α’. Περὶ τῆς ἐκ τῆς Μονῆς Φανουὴλ θαυμασίως μεταφερθείσης.

ΤΑ ἀνεκτίμητα ταῦτα κειμήλια εὑρίσκονται εἰς τὸν Καθολικὸν Ναὸν τοῦ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Μοναστηρίου τοῦ Ζωγράφου τὸν ἀνεγερθέντα ἐπ’ ὀνόματι καὶ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου καὶ Μεγαλομάρτυρος. Ἡ πρώτη ἐξ αὐτῶν τῶν θαυματουργῶν Εἰκόνων, ἡ φανερωθεῖσα εἰς τοὺς τρεῖς ἁγίους ἀδελφούς, τοὺς Κτίτορας τῆς Μονῆς, εὑρίσκεται ἐπὶ τοῦ κίονος τοῦ δεξιοῦ χοροῦ· ἡ δὲ περὶ ταύτης ἱστορικὴ διήγησις ἔχει οὕτως.

Ἐπὶ τῆς βασιλείας Λέοντος [1] τοῦ σοφωτάτου βασιλέως, ἐν ἔτει ϡθ’ (909), ἦσαν τρεῖς γνήσιοι ἀδελφοί, Μωϋσῆς, Ἀαρὼν καὶ Βασίλειος ὀνομαζόμενοι, καταγόμενοι ἐκ τῆς μεγαλοπόλεως Λιχνίδος, ἥτις ὕστερον ὠνομάσθη Ἀχρίς [2], κοινότερον δὲ Ὄχριδα. Οὗτοι, διὰ τὴν ἀγάπην καὶ εὐλάβειαν τὴν ὁποίαν εἶχον πρὸς τὸν Θεόν, ἀπεφάσισαν νὰ ἀφήσωσι τὸν κόσμον, τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν τῆς καταγωγῆς καὶ νὰ ἀναλάβωσι τὸ Ἀγγελικὸν Σχῆμα. Ὅπως δὲ θερμότερον καὶ ἀνδρειότερον πολεμήσωσι τὰς τοῦ ἐχθροῦ μηχανὰς καὶ νεκρώσωσι τελείως τὰς ἡδονὰς τῆς ἰδίας αὐτῶν σαρκὸς διὰ τὴν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἐπροτίμησαν τὴν τελείαν ἀναχώρησιν καὶ ἦλθον εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος Ἄθω, ἔνθα εὑρόντες τόπον ἥσυχον εἰς τὰ πέριξ τοῦ χώρου, ἔνθα νῦν εὑρίσκεται ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ζωγράφου, κατεσκεύασαν τρεῖς σκηνὰς εἰς τὰς ὁποίας κατῴκησαν ἐπὶ μακρὸν διάστημα κεχωρισμένοι ἀπ’ ἀλλήλων καὶ μόνον τὴν Κυριακὴν συνηντῶντο. Διεδόθη λοιπὸν ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς αὐτῶν καὶ ἕνεκα τούτου προσῆλθον καὶ ἄλλοι, οἵτινες προσεκολλήθησαν εἰς αὐτούς. Νεύσει δὲ Θεοῦ, εὑρόντες τὸν τόπον κατάλληλον ᾠκοδόμησαν καὶ πλῆρες Μοναστήριον.

Ὅταν δὲ ᾠκοδόμησαν τὸν Ναόν, ἐσκέπτοντο πῶς νὰ τὸν ὀνομάσουν. Καὶ ἄλλοι μὲν ἔλεγον νὰ ἀφιερώσουν τοῦτον εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Νικολάου, ἄλλοι εἰς τὸ τοῦ Ἁγίου Κλήμεντος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀχρίδος, ὡς συμπατριώτου των, καὶ ἄλλοι ἄλλως, ἕκαστος δηλαδὴ ἐπεθύμει νὰ δώσῃ εἰς τὸν Ναὸν τὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου τὸν ὁποῖον ηὐλαβεῖτο περισσότερον. Ὅθεν, ἐκ τοῦ λόγου τούτου, δὲν συνεφώνουν. Ἵνα δὲ ἀπομακρύνουν τὴν διαφωνίαν καὶ τὰς φιλονεικίας ἐκ τῆς ἀδελφικῆς αὐτῶν ἀγάπης, ἀπεφάσισαν, ἵνα προσδράμωσι διὰ προσευχῆς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ δεηθῶσι πρὸς Αὐτὸν θερμῶς, ὥστε Αὐτὸς μόνος νὰ διατάξῃ καὶ νὰ ἀποφασίσῃ εἰς ποῖον ἐκ τῶν Ἁγίων Αὐτοῦ θὰ ἀφιερώσωσι τὸν Ναὸν καὶ τίνος Εἰκόνα νὰ ζωγραφήσωσιν ἐπὶ τῆς ἑτοιμασθείσης σανίδος.