Τὸ κατὰ πλάτος Μαρτύριον Τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος ΥΑΚΙΝΘΟΥ τοῦ Κουβικουλαρίου (Θαλαμηπόλου), κατὰ μετάφρασιν ἐκ τοῦ ἀρχαίου κειμένου.

Ὡς δέ, κατὰ τὴν προσταγὴν τοῦ Τραϊανοῦ, ὡδηγήθη ὁ Μάρτυς ἐκεῖ, εἶπε πρὸς αὐτὸν ὁ βασιλεύς· «Ὑάκινθε, ἐπείσθης, ὅτι τὸ ἀσθενὲς τῆς ἡλικίας σου φρόνημα καὶ ἡ ἀλαζονεία σὲ ὡδήγησαν εἰς σκηροτάτας τιμωρίας; Δέχθητι λοιπὸν καὶ θυσίασον εἰς τοὺς θεοὺς πρὶν ἢ κακὴν κακῶς ἀποθάνῃς». Ὁ δὲ τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς, καθὼς ὁ ἀδάμας ἰσχυροποιηθεὶς κατὰ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, μᾶλλον δὲ ἐμπνευσθεὶς ὑπὸ θείας δυνάμεως, ἀπεκρίθη πρὸς αὐτόν· «Ἐγώ, ἐπειδὴ εἶμαι Χριστιανός, περιφρονῶ ὅλας τὰς τιμωρίας καὶ τὰς βασάνους σου. Καὶ δὲν θέλεις μὲ πείσει νὰ ἀνταλλάξω τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ τὴν ἀτελεύτητον βασιλείαν διὰ τῆς προσκαίρου ζωῆς. Πρᾶξον λοιπὸν ὅ,τι θέλεις».

Τότε ὁ Τραϊανός, πλησθεὶς ὑπὸ θυμοῦ, ἐπρόσταξεν ὅπως ὁ Ἅγιος καταπληγώνεται ἐπὶ πολύ. Τοσοῦτον δὲ ἐμαστιγώθη, ὥστε οἱ βασανισταί του ραντιζόμενοι ὑπὸ τοῦ αἵματός του, ἠμαυρώθησαν κατὰ τὰς ὄψεις. Ὅτε δὲ οἱ δήμιοι ἐξηντλήθησαν βασανίζοντες τὸν Ἅγιον Μάρτυρα, ἐπρόσταξεν ὁ τύραννος νὰ κρεμασθῇ καὶ νὰ κατασχίζεται εἰς τὰς πλευράς. Ἐνῷ δὲ κατεξεσχίζοντο αἱ σάρκες αὐτοῦ μέχρι τοῦ μυελοῦ καὶ ἐδέρετο εἰς τὸ πρόσωπον, ἔλεγε, μεγάλη τῇ φωνῇ, ὁ Ἅγιος Μάρτυς· «Χριστιανὸς εἶμαι, ὦ Τραϊανέ! Δοῦλος τοῦ Χριστοῦ εἶμαι καὶ δὲν θὰ ἀρνηθῶ Αὐτόν. Χωρὶς νὰ θέλῃς μὲ εὐηργέτησας, μαθών με νὰ ὑπομένω τὰ τοῦ Χριστοῦ πάθη. Μεγαλυτέρας λοιπὸν τιμωρίας ἐπινόησον, ὥστε ἐκ τούτων νὰ πιστεύσω ἀκόμη περισσότερον ὅτι τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ βοηθεῖ πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους τοῦτο».

Ὅτε ἦλθεν, ἡ ἑβδόμη ὥρα καὶ πάντες οἱ ἐν τῷ θεάτρῳ ἐξεπλήσσοντο σφόδρα διὰ τὴν τοσαύτην τοῦ Ἁγίου Μάρτυρος ἀνδρείαν καὶ ἀντοχήν, καθὼς καὶ διὰ τὴν μὴ ὑποχώρησιν αὐτοῦ πρὸ τῶν τοιούτων βασάνων, ἐπρόσταξεν ὁ Τραϊανὸς νὰ ὁδηγηθῇ πάλιν δέσμιος εἰς τὴν φυλακήν, παραγγείλας εἰς τοὺς στρατιώτας νὰ φρουρῶσιν αὐτόν, ὥστε οὔτε καμμιᾶς νὰ τύχῃ περιποιήσεως, οὔτε καὶ ἄρτος ἢ ὕδωρ νὰ εἰσαχθῇ πρὸς αὐτόν, μόνον δὲ, διὰ τοῦ ἀρχιφύλακος νὰ προσφέρωνται εἰς αὐτὸν αἱ εἰδωλόθυτοι τροφαί. Ὁ δὲ Ἅγιος Μάρτυς, ὡς εἰς ρυπαρότητας ἀποβλέπων πρὸς τὰς τροφὰς ταύτας καὶ ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας ὑπομένων ἐν νηστείαις καὶ προσευχαῖς οὐδὲν ἤγγισεν, οἱ δὲ ὑπηρέται εἰσερχόμενοι καθ’ ἑκάστην εὕρισκον ἄθικτα τὰ ἐδέσματα.