Πλὴν ἂς εἴπωμεν ἐκεῖνο ὅπερ ἔγινε τότε νεωστὶ εἰς τὸν καιρὸν τοῦ αὐτοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ, καὶ τὸ γνωρίζει ὅλη ἡ Κωνσταντινούπολις. Πυρκαϊὰ ἤναψεν ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Σοφίαν, ἥτις κατέκαυσε τὰς πέριξ αὐτῆς οἰκίας. Ὅταν δὲ ἔφθασε τὸ πῦρ ἕως τὸν λαμπρὸν οἶκον ἐκεῖνον τοῦ θείου Σαμψών, ἤναψεν ὀλίγον εἰς τὴν στέγην, ὅσον δὲ παρήρχετο ἡ ὥρα τόσον ἐπλήθυνε καὶ ἔμελλε νὰ κατακαύσῃ ὅλον τὸν οἶκον εἰς ὀλίγον διάστημα. Τότε πολλοὶ φιλόχριστοι προσεπάθουν καὶ ἐκοπίαζον μὲ διάφορα μηχανήματα νὰ σβύσουν τὸ πῦρ ἀλλὰ δὲν ἠδύναντο. Ὁ δὲ Ὅσιος, ὅστις ἐλυπεῖτο νὰ ἀφανισθῶσιν οἱ κόποι του, ἐπρόφθασεν ἐμφανέστατα, ἔβλεπον δὲ αὐτὸν οἱ ἐναρετώτεροι, ὅτι ἐπεριπάτει εἰς ὅλην τὴν στέγην, προστάσσων μὲ θυμὸν τὸ πῦρ, τὸ ὁποῖον (ὦ τοῦ θαύματος!) ὑπεχώρει πρὸς τὰ ὀπίσω. Ἔπειτα ἔκαμε προσευχὴν ὁ Ὅσιος, εὐθὺς δὲ ἔμεινεν ὁ οἶκος ἀβλαβής, ἐκτὸς ἀπὸ μέρος τῆς στέγης, ὅπερ ἐκάη εἰς τὴν ἀρχήν.
Ἀλλὰ ἂς εἴπωμεν καὶ ἕτερον. Ἄνθρωπός τις, καλούμενος Θεοδώρητος, κατέβαινεν ἀπό τινα σκάλαν, ὀλισθήσας δὲ ἐκρημνίσθη καὶ ἐξήρθρωσε τὸν πόδα του· καὶ τόσον πόνον ᾐσθάνετο, ὥστε ἔμεινεν ἄφωνος καὶ ἀσάλευτος, κειτόμενος ὡς παραλυτικὸς εἰς τὸν κράββατον τρία ἡμερονύκτια ὕπτιος, ἄγευστος ἄδειπνος καὶ ἄϋπνος, διότι οὔτε νὰ πίῃ νερόν, οὔτε νὰ ὁμιλήσῃ ἠδύνατο, ἀλλὰ ἦτο ὡς ἄψυχος καὶ ἀναίσθητος. Οὕτως εὑρισκόμενος ἐνεθυμήθη τὸν Ὅσιον Σαμψών, ὅτι ἔκαμνε θαυμάσια πολλά. Ὅθεν ἐπεκαλέσθη τοῦτον μὲ τὸν νοῦν του (ἐπειδὴ μὲ τὸ στόμα δὲν ἠδύνατο νὰ ὁμιλήσῃ οὐδόλως) ζητῶν τὴν θεραπείαν του. Τότε εὐθὺς βλέπει τὸν Ὅσιον Σαμψὼν παρὰ τοὺς πόδας τοῦ κραββάτου, ὅστις ἐψηλάφει τὸν ἀστράγαλόν του, λέγων. «Ἐγέρθητι, καὶ δὲν ἔχεις κακὸν τίποτε». Τότε ὁ μὲν Ἅγιος ἀνεχώρησεν, ὁ δὲ ἀσθενὴς ἰατρεύθη, ἐγερθεὶς δὲ ἐνόμιζεν ὅτι ὀνειρεύεται, διότι τὸ ἀπροσδόκητον τοῦ θαύματος τὸν ἔκαμνε νὰ διστάζῃ διὰ τὴν θεραπείαν του. Ἀλλὰ ὅταν ἐψηλάφησε καὶ τοὺς δύο πόδας καὶ τοὺς εὗρεν ὑγιεῖς, ἐθαύμασε καὶ τρέχων προθύμως εἰς τὸν τάφον τοῦ Ὁσίου, τὸν ηὐχαρίστει δοξάζων τὸν Κύριον.
Ἀλλὰ ἀκούσατε καὶ ἄλλο παρόμοιον, ὅπου συνέβη εἰς τὸν κύριον τοῦ ἄνωθεν Θεοδωρήτου, ἤτοι εἰς τὸν Δρουγγάριον Λέοντα, ὅστις ἔπαθε δεινὴν συμφορὰν ὅταν ποτὲ ἦτο ἔφιππος, ὁ δὲ ἵππος του τὸν ἐκτύπησεν εἴς τινα τοῖχον καὶ ἐθραύσθη τὸ πόδι τοῦ Λέοντος.