Λόγος Πανηγυρικὸς εἰς τὴν Ζωηφόρον ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ, τοῦ Μακαρίου Σκορδίλη τοῦ Κρητός, ἀκμάσαντος κατὰ τὸν ΙΗʹ αἰῶνα, ἐλαφρῶς διεσκευασμένος κατὰ τὴν φράσιν.

ΕΙΚΟΝΑ
Τοιχογραφία ἐκ τῆς Ἱ. Μονῆς Ἁγίου Στεφάνου
Μετεώρων. Ἔρ­γον ΙϚʹ αἰ­ῶ­νος.

ΘΑΡΣΕΙΤΕ, θαρσεῖτε πλέον σεῖς οἱ πεφοβισμένοι καὶ λυπημένοι Χριστιανοί· θαρσεῖτε καὶ μὴ φοβεῖσθε· διότι, ἂν σεῖς τὴν προχθές ἀληθῶς ἐχύνετε θερμότατα δάκρυα, βλέποντες νὰ καρφώνεται ἐπάνω εἰς ἕνα Σταυρὸν ἀπὸ τοὺς παρανόμους κριτὰς ὁ τῶν ἁπάντων Θεὸς καὶ κριτής, ἀλλὰ σήμερον ἐξεγήγερται ἀπὸ τὸν ᾍδην ὡς τροπαιοῦχος νικητής. Ἐνίκησε τὸν ᾍδην, ὁ καθαιρέτης τοῦ ᾍδου καὶ ἠφάνισε, τὴν αὐτοῦ βασιλείαν καὶ δύναμιν. Ἀγάλλεσθε οἱ Χριστιανοὶ καὶ λυπεῖσθε οἱ Ἰουδαῖοι. Εὐφραίνεσθε οἱ Ὀρθόδοξοι καὶ δακρύζετε οἱ θεοκτόνοι. Αὕτη ἡ ἡμέρα ἣν ἐποίησεν ὁ Κύριος· ἔπαυσαν πλέον αἱ κρίσεις σας καὶ αἱ συμβουλαί σας κατὰ τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ. Δὲν χωροῦσι πλέον οἱ στρατιῶται μετὰ τῆς κουστωδίας, φυλάσσοντες τὸ μνημεῖον. Εἰς μάτην αἱ προφυλάξεις σας, ὦ Ιουδαῖοι· εἰς μάτην αἱ ἀγρυπνίαι σας. Ἐπέστη ὁ φωτολαμπὴς Ἄγγελος τῇ ὥρᾳ τοῦ μεσονυκτίου καὶ ἔλαμψεν ἡ οἰκουμένη καὶ σεῖς ἐτυφλώθητε ἀπὸ τὴν ἰδικήν του ἀστραπήν. Ἐπέστη ὁ πλέον ἰσχυρὸς καὶ δυνατὸς ἀπὸ ἡμᾶς ὅλους, ὁ ὁποῖος κυλίων τὸν λίθον ἐκ τῆς θύρας τοῦ μνημείου, ἔκαμε καὶ ἐσείσθη ἡ γῆ καὶ σεῖς οἱ φυλάσσοντες μεμενήκατε ὡσεὶ νεκροί.

Ἰδοὺ ὁ Τάφος τοῦ Ζωοδότου ἀνεῳγμένος· καὶ λοιπὸν τί ἀγωνίζεσθε, ὦ παράνομοι, συκοφαντῆσαι Χριστοῦ τὴν Ἀνάστασιν; Ἰδοὺ αἱ σφραγῖδες σας ἐπὶ τὸν λίθον σῶαι καὶ ἀνελλιπεῖς, τί παραλογίζεσθε ἐν ἑαυτοῖς λέγοντες, ὅτι οἱ Μαθηταὶ Αὐτοῦ ἔκλεψαν αὐτὸν νυκτός; Ἰδοὺ τὸ μνημεῖον κενόν· ἰδοὺ ἡ σινδὼν καὶ τὸ σουδάριον, ὃ ἦν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς τοῦ Χριστοῦ. Καὶ λοιπὸν διατὶ λαμβάνετε ἀργύρια καὶ λέγετε ὅτι τὸν ἔκλεψαν; Ὦ πλάνοι! δὲν εἶναι πλέον ἡ ἀλήθεια πλάνη, μηδὲ πλάνος ὁ ἀληθὴς Θεός, καθὼς σεῖς παρανόμως ἐλέγετε εἰς τὰ κριτήριά σας· «Οὗτος ὁ πλάνος ἔφη, δύναμαι καταλύσαι τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῆσαι αὐτόν» (Ματθ. κϛ’ 61). Πλανεμένοι καὶ τετυφλωμένοι σεῖς, αὐτὸς εἶναι ὁ ναός, ἡ παναγία του σάρξ, τὴν ὁποίαν ἀνέστησε σήμερον ὡς παντοδύναμος Θεὸς ἀπὸ τὸν ᾍδην, τὴν τρίτην ἡμέραν. Αὐτὸς εἶναι ὁ ναός, τὸν ὁποῖον σᾶς ἔλεγεν, ὦ παράνομοι Ἰουδαῖοι· καὶ λοιπὸν κἄν τώρα, ὅπου θεωρεῖτε μὲ τοὺς ὀφθαλμούς σας τὴν ἀλήθειαν, δὲν πιστεύετε; Ἄ! σεῖς, διότι παράνομον εἶσθε καὶ κατηραμένον γένος, ἀγνοεῖτε μέχρι τῆς σήμερον καὶ δὲν πιστεύετε τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμεῖς δὲ ἀγαλλιώμενοι καὶ εὐφραινόμενοι, καθότι ἐπιστεύσαμεν τὸν ἀναστάντα Χριστόν, πιστεύομεν σήμερον, ὅτι ἐπειδὴ ἀνεστήθη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἀπὸ τοὺς νεκρούς, ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι δὲν ἀποθνῄσκομεν, ἀλλὰ ζήσομεν σὺν Αὐτῷ.


Ὑποσημειώσεις

[1] Ἡ παροῦσα τῆς ἑβδομάδος ἡμέρα, ἥτις τυγχάνει ἡ πρώτη τῶν λοιπῶν, ἀφιερωθεῖσα εἰς τιμὴν τοῦ Κυρίου, ἐπωνομάσθη ἐκ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ Κυριακὴ καὶ εἰς αὐτὴν μετετέθη ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἡ ἀργία καὶ ἀνάπαυσις τῆς τοῦ Σαββάτου ἑορτῆς τοῦ παλαιοῦ νόμου.