αἵτινες ἀποκατέστησαν τὴν ὀρθὴν διδασκαλίαν καὶ τὴν εἰρηνικὴν κατάστασιν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἤτοι ἡ ἐν Ἐφέσῳ Ἁγία Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος, ἥτις κατεδίκασε τὸν Νεστόριον καὶ τὰς αἱρέσεις αὐτοῦ, ἐν ἔτει υλα’ (431) βασιλεύοντος τοῦ Θεοδοσίου Β’ καὶ ἡ ἐν Χαλκηδόνι Ἁγίᾳ Δ’ Οἰκουμιενικὴ Σύνοδος, ἥτις κατεδίκασε τὸν Εὐτυχῆ καὶ τὸν Διόσκορον ἐν ἔτει υνα’ (451), βασιλευόντων τῶν Ἁγίων βασιλέων Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας.

Εἰς τὴν ὀρθὴν ταύτην κατεύθυνσιν δὲν ἐπορεύθη ἄνευ κόπων καὶ πόνων ἡ μακαρία Πουλχερία, οὔτε ἄνευ δυσχερειῶν καὶ ἀντιδράσεων. Διότι εἶχε νὰ ἀντιπαλαίσῃ ὄχι μόνον ἐναντίον τῶν μαινομένων αἱρετικῶν, ἀλλὰ πολλάκις καὶ ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ βασιλέως Θεοδοσίου, ὁ ὁποῖος λόγῳ τῆς εὐπιστίας του εὐκόλως παρεσύρετο εἰς ἀντιθέτους καὶ ἐπιζημίους ἐνεργείας. Διὸ καὶ οὐχὶ μικρὰν ἐπιρροὴν ἤσκησαν ἐπ’ αὐτοῦ οἱ κατὰ καιροὺς αὐλικοὶ του, εἷς ἐκ τῶν ὁποίων, ὁ Χρυσάφιος, τοσοῦτον ἐπέδρασεν ἐπ’ αὐτοῦ, ὥστε δι’ ἐντέχνων μηχανορραφιῶν, ρᾳδιουργιῶν, συκοφαντιῶν καὶ ἀφθάστου πανουργίας ἐπέτυχεν ἀκόμη καὶ τὴν ἀπομάκρυνσιν τῆς Πουλχερίας ἐκ τῶν ἀνακτόρων. Ὁ Χρυσάφιος ἦτο, ὡς εἴπομεν ἀνωτέρω, ὀπαδὸς καὶ θερμὸς ὑποστηρικτὴς τοῦ Εὐτυχοῦς, ὑπ’ αὐτοῦ δὲ διδασκόμενος καὶ καθοδηγούμενος ἐπέτυχε νὰ πείσῃ τὸν βασιλέα Θεοδόσιον, ὅπως ἀπομακρύνῃ τὴν Πουλχερίαν, ἵνα οὕτω δυνηθῶσι νὰ ἐπικρατήσωσιν αὐτοί. Πρῶτον δὲ τούτων ἔργον, εὐθὺς μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσιν τῆς Πουλχερίας, ἦτο ἡ σύγκλησις τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Ἐφέσου, τὴν ὁποίαν αὐτοὶ μὲν ὠνόμαζον οἰκουμενικήν, τὰ δὲ πράγματα λῃστρικὴν ἀπέδειξαν καὶ μὲ τὸ ἐπαίσχυντον τοῦτο ὄνομα ἔμεινε γνωστὴ ἐν τῇ ἱστορίᾳ.

Ἡ ψευδοσύνοδος αὕτη συνῆλθεν ἐν ἔτει υμθ’ (449) ἐν τῷ Ναῷ τῆς Παρθένου Μαρίας ἐν Ἐφέσῳ εἰς τὸν ὁποῖον εἶχε συνέλθει καὶ ἡ Ἁγία Γ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ταύτης προήδρευσεν ὁ προστάτης καὶ ὁμόφρων τοῦ Εὐτυχοῦς Διόσκορος Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας. Πρῶτον μέλημα ταύτης ὑπῆρξεν ἡ ἐπικύρωσις τῶν βλασφήμων δοξασιῶν τοῦ ἀθλίου Εὐτυχοῦς καὶ ἡ καταδίκη τῶν ὑπερμάχων τῆς Ἁγίας Ὀρθοδοξίας Ἱεραρχῶν, ἀρχῆς γενομένης ἀπὸ τοῦ μακαρίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ἁγίου Φλαβιανοῦ [3], ἐν συνεχείᾳ δὲ τῶν ὑπολοίπων εὐσεβῶν Ἁγίων Πατέρων. Τὰ ὅσα πρωτοφανῆ καὶ πρωτάκουστα κακουργήματα διεδραματίσθησαν ἐν αὐτῇ ὑπὸ τῶν ἐξάλλων καὶ αἱρετικῶν Μονοφυσιτῶν ἀδύνατον εἶναι νὰ περιγραφῶσιν ἐν τῷ παρόντι, τοῦτο δὲ μόνον προσθέτομεν ἐνταῦθα, ὅτι τόσον ἐκακοποιήθη ὑπ’ αὐτῶν ὁ Ἅγιος Φλαβιανὸς καὶ τόσον ἐβασανίσθη, ὥστε μετὰ τρεῖς ἡμέρας ἀπὸ τῆς ψευδοκαταδίκης του ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.