ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ, ὁ νέος οὗτος Ὁσιομάρτυς τοῦ Χριστοῦ, κατήγετο ἐκ κώμης καλουμένης Μέγα, ἐγγὺς οὔσης τῆς πόλεως Καρπενησίου, υἱὸς γονέων εὐσεβῶν καὶ φιλοχρίστων, Γεώργιος κληθεὶς ἐν τῷ Ἁγίῳ Βαπτίσματι. Ὅτε δὲ ἐγένετο ἑνδεκαετὴς παρέλαβεν αὐτὸν ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του Ἀθανάσιος καὶ ἔφερεν εἰς τὴν βασιλεύουσαν πόλιν Κωνσταντινούπολιν. Καὶ ὁ μὲν Ἀθανάσιος μετ᾽ οὐ πολὺ εἰς τὴν ἰδίαν αὐτοῦ πατρίδα ἐπανῆλθεν, τοῦτον δὲ τὸν Ἅγιον Ὁσιομάρτυρα Γεράσιμον τὸν νέον παρέδωσεν ἐπὶ μισθῷ εἴς τινα παντοπώλην συμπολίτην του, τὸ παντοπωλεῖον τοῦ ὁποίου εὑρίσκετο περὶ τὴν τελευταίαν ἄκραν τοῦ Κερατίου κόλπου, εἰς θέσιν καλουμένην ὀθωμανιστὶ Ἴππ.
Μίαν ἡμέραν, ἐνῷ ἐξετέλει τὰ τοῦ ὑπηρέτου καθήκοντα, ἐξῆλθε, καθ’ ὁδὸν πωλῶν καὶ ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, κατὰ τὸ συνηθιζόμενον, δίσκον χάλκινον, ἐφ’ οὗ ἦσαν πινάκια πλήρη γάλακτος πεπηγότος· περιπατῶν δὲ προσέκρουσαν εἰς πέτραν τινὰ καὶ ὠλίσθησε. Τότε κατέπεσαν καὶ συνετρίβησαν τὰ πινάκια, πλὴν τοῦ χαλκίνου δίσκου. Διὸ καὶ καθήμενος ἐν τῇ ὁδῷ ἐθρήνει, καθὸ νεανίσκος, φρονῶν ὅτι ἕνεκα τῆς ζημίας ταύτης ἔμελλε νὰ ὑποστῇ τιμωρίαν ὑπὸ τοῦ αὐστηροῦ κυρίου του. Τοῦτον δὲ οὕτω θρηνοῦντα εἶδεν ἐκ τῶν θυρίδων τοῦ πλησίον μεγάρου της ἐπίσημός τις κυρία Ὀθωμανοῦ μεγιστᾶνος καὶ εὐθύς, κατελθοῦσα εἰς τὴν πύλην, ἤνοιξεν αὐτὴν καὶ εἰσήγαγεν εἰς τὴν οἰκίαν τὸν παῖδα, τὸν ὁποῖον κατεκράτει ἐπιδαψιλεύουσα εἰς αὐτὸν μυρίας γυναικείας θωπείας, καὶ δίδουσα πλουσίας ὑποσχέσεις δελεασμάτων.
Μετὰ παρέλευσιν δὲ δύο μηνῶν, ὁ μεγιστὰν σύζυγός της ἐτέλει τὴν τελετὴν τῆς περιτομῆς τῶν δύο αὐτοῦ τέκνων, μεθ’ ὧν ταὐτοχρόνως διὰ τῆς βίας καὶ διὰ πολλῶν ὑποσχέσεων περιετμήθη καὶ ὁ νεανίσκος Γεώργιος, πρὸς ὃν ἀμφότεροι, ἀνὴρ καὶ γυνή, ὑπέσχοντο νὰ ἔχωσι καὶ νὰ ἀγαπῶσιν αὐτὸν ὡς τὰ ἰδικά των τέκνα, καὶ ὑποσχόμενοι ἐλευθερίαν ἵνα μεταβῇ εἰς τὴν πατρίδα του καὶ ἐπισκεφθῇ τὴν μητέρα του. Διὰ τοιούτων ὅθεν ὑποσχέσεων καὶ κολακειῶν ἐξαπατηθεὶς ὁ μικρὸς Γὲώργιος, ἐδέχθη καὶ ἠσπάσθη, φεῦ! τὸν Ἰσλαμισμόν, παραμείνας εἰς τοὺς νέους αὐτοῦ κυρίους ἀρκετοὺς χρόνους. Ἀλλὰ κατόπιν ἔλαβεν ὁ κύριος αὐτοῦ τὴν ὑπόνοιαν μήπως ἡ σύζυγος αὐτοῦ μοιχευθῇ μετὰ τοῦ νέου καὶ παρέδωκεν αὐτὸν εἰς ἕτερον Ὀθωμανόν, τυχόντα τότε εἰς βασιλικὴν ἀποστολήν, ὅστις καὶ συνεταξίδευε μετ᾽ αὐτοῦ, περιοδεύσαντος τὴν Βουλγαρίαν, τὴν Βοσνίαν, Πελαγονίαν (Βιτώλια), Λάρισαν, Εὔβοιαν καὶ ἀκολούθως ἐπανακάμψαντος εἰς Κωνσταντινούπολιν.