Τέταρτος τῶν Ἀποστόλων ἀριθμεῖται ὁ Ἀνδρέας, ὁ τοῦ κορυφαίου Πέτρου ἀδελφός, ἁλιεὺς καὶ αὐτὸς πρότερον ὤν. Οὗτος ἐμαθήτευσε παρὰ τῷ Προδρόμῳ ἐπί τινα καιρόν, εἶτα δὲ ἐκλήθη ὑπὸ τοῦ Σωτῆρος πρῶτος τῶν μαθητῶν καὶ ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιον εἰς Πόντον, Βιθυνίαν, Μακεδονίαν, Θεσσαλίαν καὶ Ἑλλάδα. Φθάσας δὲ εἰς Πάτρας ὑπὸ τοῦ Ἀνθυπάτου τῆς Ἀχαῖας Αἰγεάτου συνελήφθη καὶ εἰς σταυρὸν ἔχοντα τὸ σχῆμα Χ ἀνηρτήθη.
Πέμπτος τῶν ἐνδόξων μαθητῶν τοῦ Κυρίου ἔρχεται ὁ Ἰάκωβος, ὁ τοῦ Ἰωάννου ἀδελφός. Οὗτος, ἁλιεὺς πρότερον ὢν ἐν Ἱεροσολύμοις, τῷ κέντρῳ τοῦ Ἰουδαϊκοῦ φανατισμοῦ, ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ μετὰ παρρησίας πολλῆς καὶ ἐπειδὴ ἕνεκα τούτου κατέστη τοῖς Ἰουδαίοις ἀπεχθὴς καὶ βαρύς, ἐθανατώθη μαχαίρᾳ ὑπὸ τοῦ βασιλέως Ἡρῴδου Ἀγρίππα, καὶ πρῶτος τῶν δώδεκα μαθητῶν ὑπὲρ Χριστοῦ ἔχυσε τὸ αἷμα αὐτοῦ.
Ἕκτος τῶν Μαθητῶν καὶ Ἀποστόλων εἶναι Φίλιππος ὁ ἀπὸ Βηθσαϊδὰ τῆς Γαλιλαίας. Οὗτος εἰς Ἀσίαν καὶ Φρυγίαν τὸ Εὐαγγέλιον ἐκήρυξε καὶ ἐν Ἱεραπόλει τῆς Φρυγίας ἐμαρτύρησε, τοὺς ἀστραγάλους τρυπηθεὶς καὶ ἐπὶ ξύλου κατακεφαλῆς ἀναρτηθείς.
Ἕβδομος κατὰ τὴν τάξιν ἔρχεται ὁ Θωμᾶς, ὁ καὶ Δίδυμος καλούμενος, ὅστις, ἁλιεὺς πρότερον ὤν, εἰς Πάρθους καὶ Μήδους καὶ Ἰνδοὺς τὸ Εὐαγγέλιον ἐκήρυξε καὶ ἐν Ἰνδίᾳ ἐμαρτύρησε, δι’ ἀκοντίου διατρυπηθείς.
Ὄγδοος εἶναι ὁ Βαρθολομαῖος, ὁ παρὰ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου ὀνομαζόμενος Ναθαναήλ [1]. Τοῦτο ἦτο τὸ κύριον ὄνομα αὐτοῦ, τὸ δὲ Βαρθολομαῖος ἐχρησίμευεν ὡς πατρωνυμικόν, δηλοῦν Βαρ-θολομί, (ἢ κατὰ τοὺς ἑβδομήκοντα Βαρ-θαλαμί), δηλαδὴ υἱὸς τοῦ Θολομί. Οὗτος ἐκήρυξε τὸ Εὐαγγέλιον εἰς Ἀραβίαν, Ἰνδίας καὶ Φρυγίαν, καὶ ἐν Οὐρβανουπόλει ἔλαβε τὸν διὰ σταυροῦ θάνατον.
Ἔνατος δὲ μαθητὴς ὁ Ματθαῖος ἐχρημάτισε, ὁ πρότερον τελώνης καὶ ὕστερον Εὐαγγελιστής. Οὗτος ἐκήρυξεν εἰς Παλαιστίνην, Συρίαν καὶ Παρθίαν τὸν Χριστόν, ὡς καὶ εἰς Αἰθιοπίαν, ἔνθα ριφθεὶς εἰς κάμινον ἐκάη ζῶν.
Δέκατος ἀριθμεῖται ὁ τοῦ Ἀλφαίου Ἰάκωβος, ὅστις εἰς τὰ ἔθνη ἐκήρυξε τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ ἐμαρτύρησεν ὑπὲρ αὐτοῦ κρεμασθεὶς εἰς σταυρόν.