Λόγος Γ’. Πανηγυρικός, Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος, Μακαρίου Σκορδίλη ἢ Κωφοῦ.

Πατέρα, «Οὗτός ἐστιν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε». Υἱόν, αὐτὸν τὸν μεταμορφούμενον Λόγον τοῦ Θεοῦ· Πνεῦμα, «καὶ ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς». Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, τὸν ἕνα καὶ μόνον Θεόν, καθὼς μᾶς διδάσκει καὶ ὁ θεολόγος Ἰωάννης εἰς τὴν καθολικήν του ἐπιστολὴν (κεφ. ε’ 7)· «Τρεῖς εἰσιν οἱ μαρτυροῦντες ἐν τῷ οὐρανῷ, ὁ Πατήρ, ὁ Λόγος καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα· καὶ οὗτοι οἱ τρεῖς ἕν εἰσι»· τοιαύτην δόξαν ἀπηλαύσαμεν σήμερον οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπὸ τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Χριστοῦ· διότι μᾶς φωτίζει μὲ τὸ θεῖόν του φῶς, ἵνα πιστεύωμεν καὶ ὁμολογῶμεν αὐτὴν τὴν Ἁγίαν Τριάδα, μίαν παντελείαν ἀρχήν, μίαν ὑπερτελεστάτην οὐσίαν, μίαν δύναμιν, μίαν θέλησιν, μίαν ἐνέργειαν, μίαν ἐξουσίαν, μίαν κυριότητα, μίαν Βασιλείαν, εἰς τρεῖς τελείας ὑποστάσεις γνωριζομένην καὶ προσκυνουμένην μὲ μίαν προσκύνησιν, πιστευομένην καὶ λατρευομένην ὑπὸ πάσης λογικῆς κτίσεως, ἀσυγχύτως ἡνωμένην, καὶ ἀδιστάκτως διαιρουμένην· τὸ ὁποῖον καὶ φαίνεται μυστήριον τῶν μυστηρίων, ἀκατανόητον καὶ ἀνερμήνευτον βάθος τῆς πίστεως.

Τοιαύτην δόξαν ἀπηλαύσαμεν οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπὸ τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Χριστοῦ, διότι μᾶς λαμπρύνει τὴν διάνοιαν ὁ ἀκτινολαμπροπολύφωτος οὗτος ἥλιος μὲ τὸ θεῖόν του φῶς, τὸ ὁποῖον φέγγει ἀπό τὴν κορυφὴν τοῦ Θαβωρίου ὄρους, ἵνα καταλαμβάνωμεν αὐτὴν τὴν Ἁγίαν Τριάδα, ἄναρχον, ἀτελεύτητον, αἰώνιον, ἀΐδιον, ἄκτιστον, ἄτρεπτον, ἀναλλοίωτον, ἁπλῆν, ἀσύνθετον, ἀσώματον, ἀόρατον, ἀναφῆ, ἀπερίγραπτον, ἄπειρον, ἀπειροδύναμον, ἀπερινόητον, ἀκατάληπτον, ἀγέννητον, ἄρρευστον, ἀπαθῆ καὶ ἀθάνατον. Τοιαύτην δόξαν ἀπηλαύσαμεν οἱ Ὀρθόδοξοι ἀπὸ τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Χριστοῦ, διότι φωταγωγεῖ τὰς ψυχάς μας μὲ τὸ ἄκτιστον καὶ ἀνέσπερον φῶς, ὅπερ ἀστράπτει ἀπὸ τὸν σεβάσμιον χαρακτῆρα τοῦ προσώπου του, ἵνα κηρύττωμεν αὐτὴν τὴν Ἁγίαν Τριάδα, πηγὴν πάσης ἀγαθότητος καὶ δικαιοσύνης, φῶς νοερόν, ἀπρόσιτον παντοδυναμίαν, πάντων κτισμάτων ὁρατῶν τε καὶ ἀοράτων ποιητικήν, πάντων συνεκτικὴν καὶ συντηρητικήν, πάντων προνοητικήν, πάντων κρατοῦσαν καὶ ἄρχουσαν καὶ βασιλεύουσαν μὲ ἀτελεύτητον καὶ ἀθάνατον Βασιλείαν, πάντα πληροῦσαν καὶ ὑπ’ οὐδενὸς περιεχομένην, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτὴν περιέχουσαν τὰ σύμπαντα, καὶ συνέχουσαν καὶ προέχουσαν πάντων τῶν ἀΰλων καὶ ὑλικῶν οὐσιῶν.