Ἀλλ’ ὁ φανεὶς Μεγαλομάρτυς λέγει πρὸς αὐτόν· «Θάρρει ἐν Κυρίῳ καὶ μὴ φοβοῦ τὸ πλῆθος τοῦτο, ἀλλ’ αὔριον συνένωσον ἅπαντα τὰ στρατεύματά σου καὶ ὁδήγησον αὐτὰ κατὰ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Χριστοῦ μετὰ φωνῆς σαλπίγγων πανηγυρικῆς καὶ θέλεις ἴδει τὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν δύναμιν, τὴν πάντοτε βοηθοῦσαν Σε. Διότι πρὸς τοῦτο ἐστάλην ἐγώ, ἵνα σοῦ ἀποκαλύψω ποῖος εἶναι ὁ νικῶν καὶ νὰ σοῦ ἀποδείξω τὴν ἐπὶ σοῦ ἐνεργοῦσαν δύναμιν Αὐτοῦ, ἀκόμη δὲ ἵνα σὲ βοηθήσω εἰς τὴν παροῦσαν μάχην. Ἔναντι τούτων ἀνακαίνισον σὺ τὴν ἐπ’ ὀνόματί μου Μονήν, τὴν τοῦ Ζωγράφου καλουμένην καὶ κειμένην εἰς τὸ τοῦ Ἄθω Ἅγιον Ὄρος, ἐρημωμένην ἤδη. Ἀπόστειλον δὲ ἐκεῖ καὶ τὴν ἰδικήν μου Εἰκόνα, τὴν ὁποίαν ἔχεις μαζί σου».

Ἐνθαρρυνθεὶς λοιπὸν ὁ ἡγεμὼν Στέφανος, ἐκ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καὶ ἐκ τῆς ὑποσχεθείσης εἰς αὐτὸν θείας βοηθείας, συνήθροισε τὰ στρατεύματά του, φέρων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ τὴν τοῦ Ἁγίου Εἰκόνα, μὲ τὴν φωνὴν δὲ τῶν σαλπίγγων, ἐπέπεσεν αἰφνιδίως, ὡς λαῖλαψ σφοδρά, κατὰ τοῦ ὄγκου τῶν Ὀθωμανῶν καὶ ἄνευ χρονοτριβῆς ἐπάταξεν αὐτούς. Ὅθεν, διὰ τῆς ἀνωτέρω στρατηγίας τοῦ Τροπαιοφόρου Ἁγίου ἐνίκησεν αὐτοὺς κατὰ κράτος καὶ τελείως τοὺς διεσκόρπισε. Πολλοὶ τότε τῶν ἀξίων ἠξιώθησαν νὰ ἴδωσι πῶς ὁ Μεγαλομάρτυς Γεώργιος θαυμασίως καὶ ἐνδόξως ἐπάτασσε τοὺς ἐχθροὺς τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ. Ἔπειτα, μετὰ παρέλευσιν ὀλίγου καιροῦ, εὐγνωμονῶν πρὸς τὸν Μεγαλομάρτυρα ὁ ἡγεμὼν Στέφανος, ἀπέστειλε τὴν ἁγίαν αὐτοῦ Εἰκόνα εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἵνα ἐκπληρώσῃ τὴν τοῦ Ἁγίου θέλησιν, ἀνακαινίσας δὲ καὶ τὴν Ἱερὰν τοῦ Ζωγράφου Μονὴν ἀφιέρωσεν εἰς αὐτὴν καὶ πολλὰ ἄλλα ἀναθήματα.

Ἡ μορφὴ τοῦ Τροπαιοφόρου Ἁγίου εἰς ταύτην τὴν ἁγίαν Εἰκόνα εἶναι ἐμφαντικωτέρα τῶν ἄλλων. Εἰς τοὺς φρικτοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ παρίσταται ὀργὴ καὶ ἀπόδειξις ἀνεγειρομένης ἀνδρείας καὶ αὐτὴ δὲ ἡ ἐν τῇ Εἰκόνι ζωγραφία ὑπάρχει φωτεινοτέρα ἀπόδειξις ὅτι εἶναι πλησιεστέρα πρὸς τοὺς καθ’ ἡμᾶς χρόνους. Ὁ γνωστὸς Ρῶσος πεπαιδευμένος καὶ ἔντιμος συγγραφεὺς τῶν ἐπιστολῶν ἐκ τῆς Ανατολῆς, πραγματευόμενος περὶ τῆς θαυματουργοῦ ταύτης Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, λέγει τὰ ἑξῆς: «Κατὰ τὸν ΙΕ’ αἰῶνα ἐφάνη καὶ ἄλλος εὐεργέτης τῆς τοῦ Ζωγράφου Μονῆς Στέφανος, ὁ ἐπίσημος ἡγεμὼν Μολδοβλαχίας, ὁ πολλὰ κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν ἀγωνισθεὶς καὶ πάντοτε τροπαιοφόρος διατελῶν.