Ἀπελπισθεὶς δὲ παρὰ τῆς ἐπιστήμης ὁ ἀτυχὴς πατὴρ προσέτρεξεν εἰς τὸ ἔλεος τοῦ Ἁγίου Διονυσίου, καὶ κατὰ τὴν 17ην Δεκεμβρίου, ὅτε τελεῖται ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου καὶ ἡ λιτανεία τοῦ σεπτοῦ αὐτοῦ λειψάνου, περιτυλίξας μὲ σινδόνην τὸ τυφλὸν τέκνον του ἔφερεν αὐτὸ εἰς τὸν δρόμον, ὅθεν ἔμελλε νὰ διέλθῃ ἡ λιτανεία, καὶ γονυκλινὴς ἱκέτευε καὶ παρεκάλει τὸν Ἅγιον μετὰ θερμῶν δακρύων· ἀφοῦ δὲ διέβη ἡ ἱερὰ λάρναξ μετὰ τοῦ ἁγίου λειψάνου ἄνωθεν τοῦ τετυφλωμένου κορασίου, ἐτύλιξε πάλιν αὐτὸ ὁ ἀτυχὴς πατὴρ καὶ τὸ ἔφερεν εἰς τὴν οἰκίαν του, ὅτε, ὢ τοῦ παραδόξου θαύματος! ἀνέβλεψεν ἡ Αἰκατερίνη, καὶ ὄχι μόνον ἰατρεύθη ἡ ὀφθαλμία της, ἀλλ’ ἔλαβε καὶ ἐντελῆ ἴασιν τοῦ σώματος.
Ἰωάννης τις Μποφαρδιὸς τὸ ὄνομα, καταγόμενος ἐκ τοῦ προαστίου Ποχάλεως, εἶχε κρατηθῆ, ἐστηρίζετο δὲ εἰς δύο βακτηρίας. Κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου μετὰ δυσκολίας ἐπορεύθη εἰς τὸν ἑσπερινόν, ὅπως ἐπικαλεσθῇ τὸ ἔλεος καὶ τὴν βοήθειαν αὐτοῦ, ἀλλὰ δεινωθείσης τῆς ἀσθενείας του δὲν ἠδύνατο ν’ ἀναχωρήσῃ καὶ ἀπεφάσισε νὰ διανυκτερεύσῃ μόνος ἐντὸς τοῦ Ναοῦ. Τὴν νύκτα, ἐν ᾧ ἔκρουσαν οἱ Μοναχοὶ τὴν θύραν καὶ αὐτὸς δὲν ἠδύνατο νὰ ἐγερθῇ νὰ ἀνοίξῃ, ἀκούει μυστηριώδη τινὰ φωνὴν ἐξερχομένην ἐκ τῆς ἱερᾶς λάρνακος· «Εὐλογημένε, ἐγέρθητι καὶ ἄνοιξον». Τότε ἐνδυναμωθεὶς ὀλίγον καὶ ἐχόμενος διὰ τῶν χειρῶν του ἐκ τῶν στασιδίων ἤνοιξε τὴν θύραν. Τὴν δὲ πρωΐαν, μετὰ τὴν τέλεσιν τῆς θείας μυσταγωγίας, ἀπεφάσισε τῇ βοηθείᾳ τῶν δύο ράβδων του νὰ ἀπέλθῃ εἰς τὸν οἶκόν του εἰς Πόχαλιν, καὶ καθ’ ὁδὸν ἤρχισε νὰ ἀναλαμβάνῃ τὰς σωματικὰς δυνάμεις του, ὅτε δὲ ἔφθασεν εἰς τὴν οἰκίαν του ἦτο ρωμαλέος καὶ ὑγιέστατος.
Νικόλαός τις Ντιρλῆς, ἐρχόμενος διὰ πλοιαρίου εἰς Ζάκυνθον, προσεβλήθη ὑπὸ ἐπιληψίας. Ὅτε δὲ προσήγγισε τὸ πλοιάριον εἰς Ζάκυνθον καὶ ὁ πάσχων ἰδὼν τὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου ἐπεκαλέσθη τὴν βοήθειάν του, ἐθεραπεύθη πάραυτα.
Ἄγγλος πλοίαρχος, ἐλλιμενισμένος εἰς τὸν ὅρμον τοῦ Κερίου τῆς Ζακύνθου, ἕνεκα τῆς μεγάλης τρικυμίας, εἶδε τον Νικόλαον Κουτσουκέλην, φύλακα τοῦ Ὑγειονομείου, νὰ δέηται γονυκλινῶς. Ἐρωτήσαντος καὶ μαθόντος ὅτι δέεται πρὸς τὸν Ἅγιον Διονύσιον εἶπεν εἰς αὐτόν· «Δύναμαι καὶ ἐγὼ νὰ τὸν παρακαλέσω, ἵνα σωθῶμεν;». «Καὶ διατὶ ὄχι;» τοῦ ἀπαντᾷ ἐκεῖνος.