καὶ παρευθὺς ἄλλο θαῦμα γίνεται· πληροῦται Πνεύματος Ἁγίου ὁ Ζαχαρίας, καὶ ἀρχίζει μεγαλοφώνως νὰ προφητεύῃ διὰ τὸν υἱόν του τὰς θαυμαστὰς καὶ μεγάλας προφητείας. «Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος Ἁγίου καὶ προεφήτευσε».

Ὦ μεγαλεῖα ἀνείκαστα, μὲ τὰ ὁποῖα ὁ Θεὸς ἐμεγάλυνε τὸ γενέσιον τοῦ Βαπτιστοῦ! Ὅλοι ὅσοι ἤκουαν καὶ ἔβλεπαν τόσα θαύματα, ἐξεπλάγησαν ὅλοι καὶ ἐθαύμασαν. «Καὶ ἐθαύμασαν πάντες» ὅλοι εὐθὺς ἄρχισαν νὰ ἀποροῦσι· καὶ τί νὰ εἶναι τάχα, ἔλεγαν, τοῦτο τὸ παιδίον; «Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;». Προφήτης μόνον; Μὰ δὲν ἠκούσθησαν ποτὲ τέτοια θαύματα εἰς τὴν γέννησιν τῶν Προφητῶν. «Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;». Βασιλεὺς μόνον; Μὰ τὰ γενέσια τῶν βασιλέων δὲν ἔλαβον τόσην δόξαν. «Τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;». Δίκαιος μόνον καὶ Ἅγιος; Μὰ δὲν ἔγιναν τόσα παράδοξα πράγματα, ὅταν ἐγεννήθησαν οἱ ἅγιοι καὶ οἱ δίκαιοι. Ἀπεφάσισαν τέλος πάντων πῶς αὐτὸς εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Μεσσίας, καὶ ἐφύλαξαν αὐτὴν τὴν ὑπόληψιν μέσα εἰς τὴν καρδίαν των, ἕως ὅτου ὁ Πρόδρομος ἔφθασεν εἰς μέτρον ἡλικίας. «Καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν λέγοντες, τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται;» ἔπειτα ἐρωτοῦσαν τὸν ἴδιον, διὰ νὰ ἀκούσουν καὶ ἀπὸ τὸ στόμα του, ὅτι εἶναι ὁ Μεσσίας· «Σὺ τὶς εἶ;» τοῦ ἔλεγαν· εἰπέ μας ποῖος εἶσαι; Ὁ Ἰωάννης τὸ ἐκατάλαβε, πῶς τὸν ἐρωτοῦσαν στοχαζόμενοι, ὅτι αὐτὸς εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός· ὅθεν τοὺς ἀπεκρίθη· δὲν εἶμαι ἐγώ, ὄχι, ὁ Χριστός. «Αὐτὸς ὠμολόγησε, καὶ οὐκ ἠρνήσατο· καὶ ὡμολόγησεν, ὅτι οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός». Δὲν εἶχαν ὅμως δίκαιον νὰ στοχασθοῦν, πῶς ὁ Ἰωάννης ἦτο ὁ Μεσσίας, ὅπου ἐκαρτεροῦσαν;

Ὁ Ζαχαρίας, ὅταν ἐθυσίαζε μέσα εἰς τὸ θυσιαστήριον, δὲν ἐζήτει τοῦ Θεοῦ νὰ τοῦ χαρίσῃ υἱόν· ἂν ἐζήτει τοιοῦτον τι, δὲν ἤθελεν ἀπιστήσει τόσον πολλά, ὅταν ὁ Ἄγγελος τοῦ εἶπε πῶς εἰσηκούσθη ἡ δέησίς του, καὶ θέλει γεννήσει υἱὸν ἡ Ἐλισάβετ. Αὐτὸς ὅταν ἐπρόσφερεν εἰς τὸν Θεὸν τὸ θυμίαμα, παρεκάλει διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ· καὶ εἰς καιρὸν ὅπου αὐτὸς ἔκανε δέησιν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ κόσμου, παραστέκεται ὁ Ἄγγελος ἔμπροσθέν του λέγων εἰς αὐτόν· «Εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι»· ὡσὰν νὰ ἦτο ἡ γέννησις τοῦ Ἰωάννου ἡ σωτηρία ὅλου τοῦ κόσμου. Καὶ ἀπὸ ἐδῶ λαμβάνω ἀφορμὴν νὰ στοχασθῶ, πῶς, διὰ νὰ καταλάβουν οἱ ἄνθρωποι, ὅτι ὁ Ἰωάννης εἶναι Πρόδρομος τοῦ Μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ἠθέλησεν ὁ Θεὸς τὸ γενέσιόν του νὰ λάβῃ ὅμοια προτερήματα μὲ ἐκεῖνα, ὅπου εἶχε τὸ γενέσιον τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.