51) Ροῦφος· ἐγένετο Ἐπίσκοπος Θηβῶν τῆς Ἑλλάδος [Ἀπριλίου η’ (8)].
52) Σίλας· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, συνεμόχθησε δὲ, μετὰ τοῦ Παύλου εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Μετὰ πολὺν χρόνον ἐγένετο Ἐπίσκοπος Κορίνθου [Ἰουλ. λ’ (30)].
53) Σιλουανός· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, ἐγένετο Ἐπίσκοπος Θεσσαλονίκης [Ἰουλίου λ’ (30)].
54) Σίμων, ὁ καὶ Συμεών καὶ Κλεόπας ὀνομαζόμενος, ὁ ἀδελφόθεος, υἱὸς τοῦ Μνήστορος Ἰωσήφ. Ἔγινε δεύτερος Ἐπίσκοπος Ἱεροσολύμων καὶ ἔζησεν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη. Τὸ πβ’ (52) ἔτος ἐποτίσθη ὑπὸ τοῦ Δομετιανοῦ δηλητήριον, ἀλλ’ οὐδὲν ἔπαθε, ἐσταυρώθη δὲ ἐπὶ Τραϊανοῦ ἐν ἔτει θη’ (98). Ἑορτάζεται τὴν κζ’ (27) Ἀπριλίου καὶ τὴν λ’ (30) Ὀκτωβρίου. (Βλέπε καὶ εἰς τὴν λ’ (30) Ἰουνίου).
55) Στάχυς· ἐγένετο, πρῶτος Ἐπίσκοπος τοῦ Βυζαντίου χειροτονηθεὶς ἀπὸ τὸν Πρωτόκλητον Ἀνδρέαν, κτίσας δὲ Ἐκκλησίαν εἰς τὴν Ἀργυρούπολιν, ἥτις ἔκειτο πλησίον τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐδίδασκεν ἐκεῖ τὰ ἐν αὐτῇ συναγόμενα πλήθη. Διανύσας δὲ εἰς τὸ Ἀποστολικὸν κήρυγμα δέκα ἓξ ἔτη ἀνεπαύθη ἐν Κυρίῳ [Ὀκτωβρ. λα’ (31)].
56) Στεφανᾶς· ἦτο μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου [Ἰουνίου ιε’ (15)].
57) Στέφανος· Πρωτομάρτυς καὶ Ἀρχιδιάκονος, ἐλιθοβολήθη ὑπὸ τῶν Ἰουδαίων διότι ἐκήρυττε τὸν Χριστὸν [Δεκεμβρ. κζ’ (27)].
58) Σωσθένης ἢ Κρίσπος· ἐγένετο Ἐπίσκοπος Κολοφῶνος (τῆς νῦν τουρκιστὶ λεγομένης Σιγατζὶκ) [Δεκεμβρ. η’ (8)].
59) Σωσίπατρος· κατήγετο ἐκ τῆς Ἀχαΐας, ἐγένετο μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Ἰκονίου. Κατόπιν πορευθέντες μετὰ τοῦ Ἰάσονος εἰς τὰ δυτικὰ μέρη ἦλθον εἰς τὴν Κέρκυραν, ὅπου διδάξαντες τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ πολλὰ παθόντες ἀπῆλθον πρὸς Κύριον εἰς γῆρας βαθὺ Νοεμβρίου ι’ (10) καὶ Ἀπριλίου κθ’ (29).
60) Τέρτιος· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα καὶ ἐγένετο Ἐπίσκοπος Ἰκονίου μετὰ τὸν Σωσίπατρον [Ὀκτωβρ. λ’ (30)].
61) Τιμόθεος· ἦτο ἐκ Λύστρας τῆς Λυκαονίας, ἐγένετο μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καὶ συνεργὸς αὐτοῦ καὶ κήρυξ τοῦ Εὐαγγελίου, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν θεῖον Ἰωάννην τὸν ἠγαπημένον συνεκακοπάθησε. Κατόπιν ἐγένετο ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Ἐπίσκοπος Ἐφέσου. Ἐτελεύτησε μαρτυρικῶς [Ἰανουαρ. κβ’ (22)].