Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν ΑΥΞΙΒΙΟΥ Ἐπισκόπου Σόλων τῆς Κύπρου.

καὶ τώρα, ἀδελφοί μου, σᾶς παραδίδω εἰς τὸν Κύριον καὶ εἰς τὸν λόγον τῆς Χάριτός του, ὅστις δύναται νὰ σᾶς οἰκοδομήσῃ καὶ νὰ σᾶς δώσῃ κληρονομίαν τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν ὁμοῦ μὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους. Ἵστασθε λοιπὸν στερεοὶ καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις, τὰς ὁποίας παρελάβετε ἀπὸ ἐμὲ καὶ μὴ αἰσχυνθῆτε νὰ δεχθῆτε τὸν Ἀρχιερέα, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς ἀπὸ σᾶς, διότι ἀπὸ σᾶς εἶναι καὶ μαζί μας μένει καὶ σᾶς θεραπεύει διὰ μέσου τοῦ ἑαυτοῦ του».

Ἀφ’ οὗ λοιπὸν εἶπε ταῦτα καὶ ἄλλα τοιαῦτα περισσότερα, κρατῶν τὸν θεοτίμητον Αὐξίβιον, τὸν μαθητήν του, τὸν ἠσπάσθη καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· «Σὲ ἐξέλεξεν ὁ Θεὸς Ἀρχιερέα σὺ μέλλεις νὰ ποιμάνῃς τὴν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ, τὴν ὁποίαν ἐπεριποιήθη διὰ τοῦ ἰδίου του αἵματος». Ἔπειτα ἠσπάσθη καὶ ἕνα ἕκαστον ἀπὸ τοὺς Κληρικούς του, κατὰ δὲ τὴν τρίτην ἡμέραν ἠκούσθη ὅτι ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμιῶν Αὐξίβιος ἔχει νὰ ἀφήσῃ τὴν παροῦσαν ζωήν. Συνήχθησαν ὅθεν ὅλοι οἱ Χριστιανοὶ μετὰ κλαυθμῶν καὶ ὀδυρμῶν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, ἀσπασάμενος δὲ ὁ Ἅγιος ἅπαντας παρέδωκε τὸ πνεῦμα εἰς τὸν Κύριον ἐν εἰρήνῃ. Ἀφ’ οὗ δὲ τὸν ἐκήδευσαν μὲ ἐπιμέλειαν, ἔλαβον τὸ Ἅγιον αὐτοῦ λείψανον ἄνδρες εὐλαβεῖς καὶ τὸ ἐνεταφίασαν εἰς τὴν λάρνακα, τὴν ὁποίαν εἶχε προητοιμασμένην ὁ Ἅγιος, ἔξωθεν δὲ ταύτης εἶχεν ἐπιγραφήν, ἥτις ἔγραφε τὰ ἑξῆς· «Σᾶς ὁρκίζω εἰς τὸ Ἅγιον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ νὰ μὴν ξεσκεπάσῃ κανεὶς τὴν θήκην ταύτην, ἕως ὅτου τελευτήσῃ ὁ ἀδελφός μου Θεμισταγόρας». Τὴν ἡμέραν δὲ ἐκείνην ὅπου ἐνεταφιάσθη τὸ πάντιμον λείψανον τοῦ Ἁγίου, ἀνέβλυσε πηγὰς ἰαμάτων· διότι πολλοὶ ἀσθενεῖς ἐθεραπεύθησαν ἀπὸ διαφόρους ἀσθενείας καὶ ἀπὸ ἀκάρθατα πνεύματα. Ἀκόμη δὲ καὶ ἐκεῖνοι, οἵτινες κατῴκουν εἰς τὰ περίχωρα, ἀκούσαντες τὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα ἐνεργεῖ τὸ τίμιον λείψανον τοῦ Ἁγίου διὰ τῆς θείας Χάριτος, ἤρχοντο μετὰ σπουδῆς εἰς τὴν πόλιν ἄνδρες καὶ γυναῖκες καὶ προσπίπτοντες μετὰ πίστεως εἰς τὴν λάρνακα τοῦ Ἁγίου ἐθεραπεύοντο ὅλοι μὲ τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου.

Ἀκούσαντες δὲ καὶ οἱ κάτοικοι τῆς Πάφου, ὅτι γίνονται ἰατρεῖαι πολλαὶ διὰ τοῦ Ἁγίου Αὐξιβίου, συναχθέντες τεσσαράκοντα ἄνδρες, ἐνοχλούμενοι ἀπὸ ἀκάθαρτα πνεύματα, ἤρχοντο ἀπὸ τὴν Πάφον εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Σολίων· καὶ ὅταν ἔφθασαν εἰς ἀπόστασιν δεκαπέντε μιλίων ἀπὸ τὴν πόλιν τοὺς συνήντησεν ὁ Ἅγιος Αὐξίβιος καὶ ἀποδιώκων ἀπὸ αὐτοὺς τὰ ἀκάθαρτα πνεύματα, τοὺς ἐθεράπευσεν ὅλους διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Οὗτοι, εὐθὺς μόλις ἐκαθαρίσθησαν ἀπὸ τοὺς ἀκαθάρτους δαίμονας, ἦλθον τρέχοντες εἰς τοὺς Σόλους καὶ διηγήθησαν ὅλα τὰ συμβάντα