Λόγος Πανηγυρικὸς εἰς τὴν Ζωηφόρον ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ, τοῦ Μακαρίου Σκορδίλη τοῦ Κρητός, ἀκμάσαντος κατὰ τὸν ΙΗʹ αἰῶνα, ἐλαφρῶς διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ ἐκένωσε τὴν κόλασιν ἀπὸ τοὺς κολασμένους· διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ ὁ διάβολος ἐπατάχθη καὶ ὁλοφύρεται, διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ ἥρπασεν ἀπὸ τὰς χεῖρας τοῦ διαβόλου τὰ ἀπὸ τόσους χρόνους σκλαβωμένα γένη τῶν ἀνθρώπων. Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰν μεγάλην, διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ θρηνοῦσιν οἱ Ἰουδαῖοι διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ ἡ παράνομος φυλὴ τῶν Ἑβραίων σκοτίζεται καὶ ἀμαυροῦται· διότι ἀνέστη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν καὶ αἱ Μυροφόροι γυναῖκες τρανῶς ὑμνοῦσι καὶ δοξολογοῦσι τὸν ἀναστάντα Χριστόν· διότι ἀνέστη Χριστὸς καὶ ἡμεῖς οἱ πιστεύσαντες ἐξεγειρόμεθα δι’ αὐτοῦ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἀναστάσει, ἵνα καὶ συμβασιλεύσωμεν Αὐτῷ.

Χαίρετε, χαίρετε λοιπὸν σεῖς ὅλα τὰ πλήθη τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, εἰς τοιαύτην ἁγίαν καὶ κοσμοχαρμόσυνον ἡμέραν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Χαίρετε, διότι σεῖς οἱ ὁποῖοι ἐπιστεύσατε τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ, ἂν καὶ φαίνεται πῶς ἀποθνῄσκετε πρὸς ὀλίγον, ἀλλ’ ὅμως σεῖς θέλετε ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν, διὰ νὰ συμβασιλεύσητε μὲ τὸν ἀναστάντα Χριστόν. Χαίρετε εἰς αὐτὴν τὴν λαμπροφόρον ἡμέραν καὶ εὐφραίνεσθε, διότι σεῖς δὲν ἀποθνῄσκετε, ἀλλὰ κοιμᾶσθε ὀλίγον, διὰ νὰ ἐξυπνήσητε μετὰ ταῦτα καὶ νὰ κληρονομήσητε τὴν ἀΐδιον ἀφθαρσίαν, τὴν μακαρίαν ἀθανασίαν καὶ ἐκείνην τὴν ἀνεκλάλητον δόξαν καὶ χαράν, τὴν ὁποίαν ἀπήλαυσαν σήμερον καὶ οἱ Προπάτορες ὅλοι μετὰ τοῦ Ἀδάμ. Χαίρετε, διότι ἀνίσως καὶ φαίνεται πῶς κατέρχεσθε εἰς τὸν ᾍδην, ἀλλὰ δὲν ἔχει ἐξουσίαν ὁ θάνατος πλέον διὰ ν’ ἁρπάζῃ τὰς ψυχάς σας καὶ νὰ τὰς κλείῃ εἰς τὴν κόλασιν, καθὼς ἐποίει εἰς πάντας τοὺς δικαίους πρὸ τοῦ Χριστοῦ. Χαίρετε, καὶ πάλιν ἐρῶ χαίρετε, ὦ εὐτυχεῖς καὶ εὐσεβεῖς Χριστιανοί, διότι ἂν ἐσεῖς ἐπιστεύσατε τὸν ἀναστάντα Χριστόν, Αὐτός, ὢν παντοδύναμος Βασιλεύς, θέλει ἀναστήσει καὶ σᾶς μὲ τὴν θείαν του δύναμιν εἰς τὴν Δευτέραν Του Παρουσίαν, διὰ νὰ σᾶς χαρίσῃ τὴν οὐράνιον Αὐτοῦ Βασιλείαν.

Χαίρετε καὶ εὐφραίνεσθε, διότι, ἂν καὶ ἁμαρτωλοὶ εἴμεθα, ἀλλ’ ἐπειδὴ ἐπιστεύσαμεν εἰς Αὐτὸν καὶ ἐβαπτίσθημεν καὶ ἐθρέψαμεν καὶ ἐποτίσαμεν τὴν ψυχήν μας μὲ τὸ πανάχραντον Σῶμα καὶ Αἷμά Του, ἐλπίζομεν νὰ μᾶς ἐλεήσῃ καὶ νὰ μᾶς σώσῃ διὰ τὸ πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν Του. Χαίρετε, διότι ἐκχέων εἰς ἡμᾶς ὁ προάναρχος Πατὴρ τὸ πλούσιον Αὐτοῦ ἔλεος καὶ δεικνύων τὴν ἀγάπην Του πρὸς ἡμᾶς, οἵτινες εἴμεθα νεκροὶ τοῖς παραπτώμασι, μᾶς ἐχάρισε σήμερον τὴν αἰώνιον ζωὴν διὰ τοῦ μονογενοῦς Του Υἱοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ διὰ τοῦτο εἴμεθα βέβαιοι ὅτι μὲ τὴν θείαν Του Χάριν ἐσμὲν σεσωσμένοι.


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἡ παροῦσα τῆς ἑβδομάδος ἡμέρα, ἥτις τυγχάνει ἡ πρώτη τῶν λοιπῶν, ἀφιερωθεῖσα εἰς τιμὴν τοῦ Κυρίου, ἐπωνομάσθη ἐκ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Κυριακὴ καὶ εἰς αὐτὴν μετετέθη ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἡ ἀργία καὶ ἀνάπαυσις τῆς τοῦ Σαββάτου ἑορτῆς τοῦ παλαιοῦ νόμου.