Τούτου γενομένου, αὐτοὶ μὲν ἀπέκαμον δέροντες, ἡ δὲ μακαρία ἐκείνη κόρη ἐστερεοῦτο ἔτι περισσότερον εἰς τὴν γνώμην της καὶ δὲν ἐφοβήθη τὰς μάστιγας, οὔτε ποσῶς ἐδειλίασεν. Ὁ δὲ Ἐλεύσιος ἐκέλευσε νὰ τὴν ἀφήσουν, καὶ τῆς λέγει· «Αὐτά, Ἰουλιανή, εἶναι τὰ προοίμια τῶν βασάνων, τὰ ὁποῖα μέλλεις νὰ λάβῃς, ἀπὸ ταῦτα δὲ ἐννόησον καὶ τὰ ἐπίλοιπα, τὰ ὁποῖα σὲ ἀναμένουν, ἐὰν ἕως τέλους ἀπειθήσῃς, καὶ τότε θέλεις μετανοήσει, ἀλλ᾽ ἀνωφελῶς». Ἡ δὲ ἀπεκρίνατο· «Ποίησον εἴ τι θέλεις, ἀναίσθητε καὶ ἀνόητε, διότι καλλίτερον ἔχω νὰ πάθω ὅλα τοῦ κόσμου τὰ βασανιστήρια, παρὰ νὰ συγκοινωνήσω μετὰ σοῦ». Τότε τὴν ἐκρέμασαν ἀπὸ τὰς τρίχας τῆς κεφαλῆς ὅλην τὴν ἡμέραν, ἕως οὗ ἀνεσπάσθη τὸ δέρμα της ὅλον καὶ ἀνέβησαν αἱ ὀφρύες αὐτῆς ὑπεράνω τοῦ μετώπου, τόσον ὥστε ἔμεινεν ἐλεεινὸν θέαμα ἀλλὰ καὶ πάλιν τὴν παρεκάλει ὁ ἔπαρχος (καθὼς ὁ ἔρως τὸν ἐξωθοῦσε) μὲ διάφορα κολακεύματα.
Βλέπων ὅμως ὅτι ἐκοπίαζε ματαίως καὶ ἀνωφελῶς, τὴν ἐβασάνισε πάλιν χειρότερα, καὶ πυρώσας σίδηρα, ἔβαλεν ἓν εἰς τὰς μασχάλας, ἄλλο εἰς τὰ πλευρά της καὶ ἕτερον εἰς τοὺς μηρούς της, δέσαντες δὲ εἰς τὰς σάρκας της τὰ πυρωμένα ἐκεῖνα σίδηρα, τὴν ἔρριψαν εἰς τὴν φυλακὴν ἀνεπιμέλητον, ἔνθα ὀδυνωμένη σφοδρῶς ἀπὸ τὴν ἀνύποιστον ἐκείνην βάσανον, ἔκειτο εἰς τὴν γῆν καὶ προσηύχετο ταῦτα λέγουσα· «Κύριέ μου Θεὲ παντοκράτορ καὶ παντοδύναμε, καθὼς ἐλύτρωσες τὸν Προφήτην Δανιήλ, τοὺς Ἁγίους Τρεῖς Παῖδας καὶ Θέκλαν τὴν Πρωτομάρτυρα ἀπὸ τὸ πῦρ καὶ τὰ θηρία καὶ ἀπὸ πᾶσαν ἄλλην βάσανον, αὐτὸς καὶ τώρα παραστάσου καὶ εἰς ἐμὲ καὶ λύτρωσόν με ἀπὸ τὰ πάνδεινα ταῦτα κολαστήρια καὶ ἀπὸ τὸν πολεμοῦντα με, Βασιλεῦ ἀήττητε».
Ταῦτα προσευξαμένης τῆς Ἁγίας ἐφάνη πρὸς αὐτὴν μὲ μορφὴν Ἀγγέλου ὁ διάβολος, λέγων· «Πολλὰ δεινὰ κολαστήρια ἔχει κατασκευσμένα διὰ σὲ ὁ ἔπαρχος, τὰ ὁποῖα δὲν δύνασαι νὰ ὑποφέρῃς. Λοιπὸν ὅταν σὲ ἐκβάλωσιν ἀπ’ ἐδῶ, ὕπαγε εἰς τοὺς βωμοὺς καὶ θυσίασον». Ἐρωτήσασα δὲ αὐτὸν ἡ Μάρτυς τίς ἦτο, ἀπεκρίνατο· «Ἄγγελος εἶμαι τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ ἀπέστειλε νὰ σοῦ εἴπω νὰ κάμῃς τὸν λόγον τοῦ τυράννου, διὰ νὰ μὴ ἀφανισθῇ κακῶς τὸ σῶμά σου, ὁ δὲ Θεὸς εἶναι φιλάνθρωπος καὶ θέλει σὲ συγχωρήσει διὰ τὴν τῆς σαρκὸς ἀσθένειαν». Ἡ δὲ Μάρτυς ἐθαύμασε, Ἀγγέλου μὲν μορφὴν βλέπουσα, συμβουλὴν δὲ δαίμονος ἀκούουσα.