Λόγος Γ’. Πανηγυρικός, Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος, Μακαρίου Σκορδίλη ἢ Κωφοῦ.

λοιπὸν τύπον τοῦ Πατρός, Χριστιανέ, γνώριζε τὸν δίσκον τοῦ ἡλίου, τὴν δὲ ἀκτῖνα τύπον τοῦ Υἱοῦ, τὸ δὲ φῶς τύπον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· καὶ καθὼς εἰς τὸν ἥλιον δὲν ἤθελες εἰπῆ ποτὲ τρεῖς ἡλίους, διότι ἔχει τρία πρόσωπα, τοιουτοτρόπως καὶ ἐπὶ Θεοῦ δὲν ἠμπορεῖς νὰ εἴπῃς τρεῖς Θεούς, διότι ἔχει τρεῖς ὑποστάσεις· καὶ πάλιν, καθὼς ἀπὸ τὸν ἥλιον εἶναι ἀχώριστος ὁ δίσκος καὶ ἡ ἀκτὶς καὶ τὸ φῶς, ὅθεν καὶ τὰ τρία εἷς λέγεται ἥλιος, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ εἰς τὸν Θεόν, εἷς Θεὸς ἡ Ἁγία Τριάς, διότι δὲν χωρίζονται μεταξύ των τὰ τρία πρόσωπα. Πάλιν, καθὼς ὁ ἡλιακὸς δίσκος γεννᾷ τὴν ἀκτῖνα καὶ ἐκπορεύει τὸ φῶς, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ ὁ Πατὴρ γεννᾷ τὸν Υἱόν, καὶ ἐκπορεύει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Πάλιν, καθὼς ἡ ἀκτὶς τοῦ ἡλίου καταβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν γῆν, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἡλιακὸν δίσκον δὲν χωρίζεται, ἐπειδὴ ὅλη εἶναι καὶ εἰς τὸν δίσκον καὶ εἰς τὴν γῆν, κατὰ τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, γενόμενος ἄνθρωπος, δὲν ἐχωρίσθη ἀπὸ τὸ Πνεῦμα, ἀλλὰ ὁλόκληρος ἦτο καὶ εἰς τὸν Πατέρα καὶ εἰς τὸ Πνεῦμα, καὶ εἰς τὴν γῆν, καὶ εἰς τὸν ᾍδην, καὶ εἰς τὸν Παράδεισον, καὶ πανταχοῦ ὡς Θεός· ὅθεν ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας· «Ἐν τάφῳ σωματικῶς, ἐν ᾍδῃ δὲ μετὰ ψυχῆς ὡς Θεός, ἐν Παραδείσῳ δὲ μετὰ λῃστοῦ, καὶ ἐν θρόνῳ ὑπῆρχες, Χριστέ, μετὰ Πατρὸς καὶ Πνεύματος, πάντα πληρῶν ὁ ἀπερίγραπτος».

Πάλιν, καθὼς καταβαίνει ἀπὸ τὸν δίσκον τὸ φῶς τοῦ ἡλίου ἐπάνω εἰς τὴν γῆν, καὶ λάμπει εἰς ὅλον τὸν κόσμον, ζωογονοῦν καὶ ζῷα καὶ ἀνθρώπους καὶ φυτά, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν ἥλιον εἶναι ἀχώριστον, ἔτσι καὶ τὸ Πανάγιον Πνεῦμα καταβαίνει ἀπὸ τὸν οὐρανὸν εἰς τὴν γῆν, καὶ φωτίζει ὅλους τοὺς εὐσεβεῖς, ἐξαπλῶνον καὶ διαμοιράζον τὰ χαρίσματα εἰς βασιλεῖς, Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Προφήτας, Διδασκάλους, Θεολόγους, Ἀποστόλους, πάντα δὲ ταῦτα ἐνεργεῖ τὸ ἓν καὶ τὸ αὐτὸ Πνεῦμα ἀλλὰ ὁλόκληρον εἶναι καὶ εἰς τὸν Πατέρα, καὶ εἰς τὸν Υἱόν, καὶ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἁπανταχοῦ ὡς Θεός· ὅθεν πάλιν χαρμοσύνως ἡ Ἐκκλησία ψάλλει· «Βασιλεῦ οὐράνιε, παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών, καὶ τὰ πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρὸς τῶν ἀγαθῶν, καὶ ζωῆς χορηγός». Αὐτὸ εἶναι τὸ μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος, μὲ τὸ ὁποῖον ἐφωτίσθημεν ἀπὸ τὴν λάμψιν τοῦ μεταμορφουμένου Ἰησοῦ· αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλωτάτη δόξα καὶ χαρὰ τὴν ὁποίαν ἀπηλαύσαμεν ἀπὸ τὴν δόξαν τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, ἀκροαταί, διότι μᾶς ἀνεβίβασεν ἕως τὸν οὐρανόν, ἵνα θεωρήσωμεν τὸ μυστήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ ἡλίου.