Λόγος Γ’. Πανηγυρικός, Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος, Μακαρίου Σκορδίλη ἢ Κωφοῦ.

Ἂν ὁ ἥλιος, ὅστις εἶναι κτίσμα καὶ ποίημα τοῦ μεγάλου φωστῆρος Θεοῦ, παρέχῃ τόσην εὐφροσύνην καὶ χαρὰν εἰς ὅλον τὸ ὑπ’ αὐτοῦ πλασθὲν ἐνδιαίτημα, πόσην χαρὰν νομίζετε ὅτι παρέχει σήμερον ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ εἰς ὅλην τὴν κτίσιν; Ἐκρύβη μάλιστα ὁ ἥλιος ὅταν ἀπήστραψαν αἱ ἀκτῖνες τῆς Θεότητος ἐπάνω εἰς τὸ Θαβώριον ὄρος· διότι, ἂν ὁ ἥλιος μὲ τὴν παρουσίαν του κρύπτῃ τοὺς ἄλλους πλανήτας τοῦ οὐρανοῦ, μὴ δυναμένους ἀντοφθαλμῆσαι εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, πόσον μᾶλλον αὐτὸς δὲν θὰ ἐκρύπτετο ὅταν εἶδε μεταμορφούμενον τὸν Ἰησοῦν μου; Τὸ ψάλλει χαρμοσύνως ἡ Ἐκκλησία· «ὑπεκρύβη ἀκτῖσι θεότητος αἰσθητὸς ἥλιος, ὡς ἐν ὄρει Θαβωρίῳ εἶδέ σε μεταμορφούμενον, Ἰησοῦ μου».

Αὐτὸς λοιπὸν ὅστις εἶναι ὁ παντέφορος ὀφθαλμὸς τοῦ παντός, ὁ δημιουργὸς τῆς ὁρατῆς καὶ ἀοράτου φύσεως, ἡ ἀνεξάντλητος πηγὴ τοῦ φωτός, ὁ κτίστης τοῦ ἡλίου καὶ τῶν ἀστέρων, δὲν χαρίζει σήμερον ἀσύγκριτον εὐφροσύνην καὶ χαρὰν εἰς ὅλην τὴν δημιουργίαν του; Σήμερον, ὅτε ἀμφιέννυται μὲ τὰς πυρφόρους λάμψεις τῆς θείας του δόξης, μὲ τὰς χρυσοειδεῖς ἀκτῖνας τῆς θείας του μορφῆς, καὶ μὲ τὸ ἀνεκλάλητον φῶς τῆς παντοδυναμίας του, δὲν κρύπτει τὸ ἐζοφωμένον σκότος τῶν ἀπίστων αἱρετικῶν, καὶ ἀνατέλλει τὸ ἀγλαότατον φῶς τῆς ὀρθοδόξου πίστεως; δὲν σβένει τοὺς πεπυρωμένους ἄνθρακας τῶν πολυθέων εἰδώλων μὲ τὴν λάμψιν τῆς Μεταμορφώσεώς του, καὶ μόνος ἀναδείκνυται Βασιλεὺς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς μὲ τὰς χρυσολαμπροπολυφώτους ἀστραπὰς τῶν ἱματίων του, κάμνων νὰ τὸν προσκυνῇ ὅλον τὸ πλάσμα του, ἕνα Θεὸν κατὰ τὴν οὐσίαν, καὶ τρεῖς κατὰ τὰς ὑποστάσεις; Δὲν καταδιώκει μὲ τὰς φλόγας, αἱ ὁποῖαι ἀστράπτουν ἀπὸ τὴν θείαν του μορφήν, ὅλα τὰ ἄγρια θηρία, τοὺς ἀπίστους, ὅσα δὲν τὸν πιστεύουν ὡς Θεὸν ἀληθινόν, ἕως ὅτου τοὺς κλείσῃ μέσα εἰς τὰ βαθύτατα σπήλαια τῆς κολάσεως; Καὶ δὲν ἐγείρει τὰ ᾠδικὰ τῶν ὀρνέων, τοὺς πολυφθόγγους ρήτορας καὶ διδασκάλους μὲ τὴν σάλπιγγα τοῦ Εὐαγγελίου του, διὰ νὰ ἀναστήσουν τὰ λογικὰ ζῷα, τοὺς ἀνθρώπους, ἀπὸ τὸν ὕπνον τῆς ἁμαρτίας, διὰ νὰ ἴδωσι τὸν μεταμορφωθέντα Ἰησοῦν μὲ τοὺς νοητοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς ψυχῆς, καὶ νὰ τὸν δοξολογοῦν ὡς Θεὸν ἀληθινόν, ἕνα τῇ ὑποστάσει καὶ δύο ταῖς φύσεσι καὶ ἐνεργείαις;