Εἰς ποῖον βρέφος τόσαι προφητεῖαι ἠκούσθησαν; εἰς τὸν Ἰωάννην μόνον. Εἰς ποίου βρέφους τὴν γέννησιν ἐπροφητεύθησαν τόσοι χρησμοί; εἰς τὴν γέννησιν τοῦ Ἰωάννου μοναχήν. «Δίκαιος ὁ Κύριος καὶ δικαιοσύνας ἠγάπησεν». Εἰς τοῦ Ἰωάννου μόνον τὸ γενέσιον ἔγιναν πράγματα τόσον θαυμαστὰ καὶ ἐξαίσια, διότι τοῦ Ἰωάννου τὸ πολίτευμα ἔχει τὸ ὑπέρτερον ἀπὸ κάθε ἄλλου Ἁγίου πολιτείαν καὶ ζωήν.

Τὸν Ἰωάννην πρῶτα τὸν ἐγνώρισεν ὁ κόσμος Ἅγιον, καὶ ἔπειτα τὸν εἶδε βρέφος· πρῶτα τὸν εἶδε προφήτην καὶ ἔπειτα ἄνθρωπον· ἐπειδὴ αὐτὸς προτοῦ νὰ ἔβγῃ ἀπὸ τὴν κοιλίαν τῆς μητρός του ἔδειξε τὴν χάριν ὅπου ἔλαβεν ἀπὸ τὸν Θεόν. Ἡ ἁγία τῶν ἁγίων, ἡ Παντάνασσα Παρθένος καὶ Μήτηρ τοῦ Θεοῦ (μὲ νεῦσιν βέβαια καὶ φωτισμὸν τοῦ Παντοκράτορος, ὅπου θέλει νὰ φανερώσῃ τὴν χάριν ὅπου ἔδωσε τοῦ Βαπτιστοῦ Του), ἀναχωρεῖ ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ, καὶ ἔρχεται εἰς τὴν ὀρεινὴν τῆς Ἰουδαίας, ἐμβαίνει εἰς τὸν οἶκον τοῦ Ζαχαρίου, χαιρετᾷ καὶ ἀσπάζεται τὴν Ἐλισάβετ· ἡ Ἐλισάβετ θέλει εὐθὺς νὰ ἀποκριθῇ εἰς τὸν χαιρετισμὸν τῆς Παρθένου, ἀλλὰ δὲν προφθάνει· ἀποκρίνεται ὁ Πρόδρομος μέσα ἀπὸ τὴν κοιλίαν της, καὶ ἀπὸ μέσα ἀπὸ τὴν μήτραν της· σκιρτᾷ μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρός του καὶ τὸ σκίρτημα εἶναι ἕνα προσκύνημα, ὅπου γεμίζει τὴν καρδίαν τῆς Ἐλισάβετ χαρᾶς πνευματικῆς. Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου, ἀρχίζει νὰ λέγῃ ἡ Ἐλισάβετ, εὐθὺς μόλις ἔφθασεν ἡ φωνὴ τοῦ χαιρετισμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, τὸ βρέφος ὅπου βαστῶ μέσα εἰς τὴν κοιλίαν μου ἐσκίρτησε, σὲ προσεκύνησεν ὡς Μητέρα Θεοῦ, καὶ ἐπλήρωσε τὴν καρδίαν μου χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως· «Ἰδοὺ γὰρ ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου».

Ὦ θαῦμα, ὦ μεγαλεῖον, ὦ δόξα, ὦ χάρις ὅπου ἐδόθη εἰς τὸν Ἰωάννην. Οἱ Μάρτυρες ἀφ’ οὗ ἐρραντίσθησαν μὲ τὸ αἷμα τοῦ μαρτυρίου, οἱ ἀσκηταὶ ἀφ’ οὗ ἐπλύθησαν μέσα εἰς τους ἱδρῶτας τῆς ἀσκήσεως, οἱ Ἀπόστολοι ἀφοῦ εὐωδίασαν τὸν ἑαυτόν των μὲ τὴν ὀσμὴν τοῦ κηρύγματος, ὅλοι οἱ Ἅγιοι ἀφ’ οὗ ἐβάφησαν μέσα εἰς τὸ μύρον τῶν ἀγώνων των, τότε ἔλαβον τὴν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· ὁ Ἰωάννης μέσα εἰς τὴν κοιλίαν τῆς μητρός του πληροῦται θείας χάριτος. Ὀ κόσμος ἐγνώρισε τὸν κάθε ἕνα πῶς εἶναι Ἅγιος, ὕστερα ἀπὸ τὰ κατορθώματα τῆς ἀρετῆς του τὸν Ἰωάννην ἡγιασμένον τὸν ἐκατάλαβε προτοῦ νὰ γεννηθῇ εἰς τὸν κόσμον.