Ὄχι δὲ μόνον οἱ Βυζάντιοι ηὐλαβοῦντο τὸν Ἅγιον, ἀλλὰ καὶ ἕως εἰς τὴν πατρίδα του ἐπῆγεν ἡ ἀγαθὴ φήμη του, καὶ ἤρχοντο πολλοί, τόσων ἡμερῶν διάστημα, νὰ τὸν βλέπωσιν· ἄλλοι μὲν διὰ νὰ λάβουν τὴν ἰατρείαν τῆς ψυχῆς, καὶ ἄλλοι τοῦ σώματος. Καὶ πολλοὶ ἄρρωστοι ἔλαβον τὴν ποθουμένην ὑγείαν διὰ τὰς εὐπροσδέκτους πρὸς τὸν Θεὸν πρεσβείας του, ἀπὸ τὰ ὁποῖα θαυμάσια ποὺ ἔκαμεν εἰς τοὺς συμπατριώτας αὐτοῦ νὰ εἴπωμεν ἕνα καὶ ἔπειτα νὰ δώσωμεν τέλος τῆς διηγήσεως. Γυνή τις πλουσία εἶχε μεγάλην ἀσθένειαν, καὶ ἔρρεε τὸ αἷμα αὐτῆς ἀκατάσχετον ἐπὶ πολλοὺς χρόνους ὡς τῆς αἱμορροούσης. Ὅταν λοιπὸν εἶδεν ὅτι ἐδαπάνησεν εἰς τοὺς ἰατροὺς καὶ τὰ φάρμακα πλοῦτον ἄμετρον ἀνωφελῶς, ἀκούσασα τοῦ Ὁσίου τούτου τὰ σημεῖα καὶ τέρατα, ἐμίσευσεν ἀπὸ τὴν Ρώμην μετ’ εὐλαβείας καὶ πίστεως. Καὶ ὡς ἔφθασεν εἰς τὸ Βυζάντιον, ἔπεσεν εἰς τοὺς πόδας αὐτοῦ διηγουμένη τὴν δεινὴν ὀδύνην αὐτῆς τὴν ἀνίατον. Εὐθὺς λοιπὸν ὡς ἔκαμε προσευχὴν δι’ αὐτήν, ἔφυγεν ἡ ἀσθένεια, καὶ ἔμεινεν ἡ γυνὴ ὅλως ὑγιὴς καὶ ἐπέστρεψε χαίρουσα.
Αὐτὰς καὶ ἄλλας πολλὰς ἀγαθοεργίας τελέσας ὁ Ἅγιος ἐτελείωσε τὸν βίον θεαρέστως πρὸ τοῦ νὰ ἐγκαινιάσῃ τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Εἰρήνης. Ὅταν δὲ ἦτο εἰς τὴν τελευταίαν ὥραν προσηύξατο ταῦτα πρὸς Κύριον· «Εἰς τὰς Ἁγίας σου χεῖρας ἀφήνω, Δέσποτα, τὴν ψυχὴν ταύτην τὴν ὁποίαν ἐποίησας, καὶ τὸν Ναὸν τὸν ὁποῖον μὲ τὴν βουλήν σου κατεσκεύασα». Ταῦτα εἰπὼν ἐτελεύτησεν εἰς τὰς ι’ (10) Ἰανουαρίου καὶ ἐσυνάχθη ὅλη ἡ πόλις, ὅ τε Πατριάρχης μὲ τοὺς Πρεσβυτέρους, καὶ ὁ βασιλεὺς μὲ τὴν Σύγκλητον, καὶ οἱ ἐπίλοιποι ἅπαντες ἄνδρες καὶ γυναῖκες εὐλαβεῖς ἐσυνάχθησαν καὶ ἐντίμως ὡς ἔπρεπε καὶ ἀξίως τὸν Ὅσιον ἐνεταφίασαν. Ἡ δὲ εὐσεβὴς Βερῖνα ἡ βασίλισσα τοῦ μεγάλου Λέοντος ἔμεινεν ἐπίτροπος τοῦ Ἁγίου εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Εἰρήνης καὶ αὐτὴ τὸν ἐτελείωσε καὶ ἱστόρησε καὶ ἐτέλεσε μὲ πόθον ὅσα ὑπελείποντο καὶ ὅλην τὴν στέγην ἐχρύσωσε, καὶ τὸν ἐνεκαινίασε τὸν δεύτερον χρόνον εἰς τὰς κ’ (20) Ἰανουαρίου μηνός.
Μὲ τοσαῦτα λοιπὸν καὶ τοιαῦτα θαυματουργήματα ἐδοξάσθη ἀπὸ τὸν Θεὸν ὁ θεομακάριστος, κατὰ τὴν ἐκείνου φωνὴν καὶ θεολόγον ἐπαγγελίαν τὴν λέγουσαν· «Δοξάσω τοὺς ἐμὲ δοξάσοντας». Τούτου τοῦ Ἁγίου ταῖς πρεσβείαις ἀξιωθείημεν καὶ ἡμεῖς τῆς αἰωνίου μακαριότητος, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ καὶ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.