ἡμέρας ᾐχμαλωτίσθη. Ὅπως δὲ μάθῃς, τέκνον, ὅτι εἶναι ἀληθῆ ὅσα σοὶ λέγω, ὕψωσον τὰ ὄμματά σου καὶ ἴδε τοὺς ἀγρούς, διότι ἀκόμη δὲν ἐφάνη ἡ αὔξησις τῶν γεννημάτων· ἴδε καὶ τὰς συκέας, ὅτι ὁ καιρὸς τῶν σύκων ἀκόμη δὲν ἔφθασε καὶ πληροφορήσου καὶ πείσθητι εἰς τοὺς λόγους μου».