Λόγος Πρῶτος, εἰς τὸ Γενέσιον τοῦ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ. Νικηφόρου τοῦ Θεοτόκη.

Εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ Γαβριὴλ εὐαγγελίζει εἰς τὴν Παρθένον τὸ χαῖρε· εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ, ὁ Ἄγγελος λέγει εἰς τὸν Ζαχαρίαν· «Καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις». Ὁ Ἄγγελος λέγει εἰς τὴν Παρθένον· ἐκεῖνος ὅπου μέλλεις νὰ γεννήσῃς, εἶναι ὁ Υἱὸς τοῦ Ὑψίστου· ὁ Ἄγγελος προλέγει τοῦ Ζαχαρίου, ὅτι ὁ υἱός σου θέλει εἶναι μέγας ἐνώπιον Κυρίου. Εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ παρθενία καὶ τόκος, εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ στείρωσις καὶ γῆρας. Ἐκεῖ Ἄγγελοι δοξάζοντες, ἐδῶ ἄνθρωποι θαυμάζοντες. Ἐκεῖ ἀνοίγουν οἱ οὐρανοί, καὶ κατεβάζουν τὸν ἀστέρα· ἐδῶ λύεται ἡ γλῶσσα τοῦ πατρός, καὶ ἐκφωνεῖ τὰς προφητείας. Γεννηθεὶς ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ἔπαυσε τοῦ διαβόλου ἡ ἐξουσία· γεννηθεὶς ὁ Ἰωάννης, ἤρχισε τὸ κήρυγμα τῆς σωτηρίας. «Δίκαιος ὁ Κύριος, καὶ δικαιοσύνας ἠγάπησε».

Τόση ἔπρεπε βέβαια, νὰ εἶναι ἡ δόξα τοῦ γενεσίου σου, ὦ Προφῆτα καὶ Πρόδρομε τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· διότι δὲν ἐγεννήθη ἄλλος ἄνθρωπος μεγαλύτερος ἀπὸ λόγου σου εἰς τὴν ἀρετήν. Μὲ τὸ ἔνδυμα τῆς καμήλου ἐνδεδυμένον, καὶ μὲ τὴν δερματίνην ζώνην ἐζωσμένον, σὲ στοχάζονται οἱ ἀσκηταὶ τοῦ Παραδείσου, καὶ εὐλαβούμενοι τοὺς ἀσκητικοὺς ἀγῶνας σου, ὅλοι σοῦ δίδουν τὰ πρωτεῖα· σὲ βλέπουν οἱ μάρτυρες ραντισμένον μὲ τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου σου, καὶ ὅλοι σὲ ὑπερυψώνουσιν· ἠξεύρουν οἱ Ἀπόστολοι τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα, τὸ ὁποῖον ἐκήρυξες εἰς ὅλα τὰ περίχωρα τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ὡς μέγαν διδάσκαλον καὶ πρῶτον Ἀπόστολον σὲ νομίζουσι καὶ σοῦ δίδουν κάθε προτίμησιν· ἐκατάλαβαν οἱ Προφῆται, πῶς ἐσὺ εἶσαι ἡ σφραγὶς ὅλων τῶν προφητειῶν των, ὅθεν πρώτιστον Προφήτην σὲ στοχάζονται· οἱ Ἄγγελοι διακρίνουν καλὰ τὴν καθαρότητα τῆς ψυχῆς σου, καὶ τὸ ἀξίωμα ὅπου ἔλαβες, νὰ θέσῃς τὰς χεῖρας σου ἐπάνω εἰς τὴν κορυφὴν τοῦ Δεσπότου τῶν ἁπάντων, καὶ νὰ τὸν βαπτίσῃς μέσα εἰς τοῦ Ἰορδάνου τὰ ὕδατα· ὅθεν ὅλα αὐτῶν τὰ Τάγματα μεγάλον σέβας σοῦ προσφέρουσι, μὲ μεγάλας δόξας σὲ τιμοῦν.

Βαπτιστὰ λοιπὸν καὶ Πρόδρομε, λύχνε τοῦ φωτὸς φαεινότατε, φωνὴ τοῦ Λόγου μεγαλοφωνοτάτη, δόξα καὶ καύχημα τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως. Ἄγγελε ἐπίγειε, ἄνθρωπε οὐράνιε, σὺ ὡς δίκαιος, ὡς μάρτυς, ὡς Ἀπόστολος, ὡς Προφήτης, ὡς Βαπτιστής, ὅπου εἶσαι, ἔχεις βέβαια μεγάλην τὴν παρρησίαν πρὸς τὸν Θεόν· ἔπαρον λοιπὸν τὰς ἁγίας σου χεῖρας ὑπὲρω ἡμῶν πρὸς Κύριον· δυσώπησον αὐτὸν νὰ ράνη πλουσίαν τὴν δρόσον τοῦ ἐλέους του εἰς ἡμᾶς, ὅπου εὐλαβῶς ἑορτάζομεν τὸ ἔνδοξον καὶ ὑπέρλαμπρόν σου γενέσιον.

                                                                                                       

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ