Εἰς τὸ διάστημα αὐτὸ ἐπῆλθε πλέον καὶ ἡ νύξ· ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἀκόμη δὲν ἔφερε κανὲν ἐμπόδιον εἰς τὸ εὐσεβὲς ἔργον των· διότι ἀκριβῶς δὲν ἦτο νὺξ καὶ σκότος ἡ νὺξ ἐκείνη, διότι φῶς λαμπρότατον λάμπον θαυμασίως διηυκόλυνε τοὺς εὐσεβεῖς ἐκείνους καὶ εὐλαβεῖς Χριστιανούς, ὥστε νὰ διακρίνουν τὰ ἐναπομείναντα μέλη τοῦ Μάρτυρος καὶ οὕτω πολὺ εὔκολα μὲ αὐτὴν τὴν φωταυγίαν ἐσύναξαν ἅπαντα, τὰ ὁποῖα μετὰ πολλῆς εὐλαβείας καὶ κατανύξεως ἔθαψαν λαμπρῶς τῇ ἑβδόμῃ τοῦ Σεπτεμβρίου μηνός. Τὸ δὲ φῶς ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον τοὺς ὡδήγησεν εἰς τὴν συλλογὴν τῶν ἱερῶν μελῶν, ἦλθε καὶ ἄνω τοῦ τάφου καὶ παρέμεινεν ἕως οὗ γίνῃ ἡ ταφὴ ὅλων τῶν λειψάνων· μετὰ δὲ τὴν ταφήν, ἡ νὺξ πάλιν ἔλαβε τὴν φυσικήν της σκοτίαν. Καὶ οὕτω δι’ ὅλων αὐτῶν τῶν σημείων ἀνεκηρύχθη ὁ λαμπρὸς στεφανίτης καὶ Ἀθλητὴς Σώζων, εἰς δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τῆς Παναγίας Τριάδος. ᾟ πρέπει τιμὴ καὶ κράτος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.