Ἰδόντες οἱ εἰκονομάχοι, ὅτι τὸ παμφάγον καὶ τρομερὸν ἐκεῖνο πῦρ ἐλάχιστα ἔβλαψεν ἐν τῇ Εἰκόνι τὰ ἐνδύματα τοῦ Ἁγίου, ἀφῆσαν, τὸ ἀναίσθητον καὶ τρομερὸν τοῦτο στοιχεῖον, ἐντελῶς ἀνέπαφον τὸ ἱερὸν καὶ σεβάσμιον αὐτοῦ πρόσωπον, ἐξεπλάγησαν ἅπαντες. Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ὁ θρασύτερος καὶ ἀσεβέστερος πάντων, ὡς ἔχων αὐτὸν τὸν τῆς αἱρέσεως δαίμονα κατοικοῦντα εἰς τὴν καρδίαν αὐτοῦ, λαβὼν μάχαιραν ἔπληξεν ἀσεβῶς τὴν ἁγίαν Εἰκόνα ὑπὸ τὸν πώγωνα καὶ ἐν τῷ ἅμα, ὡς θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς Ἁγίοις Αὑτοῦ! ἔρρευσεν, ὡς ἐκ ζῶντος σώματος, αἷμα καθαρὸν εἰς θάμβος μέγα καὶ ἔκπληξιν τῶν ὁρώντων.
Τοῦτο τὸ παράδοξον θαῦμα ἰδόντες οἱ περιεστῶτες καὶ μεγάλως ἐκπλαγέντες, ἀνεχώρησαν ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια. Εἷς δὲ εὐσεβὴς καὶ Ὀρθόδοξος Χριστιανός, παραλαβὼν διὰ νυκτὸς τὴν ἁγίαν Εἰκόνα καὶ ἐλθὼν εἰς τὸν αἰγιαλόν, προσηυχήθη μετὰ θερμῶν δακρύων πρὸς Κύριον ἵνα καταπαύσῃ τὴν φρικτὴν ἐκείνην θύελλαν τῆς εἰκονομαχίας καὶ κατόπιν στραφεὶς καὶ πρὸς τὴν ἁγίαν Εἰκόνα εἶπε· «Μεγαλομάρτυς τοῦ Χριστοῦ καὶ Τροπαιοφόρε Γεώργιε, Σὺ ὁ καὶ ζῶν καὶ μετὰ τὸν πανένδοξον καὶ μαρτυρικόν Σου θάνατον ἄπειρα τελέσας θαύματα, ὁ καὶ ἤδη τὴν ἁγίαν σου ταύτην Εἰκόνα ἄφλεκτον ἐκ τοῦ πυρὸς διαφυλάξας, Σὺ διαφύλαξον ταύτην καὶ ἐκ τῆς θαλάσσης καὶ μετακόμισον αὐτὴν ὅπου Σὺ μόνος γνωρίζεις καὶ ἐπιθυμεῖς, εἰς δόξαν τοῦ ἐν γῇ καὶ οὐρανῷ δοξάσαντός Σε Θεοῦ ἡμῶν». Ταῦτα δὲ εἰπών, ἀπέθεσε ταύτην ἐπὶ τῆς θαλάσσης.
Οὕτω λοιπὸν ὁ μὲν Χριστιανὸς ἐκεῖνος ἀπῆλθεν εἰς τὰ ἴδια, ὁ δὲ Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ηὐδόκησεν, ἵνα στείλῃ τὴν ἁγίαν του Εἰκόνα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος τοῦ Ἄθω, ὡς εἰς καταφύγιον, καθὼς ἡ θεία Πρόνοια καὶ ἄλλας κατευώδωσεν εἰς αὐτό, ὡς τὴν ἱερὰν Εἰκόνα τῆς Πορταϊτίσσης, τὴν τῆς Γλυκοφιλούσης καὶ ἄλλας. Ὅθεν μετέφερε ταύτην ἀσφαλῶς, καθ’ ὃν τρόπον μόνος Ἐκεῖνος γνωρίζει καὶ δύναται καὶ ἀπέθεσε ταύτην οὐχὶ μακρὰν τῆς θαλάσσης, πλησίον τῆς ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ξενοφῶντος, εἰς τὸν τόπον ὅπου ρέουσι τὰ ἰαματικὰ ὄξινα ὕδατα. Ἦτο δὲ τότε ἐκεῖ Μονύδριον μικρότατον, τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλύτου, τοῦ ὁποίου εἰσέτι σῴζεται ὁ καθολικὸς Ναΐσκος, τοσοῦτον περιωρισμένος, ὥστε εἰς τὸ ἱερὸν Βῆμα μίαν καὶ μόνον εἴσοδον ἔχει, τὴν ἐν τῷ μέσῳ δηλαδὴ ὡραίαν πύλην, διότι τὸ πλάτος αὐτοῦ μόλις ἔχει ἔκτασιν μιᾶς ὀργυιᾶς.