Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ ὁ Ἅγιος νέος Ὁσιομάρτυς ΜΑΚΑΡΙΟΣ, ὁ ἐκ Κίου μὲν τῆς Βιθυνίας καταγόμενος, ἐν Προύσῃ δὲ μαρτυρήσας κατὰ τὸ ἔτος ᾳφϟ’ (1590), λιθοβοληθεὶς πρότερον, ὕστερον ξίφει τελειοῦται.

Πλησιάσαντες δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν ἠρώτησαν· αὐτὸς δὲ ἀπεκρίθη χωρὶς φόβον· «Ναί, ἐγὼ εἶμαι, ἐπειδὴ δὲ ἐγνώρισα ὅτι ἡ ἰδική σας πίστις εἶναι ψευδὴς καὶ μεμολυσμένη, διὰ τοῦτο τὴν ἀφῆκα καὶ ἦλθον πάλιν εἰς τὴν ἰδικήν μου τὴν ἀληθινήν, καὶ συμβουλεύω καὶ σᾶς νὰ ἀρνηθῆτε τοιαύτην πίστιν ἀκάθαρτον καὶ ψευδῆ, νὰ ἀναθεματίσετε τὸν Μωάμεθ καὶ νὰ πιστεύσητε εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, νὰ βαπτισθῆτε, διὰ νὰ λυτρωθῆτε ἀπὸ τὴν αἰώνιον κόλασιν καὶ νὰ κληρονομήσητε ζωὴν αἰώνιον». Ἀκούσαντες ταῦτα οἱ Ἀγαρηνοὶ ὥρμησαν ὁμοθυμαδὸν νὰ τὸν καταξεσχίσουν, καὶ δέροντες αὐτὸν τὸν ὡδήγησαν εἰς τὸ κριτήριον, βοῶντες κατ’ αὐτοῦ καὶ λέγοντες· «Οὗτος ὁ ἄνθρωπος ὕβρισε τὴν πίστιν καὶ ἀνεθεμάτισε τὸν προφήτην, εἶχε δὲ προσέλθει μόνος του καὶ ἐπίστευσεν εἰς τὴν ἰδικήν μας πίστιν ὡς καλλιτέραν ἀπὸ τὴν ἰδικήν του· τώρα δὲ ἐγύρισεν εἰς τὴν προτέραν του πίστιν καὶ τὴν ἰδικήν μας ὑβρίζει καὶ καταφρονεῖ».

Ἀκούσας ταῦτα ὁ ἡγεμὼν εἶπε πρὸς τὸν Ἅγιον· «Σὺ ἐγνώρισες τὴν πίστιν μας, ὅτι εἶναι καλλιτέρα ἀπὸ τὴν ἰδικήν σου καὶ σὺ ἦλθες μόνος σου καὶ ἐπίστευσας, ἔπειτα δὲ ἠρνήθης αὐτὴν καὶ ἐπέστρεψας εἰς τὴν προτέραν σου πίστιν καὶ ἔγινες Μοναχός· λοιπὸν νὰ ἔλθῃς ἀμέσως εἰς τὴν πίστιν μας καὶ νὰ πιστεύσῃς, διὰ νὰ τιμηθῇς ἀπὸ ἡμᾶς καὶ νὰ λάβῃς καὶ χαρίσματα· εἰ δὲ καὶ ἀπειθήσῃς, θέλω καταναλώσει τὰς σάρκας σου μὲ διάφορα κολαστήρια». Ὁ δὲ Ἅγιος ἀπεκρίθη πρὸς τὸν ἡγεμόνα· «Ἐγὼ τὴν πίστιν σας καμμίαν φορὰν δὲν τὴν ἠγάπησα, ἀλλὰ μὲ βίαν καὶ χωρὶς τὸ θέλημά μου μὲ περιέτεμον, καθὼς τὸ ἠξεύρουν οἱ ὁμόπιστοί σου, καὶ ἂς μαρτυρήσουν τὴν ἀλήθειαν· ἐγὼ ποτὲ δὲν ἠρνήθην τὸν Χριστόν, οὔτε τὸν ἀρνοῦμαι κατ’ οὐδένα τρόπον». Ταῦτα εἷπεν ὁ Ἅγιος καὶ ἔδωσεν ἡσύχως τὸν φετφᾶν τοῦ νομοκράτορος· ὁ δὲ καταπεισθεὶς εἰς τὸν φετφᾶν ἢ καὶ εὐσπλαγχνισθεὶς τὸν Ἅγιον, τὸν ἀπέλυσε, βλέπων αὐτὸν ἀδύνατον ἀπὸ τὴν ἄσκησιν. Οἱ δὲ Τοῦρκοι συνήχθησαν πρὸς τὸν ἡγεμόνα καὶ ὀνειδίζοντες αὐτὸν ἔλεγον· «Σὺ δὲν εἶσαι θερμὸς Μουσουλμᾶνος· ἀντί, ὡς ἔπρεπε, νὰ βιάζῃς τὰ ἔθνη νὰ ἔλθουν εἰς τὴν πίστιν μας, ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἦλθον μίαν φορὰν καὶ ἔπειτα ἐπέστρεψαν εἰς τὴν προτέραν των πίστιν τοὺς ἀφήνεις ἀπαιδεύτους, καθὼς ἀφῆκες προχθὲς ἐκεῖνον τὸν Μοναχόν· ἡμεῖς θέλομεν δώσει ἀναφορὰν πρὸς τὸν βασιλέα νὰ σὲ τιμωρήσῃ ὡς ἐχθρὸν τῆς πίστεως».