ΑΥΞΙΒΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν κατήγετο ἀπὸ τὴν παλαιὰν Ρώμην. Οἱ γονεῖς του ἦσαν πλούσιοι μέν, ἀλλὰ εἰδωλολάτραι. Ἐγέννησαν δὲ δύο υἱούς, τὸν μακάριον Αὐξίβιον καὶ τὸν Θεμισταγόραν. Ἦτο δὲ ὁ εὐλογημένος Αὐξίβιος κατὰ πολὺ χαρίεις καὶ θαυμάσιος, διότι ἦτο πρᾷος καθὼς ὁ Μωυσῆς, εἶχε δὲ καὶ τὸν λογισμὸν σώφρονα, καθὼς ὁ πάγκαλος Ἰωσὴφ καί, διὰ νὰ μὴ πολυλογῶμεν, ἦτο ἐστολισμένος ἀπὸ ὅλας τὰς ἀρετάς. Ὅτε ἦλθεν εἰς ἡλικίαν δεκτικὴν μαθήσεως, ἐδόθη ἀπὸ τὸν πατέρα του εἰς διδασκάλους καὶ ἐδιδάχθη ὅλην τὴν ἔξω σοφίαν καὶ ὅτε ἔφθασεν εἰς νόμιμον ἡλικίαν οἱ γονεῖς του ἠβουλήθησαν νὰ τὸν ὑπανδρεύσωσιν. Ὁ μακάριος ὅμως Αὐξίβιος, ἔχων τὸν νοῦν ἔνθεον καὶ τέλειον τὸν λογισμόν, ἀντέλεγεν εἰς τοῦτο, διότι ἤκουσε περὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐμελέτα νὰ γίνῃ Χριστιανός. Ἀκούσαντες τοῦτο οἱ γονεῖς του ἠγανάκτουν ἐναντίον του καὶ ὁ μὲν πατήρ του ἀπειλῶν τὸν ἠνάγκαζε νὰ ὑπανδρευθῇ, ἡ δὲ μήτηρ του κολακεύουσα τὸν συνεβούλευε νὰ ὑπακούσῃ εἰς τοῦτο.

Ἰδὼν λοιπὸν ὁ μακάριος Αὐξίβιος τὴν τοιαύτην αὐτῶν προαίρεσιν, ἥτις ἦτο ἐναντία εἰς τὴν ἰδικήν του θέλησιν, ἠβουλήθη νὰ ἀναχωρήσῃ κρυφίως ἀπὸ τὴν Ρώμην. Λαβὼν ὅθεν σταθερὰν ἀπόφασιν, χωρὶς νὰ ἀνακοινώσῃ εἰς κανένα τίποτε, ἀφ’ οὗ παρῆλθον ὀλίγαι ἡμέραι, ἔφυγε κρυφίως ἀπὸ τοὺς γονεῖς του καὶ κατέβη εἰς τὸν λιμένα ὅπου εὗρε πλοῖον ἕτοιμον νὰ ταξιδεύσῃ εἰς τὴν Ἀνατολὴν καὶ ἀφοῦ ἀφῆκεν ὅλα τὰ πάντα ἔλαβε μόνον ὀλίγα χρήματα, ὅσα ἐπήρκουν διὰ τροφήν, καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ πλοῖον ἀνεχώρησε. Μετ’ ὀλίγας ἡμέρας ἔφθασεν εἰς χωρίον τι τῆς Κύπρου καλούμενον Λιμνήτην, τὸ ὁποῖον ἀπεῖχε περὶ τὰ τέσσαρα μίλια ἀπὸ τῆς πόλεως τῶν Σόλων. Εἰς τὸν τόπον αὐτὸν ὡδήγησεν ἡ θεία Πρόνοια τὸν μακάριον διὰ νὰ σωθοῦν διὰ μέσου αὐτοῦ πολλαὶ ψυχαί, διότι ἐκεῖ εὗρεν αὐτὸν ὁ Ἀπόστολος Μάρκος ὁ Εὐαγγελιστής, ὅστις τὸν ἠρώτησεν ἀπὸ ποίαν χώραν εἶναι καὶ ἐκεῖνος τοῦ ἀπεκρίθη· «Εἶμαι ἀπὸ τὴν Ρώμην καὶ ἦλθα ἐδῶ διὰ νὰ γίνω Χριστιανός».

Ἀφοῦ εἶδεν ὁ Ἀπόστολος Μάρκος, ὅτι εἶχε πόθον εἰς τὸν Χριστὸν καὶ ὅτι ἦτο πιστὸς καὶ λόγιος, ἀφ’ οὗ τὸν κατήχησεν ἀρκετὰ καὶ τὸν ἐδίδαξε τὸν περὶ τῆς ἀληθείας λόγον τοῦ Θεοῦ, τὸν ἐβάπτισεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· μετὰ δὲ ταῦτα, βαλὼν ἐπάνω εἰς τὴν κεφαλήν του τὰς χεῖρας του, ἔδωκεν εἰς αὐτὸν τὴν Χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὸν ἐχειροτόνησεν Ἐπίσκοπον. Ἀφοῦ δὲ τὸν ἐδίδαξε πῶς πρέπει νὰ κηρύττῃ τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, τὸν ἀπέστειλεν εἰς τὴν πόλιν τῶν Σόλων, παραγγέλλων εἰς αὐτὸν ταῦτα· «Ἐπειδὴ ἡ πόλις εἶναι πλήρης εἰδώλων καὶ οἱ κάτοικοι αὐτῆς ἀκόμη δὲν ἐδιδάχθησαν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ εὑρίσκονται εἰς τὸ σκότος τῆς πλάνης τῶν εἰδώλων, νὰ κάμῃς τοῦτο ὅπου σοῦ λέγω·