Τὸ κατὰ πλάτος Μαρτύριον Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος ΥΑΚΙΝΘΟΥ τοῦ Κουβικουλαρίου (Θαλαμηπόλου), κατὰ μετάφρασιν ἐκ τοῦ ἀρχαίου κειμένου.

Τοῦ δὲ Τραϊανοῦ ἐπιθυμοῦντος νὰ πληροφορηθῇ παρὰ τῶν εἰσερχομένων εἰς τὸ δεσμωτήριον καὶ φερόντων πρὸς τὸν Μάρτυρα τὰς τροφὰς ἂν τρώγῃ ταύτας, ἐκεῖνοι ἀνέφερον λέγοντες· «Καθ’ ἑκάστην προσφέρομεν εἰς τὸν Ὑάκινθον τὰς τροφάς, ὡς προσέταξες. Τὴν δὲ ἑπομένην, μεταβαίνοντες πάλιν πρὸς αὐτόν, τὰς μὲν τροφὰς εὑρίσκομεν ὡς τὰς ἀφήσαμεν τὴν προτεραίαν, αὐτὸν δὲ χαίροντα καὶ προσευχόμενον». Ὁ δὲ βασιλεὺς μὴ δυνάμενος νὰ πεισθῇ, ὅτι διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ ἐνδυναμοῦται ὁ Μάρτυς, ὠργίζετο κατὰ τῶν στρατιωτῶν λέγων, ὅτι τρώγει ἄλλας τροφάς, εἰσαγομένας πρὸς αὐτὸν ἔξωθεν καὶ ἀπειλῶν νὰ ὑποβάλῃ τοὺς στρατιώτας εἰς κεφαλικὴν ποινήν, ἂν οὕτω πράγματι συμβαίνῃ.

Οὕτως ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς ὑπέμενεν εἰς τὴν φυλακὴν νῆστις καὶ διψῶν ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. Τὴν δε τριακοστὴν ὀγδόην ἡμέραν ἀπὸ τῆς φυλακίσεώς του εἰσελθών, κατὰ τὴν συνήθειάν του, ὁ ἀρχιφύλαξ καὶ φέρων αὐτῷ τὰς εἰδωλοθύτους τροφάς, βλέπει φῶς λαμπρότατον ἐντὸς τῆς φυλακῆς καὶ τὸν Ἅγιον τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρα καθήμενον, μὲ τὸ πρόσωπον φαιδρόν, δύο δὲ Ἀγγέλους παρισταμένους, ἐξ ὧν ὁ μὲν εἷς ἐσκέπαζε τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου, ὁ δὲ ἕτερος ἀπέθετε στέφανον ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ. Ἔντρομος τότε γενόμενος καὶ ἀπορρίψας τὰς τροφάς, τὰς ὁποίας ἐκράτει, ἐπέστρεψε ταχέως πρὸς τὸν βασιλέα καὶ ἀνέφερεν εἰς αὐτὸν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα εἶδεν. Ὁ δὲ βασιλεὺς δυσπιστῶν εἰς τὰ λεγόμενα καὶ νομίσας, ὅτι ταῦτα εἶναι φαντασίαι, ἀπειλῶν δὲ νὰ ὑποβάλῃ τὸν Μάρτυρα εἰς φρικτοτέρας τιμωρίας, παρήγγειλεν εἰς τοὺς στρατιώτας νὰ προκαλῶσιν εἰς τὸν Μάρτυρα θλίψεις σφοδροτάτας καὶ οὐδεμιᾶς παρηγορίας νὰ ἀξιοῦται.

Μετὰ δύο ἡμέρας ἐπρόσταξε νὰ προσαχθῇ ἐκ τῆς φυλακῆς ἐνώπιόν του, λέγων· «Θὰ ἴδω, πάντως, ἐὰν βοηθῇ αὐτὸν ὁ ὃν ἐπικαλεῖται Χριστὸς καὶ ἐὰν σώζῃ αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν μου κακῶς θανατούμενον». Εἰσελθόντες δὲ οἱ στρατιῶται εἰς τὴν φυλακὴν εὗρον τὸν μὲν Ἅγιον τοῦ Χριστοῦ Μάρτυρα ἤδη τελειωθέντα, Ἀγγέλους δὲ ἱσταμένους πέριξ αὐτοῦ ἐν μορφῇ ἀνθρώπων, κρατοῦντας λαμπάδας. Ταῦτα ἰδόντες οἱ ὑπηρέται ἐξεπλάγησαν σφόδρα, καὶ πλήρεις φόβου, σπεύσαντες πρὸς τὸν βασιλέα, ἀνέφερον εἰς αὐτὸν τὰ γενόμενα, λέγοντες· «Κατὰ τὴν προσταγὴν τῆς ἐξουσίας σου, βασιλεῦ, μεταβάντες εἰς τὴν φυλακήν, εὕρομεν τὸν Ὑάκινθον τεθνεῶτα, πλῆθος δὲ ἀνθρώπων, ἐνδεδυμένων λευκὰ ἐνδύματα, ἵσταντο πέριξ αὐτοῦ καὶ ἐκράτουν λαμπάδας».