Διότι ἄνθρωπός τις ἐκ τῆς χώρας τῶν Θεκώων ἐκεῖ πλησίον, ἀκούων τὰς πράξεις τοῦ Κυριακοῦ, ἐφόρτωσε τὸ ζῷόν του ἄρτους ζεστοὺς καὶ τοὺς ἐπῆγεν εἰς τὸν Ὅσιον, πρὸς τροφοδοσίαν ἀμφοτέρων. Ὁ δὲ μαθητής του ἡμέραν τινά, χωρὶς νὰ τοῦ εἴπῃ ὁ Ὅσιος, ἔβρασε πάλιν σκιλλοκρόμμυδα, καὶ φαγὼν αὐτὰ κρυφίως δὲν ὑπέφερε τὴν πικρότητά των, καὶ εὐθὺς ἐσβέσθη ἡ δύναμίς του καὶ ἡ φωνή του, καὶ ἐκείτετο ὡς νεκρός· ὁ δὲ θεῖος Κυριακὸς προσευξάμενος ὑπὲρ αὐτοῦ πρὸς Κύριον τὸν ἀνέστησε, καὶ μεταλαμβάνων αὐτὸν τὰ θεῖα μυστήρια ὑγιᾶ ἐποίησεν. Ἀφοῦ δὲ ἐξηντλήθησαν οἱ ἄρτοι, τοὺς ὁποίους εἶχον, πάλιν διέταξεν ὁ Ὅσιος νὰ βράσῃ τὰ πρῶτα ἐκεῖνα πικρὰ σκιλλοκρόμμυδα, καὶ πάλιν ἐτρέφοντο δι’ ἐκείνων.
Τὸ δὲ πέμπτον ἔτος, καθ’ ὃ ἡσύχαζεν ὁ Ὅσιος ἐκεῖ, ἄνθρωπός τις ἀπὸ τῆς ἄνωθεν χώρας τῶν Θεκώων, ἔχων υἱὸν βασανιζόμενον ὑπὸ δαιμονίου χαλεποῦ, ἔφερεν αὐτὸν εἰς τὸν Ἅγιον, δεόμενος θερμῶς νὰ τὸν ἐλεήσῃ· ὁ δὲ Ὅσιος, προσευξάμενος καὶ χρίσας αὐτὸν ἐλαίῳ σταυροειδῶς, τὸν ἠλευθέρωσε τῆς πικρᾶς ἐκείνης μανίας. Ἀκουσθείσης δὲ τῆς φήμης τούτου τοῦ θαύματος ἁπανταχοῦ, ἤρχοντο πολλοὶ πρὸς τὸν Ὅσιον, καὶ τὸν ἀνησύχουν εἰς τὴν προσευχήν του· διὰ τοῦτο ἔφυγεν εἰς τὴν ἐσωτέραν ἔρημον τοῦ Ρουβᾶ, καὶ ἐτρέφετο ἐκεῖ πέντε ἔτη ἀπὸ ρίζας μελαγρίων, καὶ ἀπὸ βλαστοὺς καὶ κορυφὰς βοτάνων, ὡς μὲ βασιλικὰ φαγητά. Ἀλλ’ ἡ χάρις τῶν θαυμάτων τοῦ Ὁσίου καὶ ταύτην τὴν ἔρημον ὡς πόλιν ἀπέδειξε· διότι ὅσοι εἶχον δαιμόνια ἢ ἄλλας ἀσθενείας ἔτρεχον προθύμως εἰς τὸν Ὅσιον, καὶ οὐδεὶς ἐπέστρεφεν ὀπίσω λυπούμενος ἢ ἄπρακτος· καὶ πάλιν βαρυνόμενος ὁ Ὅσιος Κυριακὸς διὰ τὸ πλῆθος τῶν προσερχομένων, κατέφυγεν εἰς τὰ βαθύτατα καὶ ἐνδότατα τῆς ἐρήμου, ἐκεῖ ὅπου δὲν ἐπάτησε ποτὲ οὐδείς, εἰς τὸ λεγόμενον Σουσακείμ. Ἀλλὰ καὶ ἐκεῖ ἡ χάρις τοῦ Ὁσίου καὶ ἡ πολλὴ πίστις τῶν εὐσεβῶν δὲν τὸν ἄφηνον ἀνενόχλητον· διότι διατρίβοντος ἐκεῖ ἐπὶ ἑπταετίαν, συνέβη θανατικὸν εἰς τοὺς πλησίον τόπους· ὅθεν φοβηθέντες οἱ Μοναχοὶ τῆς Λαύρας τοῦ Σουκᾶ ἔδραμον πρὸς τὸν Ὅσιον, δεόμενοι μετὰ κλαυθμῶν ἵνα ἐπανακάμψῃ μεθ’ ἑαυτῶν εἰς τὴν Λαύραν καὶ ἔχωσιν αὐτὸν βοήθειαν εἰς τὸ θανατικόν· τοὺς ἐλυπήθη ὅθεν ἡ ἀγαθὴ καὶ φιλάνθρωπος ἐκείνη ψυχὴ καὶ ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Λαύραν, διαμείνας δὲ πέντε ἔτη ἐν τῷ κελλίῳ τοῦ μακαρίου Χαρίτωνος, ἐπολέμησεν ἀνδρικώτατα ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐφρόνουν τὰ δόγματα τοῦ Ὠριγένους καὶ τοὺς ἐνίκησεν.