Ἔπειτα πάλιν ἠκολουθήσαμεν τὴν εἰς τὰ ἔμπροσθεν ὁδόν· ἀφ’ οὗ δὲ ἐπεράσαμεν τὴν κοιλάδα ἐκείνην, ἐφθάσαμεν εἰς ἕνα ἀπέραντον ἐλαιῶνα, τοῦ ὁποίου τόσον πολυάριθμα ἦσαν τὰ δένδρα, ὅσα εἶναι τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, εἰς ἕκαστον δὲ δένδρον ἦτο μία σκηνὴ καὶ εἰς ἑκάστην σκηνὴν ἦτο καὶ μία κλίνη καὶ εἰς ἑκάστην κλίνην ἦτο καὶ ἀνὰ εἷς ἄνθρωπος [3]. Εἰς ἐκείνας τὰς ἱερὰς σκηνὰς ἐγνώρισα πολλούς, οἵτινες, ἐν τῇ γῇ ζῶντες, ἀνεστρέφοντο ἐντὸς τῶν βασιλικῶν παλατίων· ἄλλοι δὲ ἦσαν καὶ ἀπὸ τοὺς κατοικοῦντας εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, καὶ ἄλλοι πρὸς τούτοις ἀπὸ τὸ ἰδικόν μας Μοναστήριον. Ὅλοι δὲ οὗτοι, τοὺς ὁποίους εἶδον ἐκεῖ καὶ ἐγνώρισα, ἦσαν ἤδη προαποθανόντες».
«Ἐνῷ λοιπὸν διελογιζόμην νὰ ἐρωτήσω τοὺς μετ’ ἐμοῦ δύο Γέροντας ποῖος ἦτο ὁ τόσον μέγας καὶ θαυμαστὸς ἐκεῖνος ἐλαιών, προλαμβάνουσιν ἐκεῖνοι τὴν ἐρώτησιν καὶ λέγουσι. «Τί διαλογίζεσαι καὶ ἀπορεῖς, ποῖος εἶναι ὁ μέγας οὗτος καὶ ὡραιότατος ἐλαιών, καὶ ποῖα εἶναι ὅσα βλέπεις εἰς αὐτόν; Ταῦτα εἶναι ἐκεῖνα, διὰ τὰ ὁποῖα ἀκούεις νὰ λέγουν οἱ Πατέρες καὶ ἡ Γραφή: «Πολλαὶ μοναὶ παρὰ σοί, Σῶτερ, πεφύκασι, κατ’ ἀξίαν μεριζόμεναι, κατὰ τὸ μέτρον τῆς ἀρετῆς» [4]. Ὕστερον δὲ ἀπὸ τὸν ἐλαιῶνα ἐκεῖνον ἦτο μία πόλις, τῆς ὁποίας τὸ κάλλος καὶ τὴν ποικιλίαν καὶ τὴν τοῦ τείχους ἁρμονίαν καὶ σύνθεσιν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ διηγηθῇ τις. Διότι εἰς ὅλον ἐκεῖνο τὸ τεῖχος ἦσαν δώδεκα στοῖχοι, οἵτινες περιεκύλουν αὐτὸ ὡς ζῶναι, αἱ ὁποῖαι δὲν εἶχον ἓν χρῶμα, ἀλλὰ πολλὰ καὶ διάφορα. Ἐπειδὴ ἑκάστη ζώνη ἦτο συνηρμοσμένη ἀπὸ ἕνα ἐκ τῶν δώδεκα τιμίων λίθων [5]· ἐσχημάτιζε δὲ ἑκάστη ἕνα κύκλον ξεχωριστόν».
«Τί δὲ πρέπει νὰ λέγῃ τις διὰ τὴν ἰσότητα, τὴν ὁποίαν εἶχον αἱ πλάκες τῆς πόλεως ἐκείνης, καὶ διὰ τὴν εἰς ὅλα εὐαρμοστίαν; Εἰς τὸ τεῖχος τῆς πόλεως ἐκείνης ἦσαν πύλαι ἐστολισμέναι μὲ χρυσίον καὶ ἀργύριον, ἐντὸς δὲ τῶν πυλῶν ἦτο δάπεδον χρυσότευκτον, ἐπὶ δὲ τοῦ δαπέδου τούτου ἦσαν οἰκίαι χρυσαῖ, χρυσαῖ καθέδραι καὶ χρυσαῖ τράπεζαι. Ὅλη δὲ ἡ πόλις ἦτο γεμάτη ἀπὸ ἀνεκλάλητον φῶς, γεμάτη ἀπὸ εὐωδίας, γεμάτη ἀπὸ χάριτας διαφόρους».
«Ταύτην δὲ περιερχόμενοι καὶ θεωροῦντες, δὲν εἴδομεν ἐκεῖ ἄνθρωπον, οὔτε κτῆνος τετράποδον, οὔτε πτηνόν, οὔτε ἄλλο κανὲν ζῷον ἢ πρᾶγμα ἐξ ὅσων κινοῦνται ἐδῶ κάτω εἰς τὴν γῆν καὶ εἰς τὸν ἀέρα.