Ἔπειτα ἰδὼν ὅτι ὅσον ἐκεῖνος ἔπασχε περισσότερον, τόσον μᾶλλον ἐστερεοῦντο οἱ ἐπίλοιποι, ἔδωκε κατ’ αὐτοῦ τὴν τελευταίαν ἀπόφασιν, νὰ δέσουν εἰς τὸν λαιμόν του ἄγκυραν καὶ νὰ τὸν βυθίσουν εἰς τὸ πέλαγος, διὰ νὰ μὴ εὕρουν οἱ πιστοὶ τὸ τίμιον αὐτοῦ λείψανον. Τούτου δὲ γενομένου ἵστατο τὸ πλῆθος τῶν Χριστιανῶν εἰς τὸ πέλαγος καὶ ἐθρήνουν ἐλεεινῶς τὸν διδάσκαλον. Κορνήλιος δὲ καὶ Φοῖβος οἱ μαθηταὶ αὐτο ἐφώναζαν πενθοῦντες ἀπαραμύθητα καὶ προσέταξαν τοὺς λοιποὺς νὰ κάμουν ὅλοι πρὸς τὸν Θεὸν κοινὴν παράκλησιν, ἵνα ἐξέλθῃ εἰς τὴν γῆν τὸ λείψανον τοῦ Ἁγίου. Ἐνῷ λοιπὸν προσηύχοντο κλαίοντες, ἐθαυματουργήθη καὶ τότε τέρας ἐξαίσιον τοῦ ἐν τῇ Ἐρυθρᾷ Θαλάσσῃ ὑπὸ Μωϋσέως τελεσθέντος παραδοξότερον. Καὶ σύρεται μὲν ὀπίσω ἡ θάλασσα στάδια εἴκοσι, προσελθόντες δὲ διὰ ξηρᾶς οἱ Χριστιανοὶ (ὤ τῆς ἀρρήτου σου, Χριστέ, καὶ παντοδυνάμου δυνάμεως!) εὑρίσκουσι λίθον μέγαν πεπελεκημένον ὡς Ἐκκλησίαν καὶ κατεσκευασμένον ἀπὸ τὴν ἀπόρρητον τοῦ Θεοῦ σοφίαν μὲ τέχνην ἐξαίσιον. Μέσα εἰς τὸν ἀχειροποίητον αὐτὸν Ναὸν ἔκειτο λαμπρῶς τὸ ἅγιον λείψανον, πλησίον δὲ τοῦ λίθου ἔκειτο ἡ βαρυτάτη ἐκείνη ἄγκυρα.
Θέλοντες δὲ οἱ προαναφερθέντες μαθηταὶ τοῦ Ἁγίου Φοῖβος καὶ Κορνήλιος νὰ ἐγείρουν τὸ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον, ἤκουσαν οὐρανόθεν φωνὴν ταῦτα λέγουσαν· «Ἀφῆτέ τον αὐτοῦ ὅπου ὁ Κύριος θαυμασίως τὸν ἐνεταφίασε, μὲ τὴν δύναμιν τοῦ ὁποίου καθ’ ἕκαστον ἔτος θέλει σύρεται ὀπίσω ἡ θάλασσα εἰς τιμὴν καὶ μνήμην αὐτοῦ καὶ θὰ ἵσταται οὕτως ἡμέρας ἑπτά, διὰ νὰ ἔρχωνται οἱ πιστοὶ νὰ ἑορτάζωσι τὴν πανήγυριν». Ταῦτα ἀκούσαντες ἐδόξασαν τὸν Θεὸν καὶ ἀσπασάμενοι μόνον τὸ σεβάσμιον λείψανον, ὑπέστρεψαν χαίροντες· ὄχι δὲ μόνον τότε ἔγινε τοῦτο τὸ φρικτὸν καὶ θαυμάσιον τεράστιον, ἀλλὰ καθ’ ἕκαστον ἔτος κατόπιν εἰς τὴν μνήμην τοῦ Ἱερομάρτυρος ἐσύρετο ὡς ἄνωθεν εἴπομεν ἡ θάλασσα, δίδουσα ἄδειαν εἰς τοὺς πιστοὺς νὰ ἑορτάζωσι τὴν πανήγυριν, εἰς τὴν ὁποίαν ἐγίνοντο μεγάλα θαυμάσια εἰς ὅλους τοὺς κακῶς ἔχοντας ὅσοι δὲ ἔπιναν ὕδωρ ἀπὸ τὸ θαλάσσιον ἐκεῖνο ὅπερ ἦτο εἰς τὸν Ναὸν αὐτὸν τοῦ Ἁγίου, ἐθεραπεύοντο ἀπὸ πᾶσαν ἀσθένειαν. Ὅθεν εἰς ὀλίγον καιρὸν ἔγιναν ὅλοι Χριστιανοί, ὅσοι κατοικοῦσαν εἰς ἐκεῖνα τὰ μέρη, τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα θαυμάσια βλέποντες. Ἀλλὰ ἀκούσατε καὶ ἄλλο τῶν προειρημένων παραδοξότερον.