Οὕτω μᾶς βεβαιώνει εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολὴν ὁ μέγας Παῦλος λέγων· «Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην Αὐτοῦ, ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι, συνεζωοποίσε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσωσμένοι» (Ἐφεσ. β’ 4-5). Καὶ πάλιν παρακατιὼν λέγει· «τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ἡμῶν· Θεοῦ τὸ δῶρον» (αὐτ. 8). Χαίρετε λοιπόν, χαίρετε, διότι σεῖς δὲν εἶσθε ξένοι καὶ πάροικοι, ὡς τοὺς ἀπίστους καὶ τοὺς Ἰουδαίους, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν Ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ νὰ ἐκτίσθητε ἐπὶ τὸ θεμέλιον τοῦτο τῆς καθαρᾶς Πίστεως, εἰς τὸν ἀκρογωνιαῖον Λίθον, τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, εἰς τὸν ὁποῖον σᾶς ἔκτισαν οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι καὶ Προφῆται. Χαίρετε, διότι βεβαιώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος καὶ λέγει· «Ἆρα οὖν, οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν Ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων καὶ Προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ» (ἐνθ. ἀνωτ. 19-20).

Χαίρετε, διότι σεῖς οἱ ὁποῖοι εἴδατε, σήμερον νοερῶς τὸν ἀναστάντα Χριστὸν μὲ τὰς Μυροφόρους καὶ μὲ τοὺς Ἀποστόλους, ὅτι ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν καὶ ἐπιστεύσατε ἀναμφιβόλως, θέλετε ἐξεγερθῆ καὶ σεῖς ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ θέλετε παρασταθῆ μὲ αὐτὸν τὸν ζωοδότην Χριστόν. Μαρτυρεῖ τοῦτο καὶ πάλιν ὁ μακάριος Παῦλος εἰς τὴν πρὸς Κορινθίους Β’· «Εἰδότες οὖν, ἀδελφοὶ ἠγαπημένοι, ὅτι ὁ ἐγείρας τὸν Κύριον Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν καὶ ἡμᾶς διὰ Ἰησοῦ ἐγερεῖ καὶ παραστήσει σὺν ὑμῖν» (Β’ Κορ. δ’ 14). Ὥστε λοιπόν, ἐπειδὴ ἀνεστήθη ὁ Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ ἐπειδὴ ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν εἰς αὐτόν, δὲν ἀποθνῄσκομεν, ὁπόταν ἀποθνῄσκομεν, ἀλλὰ κοιμώμεθα, διὰ νὰ ζήσωμεν σὺν Αὐτῷ· «Ὕπνος ἀναδέδεκται τῶν πιστευόντων ὁ θάνατος» λέγει καὶ ἡ ᾀσματικὴ θεολογία. Ἐάν τε οὖν ζῶμεν, ἐάν τε ἀποθνῄσκωμεν τοῦ Κυρίου ἐσμέν» (Ρωμ. ιδ’ 8). Καὶ ὅταν ἡμεῖς οἱ Χριστιανοὶ εἴμεθα τοῦ Κυρίου τέκνα καὶ ζῶντες καὶ τεθνεῶτες, τότε δὲν εἴμεθα καὶ ἀθάνατοι καὶ ζῶντες εἰς αἰῶνα αἰῶνος; Ὁ Χριστὸς εἶναι βέβαια ὡς Θεὸς ἀληθινός, καὶ ἀθάνατος καὶ ζῶν· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή» (Ἰωάν. ια’ 25). Λοιπὸν καὶ ἡμεῖς οἱ ὁποῖοι εἴμεθα ἰδικοί του καὶ ἀθάνατοι καὶ ζῶντες εἴμεθα· καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα. Ὦ κοσμοχαρμόσυνος καὶ παμφαεστάτη ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας! Ὦ ἀναστάσιμος ἡμέρα, ἡ ὁποία μᾶς προμηνύει τὴν ἰδικήν μας ἀνάστασιν! Ὦ Κυρία ἡμέρα τῆς Κυρίας τῶν ἡμερῶν ἡ παροῦσα ἡμέρα, ἡ ὁποία μᾶς ἐχάρισε μεγάλην χαράν, διότι δὲν ἀποθνῄσκομεν!