Πρὸς δὲ τὸ τέταρτον, διατί δηλαδὴ δὲν ἐδόθη ὁ Νόμος τῆς Περιτομῆς εἰς ἄλλο μέλος τοῦ σώματος, λέγομεν, ὅτι ἐπειδὴ ἡ περιτομή, ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω, ἦτο σύμβολον τῆς στερήσεως τῶν ἡδονῶν τοῦ σώματος, διὰ τοῦτο ὁ Θεός, θέλων φανερῶς καὶ αἰσθητῶς νὰ δείξῃ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους τὸν τόπον δι’ οὗ ἐνεργεῖται ἡ ἁμαρτία, ὣρισε τὴν περιτομὴν τούτου διὰ νὰ γνωρίζωσιν, ὃτι οὐχὶ μόνον διὰ σημεῖον τῆς θρησκείας αὐτῶν περιτέμνονται, ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον διὰ τὴν ἐκκοπὴν καὶ στέρησιν τῆς κακῆς ἐπιθυμίας. Τίνος δὲ ἕνεκεν ὁ Χριστὸς κατεδέξατο νὰ περιτμηθῇ;
Πρὸς τὸ πέμπτον τοῦτο ζήτημα λέγομεν, ὅτι τοῦτο ἔπραξε διὰ νὰ μὴ θεωρηθῇ ὡς παραβάτης τοῦ Νόμου, τὸν ὁποῖον Αὐτὸς ἔδωκεν εἰς τὸν Ἀβραάμ· διότι ἐὰν καὶ περιετμήθη κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν καὶ ἐφέρθη εἰς τὸν Ναὸν ὑπὸ τῆς Μητρὸς Αὐτοῦ μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας, καθὼς νομοθετεῖ ὁ Μωϋσῆς, καὶ πάλιν τὸν ἔλεγον οἱ μιαροὶ Ἰουδαῖοι Σαμαρείτην καὶ Ἐθνικόν, ὁμοίως καὶ παραβάτην τοῦ Νόμου ἤθελον τὸν εἴπει, ἐὰν δὲν περιετέμνετο. Ἵνα λοιπὸν ἀποστομώσῃ τοὺς Ἰουδαίους τοὺς μέλλοντας νὰ εἴπωσιν αὐτὸν ἀντίθεον καὶ καταλυτὴν τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, διὰ τοῦτο κατεδέχθη νὰ περιτμηθῇ. Ἀλλὰ καὶ δι’ ἕτερον λόγον· ἵνα βεβαιώσῃ τοὺς ἀνθρώπους ὅτι κατ’ ἀλήθειαν καὶ οὐχὶ κατὰ φαντασίαν ἔλαβε σάρκα ἀνθρωπίνην, ἐπειδὴ βεβαίως ἐγνώριζεν ὅτι ἔμελλον νὰ εἴπουν οἱ αἱρετικοί, ὅτι δὲν ἔλαβεν ὁ Χριστὸς σάρκα κατ’ ἀλήθειαν ἀνθρωπίνην, ἀλλὰ μόνον κατὰ φαντασίαν ἐφάνη ὡς ἄνθρωπος σαρκοφόρος· διὰ τοῦτο, θέλων Αὐτὸς νὰ μὴ δώσῃ καμμίαν ἀφορμὴν αἱρέσεως πρὸς τοὺς τοιούτους, περιετμήθη τὸ μέλος τῆς σαρκός, τὴν ὁποίαν προσέλαβεν ἐκ τῆς Ἁγίας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας καὶ ὅπως κατεδέξατο ἀνθρωποπρεπῶς νὰ χωρηθῇ εἰς κοιλίαν γυναικὸς καὶ νὰ γεννηθῇ καὶ νὰ σπαργανωθῇ, οὕτω καὶ σήμερον συμπαθῶς κατεδέξατο νὰ περιτμηθῇ ἵνα τελειώσῃ πάντα τὰ ἀκατηγόρητα πάθη τῆς σαρκός, ὡς τέλειος ἄνθρωπος· καὶ Αὐτὸς μὲν διὰ ταύτας τὰς δύο αἰτίας κατεδέξατο νὰ περιτμηθῇ. Ἡμεῖς δέ, οἱ πιστεύοντες εἰς αὐτόν, διατί δὲν περιτεμνόμεθα;
Εἰς τὴν λύσιν τοῦ ἕκτου ζητήματος λέγομεν, ὅτι ἐπειδὴ ἔδειξεν εἰς ἡμᾶς ὁ Αὐτὸς μετὰ ταῦτα ἄλλο σημεῖον τῆς πρὸς Αὐτὸν πίστεως, ἤτοι τὸ θεῖον καὶ ἅγιον Βάπτισμα, διὰ τοῦτο περιττὸν εἶναι νὰ φυλάττωμεν τὰ παραγγέλματα τῆς παλαιᾶς νομοθεσίας· μάλιστα δέ, ἐπειδὴ ἔχομεν καὶ παραγγελίαν ἐκ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων νὰ μὴ