Ὅταν δὲ ὅλοι ἔφυγον ἀπὸ τὸν Σταυρόν, ἡ Μήτηρ αὐτοῦ παρίστατο εἰς τὸν Σταυρὸν καὶ ἡ ἀδελφὴ αὐτῆς Μαρία, ἡ τοῦ Κλωπᾶ, τὴν ὁποίαν ὁ Ἰωακεὶμ ἐγέννησε (συμφώνως μὲ τὸν Μωσαϊκὸν Νόμον), ἐπειδὴ ὁ Κλωπᾶς ἀπέθανεν ἄτεκνος ἔτι δὲ καὶ Ἰωάννης, ὁ φιλούμενος ὑπ’ αὐτοῦ Μαθητής. Οἱ ἀγνώμονες λοιπὸν Ἰουδαῖοι, μὴ ἀνεχόμενοι οὔτε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ νὰ βλέπουν τὰ σώματα, παρεκάλεσαν τὸν Πιλᾶτον, ἐπειδὴ μεγάλη ἦτο ἡ ἡμέρα τοῦ Πάσχα, ἵνα τὰ τῶν καταδίκων σκέλη θλασθῶσιν, ὥστε νὰ ἐπέλθῃ ταχύτερον ὁ θάνατος. Καὶ τῶν μὲν λῃστῶν τὰ σκέλη συνέτριψαν, διότι ἀκόμη ἔζων· ἐπὶ δὲ τὸν Ἰησοῦν ἐλθόντες, μόλις εἶδον αὐτὸν ἤδη τεθνηκότα, ἀπέφυγον νὰ συντρίψουν Αὐτοῦ τὰ σκέλη. Εἷς δὲ τῶν στρατιωτῶν, κάμνων τὴν χάριν εἰς τοὺς ἀγνώμονας, ἀφοῦ ἐσήκωσε τὸ δόρυ, κατὰ τὴν δεξιὰν πλευρὰν νύττει (κεντᾷ) τὸν Χριστὸν καὶ εὐθέως ἐξῆλθεν αἷμα καὶ ὕδωρ· τὸ μέν, ὡς ἄνθρωπος, τὸ δέ, ὡς ὑπὲρ ἄνθρωπον· ἤτοι τὸ μὲν αἷμα, διὰ τὴν τῶν θείων ἁγιασμάτων μετάληψιν, τὸ δὲ ὕδωρ, διὰ τὸ βάπτισμα. Διότι αὕτη ἡ δίκρουνος πραγματικῶς πηγὴ ἀποτελεῖ τὴν βάσιν τῶν Μυστηρίων μας.
Ταῦτα καὶ ὁ θεῖος Ἰωάννης ἰδὼν ἐμαρτύρησε καὶ ἀληθινὴ εἶναι ἡ μαρτυρία αὐτοῦ, διότι ἦτο παρὼν εἰς ὅλα καὶ ἀφοῦ εἶδεν αὐτά, τὰ ἔγραψε. Διότι ἐὰν ἔγραφε ψευδῆ, βεβαίως δὲν θὰ συνέγραφεν αὐτά, τὰ ὁποῖα ἐθεωροῦντο ὡς ἀτιμία τοῦ Διδασκάλου. Τοῦτον, λέγουν, τὸν τότε παρόντα, ὅτι συνέλεξε μὲ κάποιον ἀγγεῖον ἀπὸ τῆς ζωηρύτου πλευρᾶς τὸ θεῖον καὶ ὑπεράγιον Αἷμα. Τούτων δὲ οὕτως ὑπερφυῶς διαπραχθέντων, ἐπειδὴ ἤρχισε νὰ νυκτώνῃ, ὁ ἐξ Ἀριμαθαίας Ἰωσὴφ ἐξέρχεται (μαθητὴς ἐξ ἀρχῆς ὑπάρχων, ὡς οἱ λοιποί, κρυπτόμενος), καὶ ἀφοῦ προσῆλθεν εἰς τὸν Πιλᾶτον μετὰ τόλμης, ἐπειδὴ ἦτο βεβαίως γνώριμός του, αἰτεῖται τὸ Σῶμα τοῦ Ἰησοῦ· ὁ δὲ ἐπιτρέπει νὰ λάβῃ αὐτό. Εὐθὺς τότε κατεβίβασεν αὐτὸ πανευλαβῶς ἀπὸ τοῦ Σταυροῦ.
Ὅταν δὲ ἐνύκτωσεν, ἔρχεται ὁ Νικόδημος, φέρων μῖγμα τι σμύρνης καὶ ἀλόης ἑτοιμασθὲν διὰ τὴν εἰδικὴν περίπτωσιν καὶ περιτυλίξαντες διὰ σινδόνος, ὅπως ἦτο συνήθεια εἰς τοὺς Ἰουδαίους νὰ κάνουν, τὸν ἐνεταφίασαν, πλησίον εἰς τὸ μνημεῖον τοῦ Ἰωσήφ, τὸ ὁποῖον εἶχε λαξευθῆ εἰς βράχον, ἔνθα οὐδεὶς πρότερον ἐτάφη, ἵνα μὴ τυχόν, ὅταν ἀναστηθῆ ὁ Χριστός, εἰς ἄλλον ἀναφέρωσι τὴν Ἀνάστασιν.