Τῇ Δ’ (4ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς ἡ Σύναξις τῶν Ἁγίων ἐνδόξων ΕΒΔΟΜΗΚΟΝΤΑ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

37) Λουκᾶς· ἐγένετο Ἐπίσκοπος τῆς ἐν Συρίᾳ Λαοδικείας (ἄλλος εἶναι ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴν) [Σεπτεμβρ. ι’ (10)].

38) Μάρκος, ὅστις καὶ Ἰωάννης ὀνομάζεται· ἄλλος εἶναι ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστήν· ἐγένετο Ἐπίσκοπος Βύβλου [Σεπτεμ. κζ’ (27)].

39) Μάρκος· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, ἄλλος ἀπὸ τὸν Εὐαγγελιστὴν καὶ ἀπὸ τὸν προηγούμενον· ἀνεψιὸς ὢν τοῦ Βαρνάβα, ἐγένετο Ἐπίσκοπος Ἀπολλωνιάδος [Ὀκτωβρ. λ’ (30)].

40) Νάρκισσος· ἐγένετο Ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ ἐτελειώθη διὰ τοῦ μαρτυρίου [Ὀκτωβρ. λα’ (31)].

41) Νικάνωρ· ἦτο εἷς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, ἐτελειώθη διὰ τοῦ μαρτυρίου τὴν ἰδίαν ἡμέραν καθ’ ἣν ἐλιθοβολήθη ὁ Πρωτομάρτυς Στέφανος [1] [Ἰουλίου κη’ (28).

42) Νυμφᾶς· ἐχρημάτισε μαθητὴς τοῦ Παύλου [Φεβρ. κη’ (28)].

43) Ὀλυμπᾶς· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, ἠκολούθησε τὸν Ἀπόστολον Πέτρον καὶ ἀπεκεφαλίσθη ἐν Ρώμῃ ὑπὸ τοῦ Νέρωνος [Νοεμβοίου ι’ (10)].

44) Ὀνήσιμος· ἐχρημάτισε μαθητὴς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου· ἐτελεύτησε μαρτυρικῶς εἰς Ποτιόλους [Νοεμβρ. κβ’ (22) καὶ Φεβρ. ιε’ (15)].

45) Ὀνησιφόρος· ἦτο μαθητὴς τοῦ Παύλου, ἐγένετο Ἐπίσκοπος Κολοφῶνος, τῆς νῦν τουρκιστὶ λεγομένης Σιγαντζὶκ ἐν Μικρᾷ Ἀσίᾳ [Σεπτεμβρ. ζ’ (7)].

46) Οὐρβανός· ἐχειροτονήθη ὑπὸ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα Ἐπίσκοπος Μακεδονίας καὶ ἐτελεύτησε μαρτυρικῶς [Ὀκτωβρίου λα’ (31)].

47) Παρμενᾶς· ἦτο εἷς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, ἐκτελῶν δὲ προθύμως τὴν διακονίαν του καὶ ἀσθενήσας παρέδωκε τὴν ψυχήν του εἰς χεῖρας Θεοῦ ἐνώπιον τῶν Ἀποστόλων [Ἰουλίου κη’ (28)].

48) Πατρόβας· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, ἐγένετο Ἐπίσκοπος Ποτιόλων τῶν ἐν τῇ Ἰταλίᾳ [(Νοεμβρ. ε’ (5)].

49) Πούδης· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα, ἠκολούθησε τὸν Ἀπόστολον Παῦλον καὶ ἀπεκεφαλίσθη ὑπὸ τοῦ Νέρωνος [Ἀπριλ. ιδ’ (14)].

50) Πρόχορος· ἦτο εἷς τῶν ἑπτὰ Διακόνων, ὕστερον ἠκολούθησε τὸν Εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην συμπονῶν μετ’ αὐτοῦ εἰς τὰς θλίψεις, τὰς κακουχίας καὶ τὴν συγγραφὴν τοῦ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγελίου. Μετὰ τὴν μετάστασιν τοῦ Ἰωάννου ἐγένετο Ἐπίσκοπος Νικομηδείας [Ἰουλίου κη’ (28)].


Ὑποσημειώσεις

[1] Οὕτως ἀναφέρει τὸ Συναξάριόν του· διατὶ δὲ δὲν συνεορτάζεται μετὰ τοῦ Πρωτομάρτυρος Στεφάνου, ἀλλὰ μετὰ τῶν διακόνων Προχόρου, Τίμωνος καὶ Παρμενᾶ οὐδὲν ἀναφέρεται. Ἴσως διότι ἐθεωρήθη προτιμότερον νὰ συνεορτάζεται μετὰ τῶν συνδιακόνων καὶ ὄχι τοῦ Ἀρχιδιακόνου.