Ἀφ’ οὗ δὲ ὑπέστη τὴν σκληρὰν αὐτὴν βάσανον ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας προστάσσει ὁ ἡγεμὼν νὰ τὸν φέρουν ἔμπροσθέν του καὶ τοῦ λέγει· «Ἆρά γε ἐσωφρονίσθης ἀπὸ τὴν παιδείαν αὐτὴν καὶ ἐγνώρισας τὸ συμφέρον σου, νὰ ἔλθῃς εἰς τὴν πίστιν μας, ἤ ἀκόμη διατηρεῖς τὸ πεῖσμά σου;». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπεν· «Μάλιστα, ἐσωφρονίσθην, καὶ ἐγνώρισα τὸ συμφέρον μου, διότι ἀπὸ αὐτὴν τὴν παιδείαν ἔμαθον νὰ ὑπομένω κάθε βάσανον». Ὁ δὲ ἡγεμὼν λέγει πρὸς τὸν Ἅγιον· «Δὲν γνωρίζεις ὅτι αὐτὴ ἡ παιδεία ποὺ ἐδοκίμασες εἶναι παραμικρὰ σκιὰ ὡς πρὸς ἐκείνας τὰς παιδείας, τὰς ὁποίας πρόκειται νὰ δοκιμάσῃς;». Ὁ δὲ Ἅγιος εἶπεν· «Ἂς ἑτοιμασθοῦν ταχέως· ποῦ εἶναι τὰ ξίφη, τὰ τηγάνια, οἱ λέβητες, ποῦ εἶναι αἱ ἐσχάραι, αἱ χειράγραι, ποῦ εἰναι οἱ τροχοί, ἡ κάμινος, καὶ τὰ ἀτίθασα θηρία, καὶ ὅλα ἐκεῖνα τὰ τιμωρητικὰ ὄργανα, τὰ ὁποῖα ἠμπορεῖ νὰ σοῦ ὑποδείξῃ ὁ πατήρ σου ὁ διάβολος;».

Τότε ὁ ἡγεμὼν προστάσσει νὰ καταβιβάσουν τὸν Ἅγιον εἰς ἕνα ξηροπήγαδον πολὺ βαθὺ καὶ ζοφερόν, τὸ ὁποῖον ἦτο ἐκεῖ πλησίον, ἀφοῦ πρῶτον τὸν δέσουν ἀπὸ τοὺς πόδας καὶ οὕτω νὰ τὸν καταβιβάζουν κατακέφαλα, νὰ τὸν ἀφήνουν δὲ ἐκεῖ ἐπὶ ὥρας πολλὰς καθ’ ὅλην τὴν νύκτα. Ἀφ’ οὗ δὲ ὑπέστη ὁ Ἅγιος καὶ αὐτὴν τὴν τιμωρίαν ἐπὶ ἐνενήκοντα ἡμέρας, νύκτα τινὰ κατέβη θεῖον φῶς οὐρανόθεν εἰς τὸ ξηροπήγαδον, ἠκούσθησαν δὲ ψαλμῳδίαι Ἀγγέλων καὶ διεχύθη εἰς τὰ πέριξ εὐωδία θαυμάσιος. Εὑρίσκετο δὲ ἐκεῖ καὶ ὁ πατὴρ τοῦ Ἁγίου, συνεργὸς εἰς ὅλας τὰς τιμωρίας, ὁ ὁποῖος ἔσκυψε νὰ ἴδῃ μέσα εἰς τὸ ξηροπήγαδον, καὶ εὐθὺς ἐχύθησαν οἰ ὀφθαλμοί του καὶ ἔμεινε τυφλὸς ἕως τὸ τέλος τῆς ζωῆς του. Εἰς τὸ ξηροπήγαδον αὐτὸ εἶχον καὶ ἕνα Ἀγαρηνὸν τιμωρημένον διὰ κάποιον σφάλμα, ὅστις βλέπων τὸ θαῦμα τοῦ θείου φωτὸς ἐπίστευσεν εἰς τὸν Χριστόν, καὶ μετὰ ταῦτα ἐμαρτύρησεν εἰς τὴν Κιουτάχειαν.

Ὅταν ἔμαθεν ὁ ἡγεμὼν περὶ τοῦ θαύματος, τὸ ὁποῖον συνέβη εἰς τὸ ξηροπήγαδον, ἔστειλε καὶ ἔφεραν τὸν Ἅγιον, ἠρώτησε δὲ τότε αὐτὸν περὶ τοῦ θαύματος λέγων· «Τί φῶς ἦτο ἐκεῖνο ποὺ κατέβη εἰς τὸ ξηροπήγαδον καὶ τί ψαλμῳδίαι ἧσαν ἐκεῖναι, αἱ ὁποῖαι ἠκούσθησαν, τί δὲ ἧτο ἡ θαυμάσιος εὐωδία;». Καὶ ὁ Ἅγιος λέγει· «Ὅποιος πιστεύει εἰς τὸν Χριστὸν ὄχι μόνον τοιαῦτα ἠμπορεῖ νὰ ἰδῇ, ἀλλὰ καὶ ἄλλα μεγαλύτερα». Ἤρχισε δὲ νὰ λέγῃ ρητὰ ἀπὸ τὴν Ἁγίαν Γραφήν, τὴν ὁποίαν ἐδιδάχθη εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἤκουον δὲ μὲ προσοχὴν οἱ εὑρεθέντες ἐκεῖ Ἀγαρηνοί· φοβηθεὶς ὅθεν ὁ ἡγεμὼν μήπως οὗτοι πιστεύσωσιν εἰς τὸν Χριστόν, ἀποφασίζει νὰ ὁδηγήσουν τὸν Ἅγιον ἔξω τῆς Προύσης, εἰς χείμαρρόν τινα, καὶ ἐκεῖ νὰ τὸν θανατώσωσιν.