1) Ἄγαβος· εἶναι ὁ ἀναφερόμενος ὑπὸ τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ εἰς τὰς Πράξεις, ὅτι προεφήτευσε περὶ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ὅτι θέλουσι δέσει αὐτὸν οἱ Ἰουδαῖοι καὶ παραδώσουσιν εἰς χεῖρας Ἐθνῶν (Πράξ. κα’ 11). Οὗτος κηρύξας τὸ Εὐαγγέλιον εἰς τοὺς τόπους, οἵτινες ἔλαχον εἰς αὐτόν, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον τὴν Ἀπριλίου η’ (8).
2) Ἀκύλας· ἦτο Ἰουδαῖος ἐκ Πόντου· ἠκολούθησε τὸν Ἀπόστολον Παῦλον μετὰ τῆς συζύγου του Πρισκίλλης συγκακοπαθοῦντες καὶ συγκινδυνεύοντες μετ’ αὐτοῦ (Πρ. ιη’ 1). Ἐτελεύτησε μαρτυρικῶς. Μετὰ τῆς Ἁγίας Πρισκίλλης ἑορτάζεται τὴν ιγ’ (13) Φεβρόυαρίου καὶ ἰδιαιτέρως τὴν ιδ’ (14) Ἰουλίου.
3) Ἀμπλίας· ἐχειροτονήθη ἀπὸ τὸν Ἀπόστολον Ἀνδρέαν, Ἐπίσκοπος Ὀδυσσοπόλεως, ἐτελεύτησε δὲ μαρτυρικῶς τὴν λα’ (31) Ὀκτωβρίου.
4) Ἀνανίας· ἦτο ἀπὸ τὴν Δαμασκόν· ἐβάπτισεν τὸν Ἀπόστολον Παῦλον τὸ τρίτον ἔτος μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου καὶ ἐγένετο Ἐπίσκοπος Δαμασκοῦ· ἐτελεύτησε μαρτυρικῶς [Ὀκτωβρ. α’ (1)].
5) Ἀνδρόνικος· διέτρεξεν ὡς ὑπόπτερος ἀετὸς ὅλην τὴν οἰκουμένην ἀκολουθούμενος πιστῶς ὑπὸ τῆς ὑπερθαυμάστου Ἰουνίας, κηρύσσοντες πανταχοῦ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ πολλοὺς ἐπιστρέψαντες εἰς θεογνωσίαν ἐκοιμήθησαν ἐν εἰρήνῃ, ἑορτάζονται δὲ ὁμοῦ τὴν ιζ’ (17) Μαΐου, ὁ δὲ Ἅγιος Ἀνδρόνικος ἑορτάζεται καὶ τὴν λ’ (30ὴν) Ἰουλίου.
6) Ἀπελλῆς· εἶναι αὐτὸς περὶ τοῦ ὁποίου ὁ θεῖος Παῦλος λέγει· «Ἀσπάσασθε Απελλῆν τὸν δόκιμον ἐν Χριστῷ». Ἐγένετο Ἐπίσκοπος Σμύρνης καὶ δουλεύσας ὁσίως τὸν Χριστὸν πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε [Σεπτεβρ. ι’ (10)].
7) Ἀπελλῆς· ἕτερος ἢ ὁ προηγούμενος, ἐγένετο Ἐπίσκοπος Ἡρακλείας, καὶ πολλοὺς προσαγαγὼν εἰς τον Χριστὸν ἔλαβε μακάριον τέλος [Ὀκτώβρ. λα’ (31)].
8) Ἀπολλώς· ἀναφέρει περὶ αὐτοῦ ὁ Παῦλος ἐν τῇ Α’ πρὸς Κορινθίους, λέγων· «Τίς οὖν ἐστι Παῦλος; τίς δὲ Ἀπολλὼς ἀλλ’ ἢ διάκονοι;» (γ’ 5). Ἐγένετο Ἐπίσκοπος Καισαρείας [Δεκεμβρ. η’ (8)].
9) Ἀρίσταρχος· ἦτο ἐκ τῶν Ἑβδομήκοντα. Ἐφάνη ἄλλος δεύτερος Ἰωάννης Βαπτιστὴς κατὰ τὴν τροφήν, καθότι καὶ αὐτὸς ἔτρωγεν, ὡς ἐκεῖνος, μόνον ἀκρίδας, ἤτοι ἄκρας τῶν δένδρων καὶ ἀκρόδρυα καὶ μέλι, χόρτον δηλαδὴ τὸ καλούμενον μελέαγρον ἢ κατ’ ἄλλους μέλι ἄγριον· ἦτο δὲ καὶ αὐτὸς ἐνδεδυμένος μὲ ἔνδυμα δερμάτινον. Ἔγινεν Ἐπίσκοπος τῆς ἐν Συρίᾳ Ἀπαμείας ἐπιστρέψας ἅπαντας τοὺς ἀπίστους εἰς θεογνωσίαν. Οὗτος ἀπεκεφαλίσθη ὑπὸ τοῦ Νέρωνος. Ἑορτάζεται τὴν κζ’ (27) Σεπτεμβρίου καὶ ιδ’ (14) Ἀπριλίου.