Δεύτερον παράδειγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἶσαι σύ, Χριστιανέ, ὅστις ἐπλάσθης ἀπὸ τὸν Θεὸν κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν αὐτοῦ διότι, καθὼς σὺ εἶσαι καὶ λέγεσαι ἕνας ἄνθρωπος κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ φύσιν, ἀλλὰ ἔχεις Νοῦν, Λόγον καὶ Πνοήν, τοιουτοτρόπως καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας καὶ μόνος κατὰ τὴν θείαν του φύσιν, ἀλλὰ ἔχει Νοῦν, Λόγον καὶ Πνεῦμα· ὁ Νοῦς λοιπὸν τῆς ψυχῆς σου, ὅστις δὲν ἐγεννήθη ἀπὸ ἄλλον, σημειοῖ τὸν ἀγέννητον Πατέρα· ὁ Λόγος πάλιν τῆς ψυχῆς σου, ὅστις γεννᾶται ἀπὸ αὐτήν, σημαίνει τὸν Υἱὸν καὶ Λόγον τοῦ Πατρός, ὅστις γεννᾶται ἀπὸ αὐτόν· πάλιν ἡ Πνοή, ἥτις ἐκπορεύεται ἀπὸ τὴν ψυχήν σου, σημαίνει τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, ὅπερ ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα. Πηγὴ καὶ ἀρχὴ καὶ ρίζα μόνη ἡ ψυχὴ τοῦ λόγου καὶ τῆς πνοῆς σου, πηγὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἀρχὴ καὶ ρίζα τοῦ Λόγου καὶ Ἁγίου Πνεύματος, ὁ Πατήρ· καὶ πάλιν λέγω, ψυχὴ καὶ λόγος καὶ πνοή, ἓν καὶ οὐ πολλὰ κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ φύσιν, διότι δὲν χωρίζεται τὸ ἕνα ἀπὸ τὸ ἄλλο, ἀλλ’ ὅπου εἶναι, λόγου χάριν, ἡ ψυχή, εἶναι καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ πνοή, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, Πατήρ, Υἱὸς καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, ἓν καὶ οὐ πολλὰ κατὰ τὴν οὐσίαν καὶ φύσιν, διότι δὲν χωρίζεται οὔτε ὁ Πατὴρ ἀπὸ τὸν Υἱὸν καὶ τὸ Πνεῦμα, οὔτε ὁ Υἱὸς ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Πνεῦμα, οὔτε πάλιν τὸ Πνεῦμα ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶ ἀπὸ τὸν Υἱόν.
Τώρα ἠμπορῶ ἐγώ, Χριστιανέ, μολονότι ἔχεις νοῦν, λόγον καὶ πνοήν, τρία πρόσωπα, νὰ σὲ ὀνομάσω τρεῖς ἀνθρώπους; Ἢ μολονότι εἶσαι ἕνας ἄνθρωπος, ἠμπορῶ νὰ εἴπω ὅτι δὲν ἔχεις τρία πρόσωπα, νοῦν, λόγον καὶ πνοήν; ὄχι βέβαια· ἀλλὰ σὲ λέγω ἕνα ἄνθρωπον, ὅστις ἔχεις τρία πρόσωπα νοῦν, λόγον καὶ πνοήν· ἔτσι λέγω καὶ τὸν Θεὸν ἕνα καὶ μόνον, ἀλλὰ ἔχει τρία πρόσωπα, Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα· καὶ οὔτε διότι ἔχει τρία πρόσωπα, τὸν ὀνομάζω τρεῖς Θεούς, οὔτε μὲ τὸ νὰ λέγω ἕνα μόνον Θεόν, ἀρνοῦμαι τὰ τρία πρόσωπα. Ἂν λοιπόν, Χριστιανέ, καὶ ἡ ψυχή σου, ἥτις ἐκτίσθη ἀπὸ τὸν Θεόν, εἶναι μία καὶ τριμερής, πολλῷ μᾶλλον ὁ κτίστης καὶ Θεὸς εἶναι ἕνας καὶ τρισυπόστατος· αὐτὴ εἶναι πάλιν ἡ δόξα, τὴν ὁποίαν ἔλαβες ἀπὸ τὸν μεταμορφούμενον Χριστόν, νὰ γνωρίζῃς μὲ τὸ παράδειγμα τῆς ψυχῆς σου τὸν τρισυπόστατον Θεὸν ὅστις σὲ ἔπλασε.
Τρίτον παράδειγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος εἶναι ὁ αἰσθητὸς ἥλιος μὲ τὸν ὁποῖον ὁ νοητὸς Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης ἐφωταγώγησε τὸν οὐρανόν· διότι, καθὼς αὐτὸς ὁ ἥλιος εἶναι ἕνας κατὰ τὴν οὐσίαν, ὅμως, ἔχει τρία πρόσωπα, δίσκον, ἀκτῖνα καὶ φῶς, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἕνας κατὰ τὴν φύσιν, ἀλλὰ εἶναι τρισυπόστατος·