Τότε οἱ παῖδες γενόμενοι ἔκθαμβοι ἠγέρθησαν, καὶ μετὰ χαρᾶς ἠκολούθησαν αὐτήν, διότι μὲ τὸν λόγον τῆς Θεοτόκου ἤνοιξαν αὐτομάτως αἱ θύραι τῆς φυλακῆς καὶ ἐξῆλθον, καὶ εἰς ὀλίγον διάστημα χρόνου φθάνουσι τὴν ὥραν τοῦ Ὄρθρου εἰς τὴν Νεάπολιν [2], εἰς τὴν ὁποίαν εἶναι Μοναστήριον εἰς τὸ ὄνομα τῆς Ἀειπαρθένου Θεοτόκου, προσέταξε δὲ τοὺς παῖδας νὰ μείνωσιν εἰς αὐτὸ λέγουσα· «Ἐδῶ νὰ λάβητε τὸ ἅγιον Σχῆμα, τέκνα μου, νὰ ὑποτάσσησθε εἰς τὸν προεστῶτα καὶ εἰς ὅλην τὴν ἀδελφότητα, καὶ ἐγὼ θὰ ἔλθω πάλιν νὰ σᾶς ἴδω, ἐὰν προκόψετε». Ταῦτα εἰποῦσα τοὺς ἀπεχαιρέτησε καὶ ἀνεχώρησεν, οἱ δὲ παῖδες μετὰ τὴν τελείωσιν τοῦ Ὄρθρου προσεκύνησαν τὸν Ἡγούμενον καὶ τοῦ ἀνήγγειλαν τὴν ὑπόθεσιν ἅπασαν. Οὗτος δὲ ὡς φρόνιμος ἐγνώρισεν, ὅτι θεία δύναμις τοὺς ἔσωσε καὶ δοξάζων τὸν παντοδύναμον Θεόν, ἔδωκε τὰ παιδία εἰς ἐνάρετόν τινα Γέροντα, νὰ τὰ διδάσκῃ τὰ Ἱερὰ Γράμματα καὶ πᾶσαν μοναδικὴν κατάστασιν καὶ μεθ’ ἡμέρας τινὰς τοὺς κατέστησε νεωκόρους, νὰ ὑπηρετῶσι τὴν Ἐκκλησίαν ὡς πρόθυμοι, ὅπως ἐφαίνοντο, καὶ τόσην ἐπιμέλειαν ἔβαλλον, ὥστε ὅλοι των ἐθαύμαζον, μάλιστα διὰ τὰς μεγάλας ἀρετάς, τὰς ὁποίας εἶχον, καὶ πάντες οἱ ἀδελφοὶ τοὺς ἐφήμιζον χαίροντες διὰ τὴν προκοπὴν αὐτῶν καὶ ἐξόχως τὸν Φιλόθεον, ὅστις προσεπάθει καθ’ ἑκάστην καὶ ἐβιάζετο νὰ ὑπερτερήσῃ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς εἰς τὴν ὑπακοὴν καὶ ταπείνωσιν.
Ἡ δὲ μήτηρ αὐτῶν δὲν ἐγίνωσκε τίποτε περὶ αὐτῶν, μόνον ἀφοῦ παρῆλθεν ἀρκετὸς καιρὸς ἔβαλε καλὴν βουλὴν εἰς τὸν λογισμόν της, νὰ κουρευθῇ εἰς Παρθενῶνα τινὰ Μοναχὴ διὰ νὰ φύγῃ τοῦ κόσμου τὴν σύγχυσιν· ἦτο λοιπὸν γυναικεῖόν τι Μοναστήριον πλησίον τοῦ προρρηθέντος, εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκοντο τὰ τέκνα της, ἐκυβέρνα δὲ καὶ αὐτὸ ὁ Ἡγούμενος ἐκεῖνος ὅστις ἔκαμε Μοναχὸν καὶ τὸν Φιλόθεον, ὁ ἴδιος δὲ ἐκεῖνος ἔκαμε καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, τὴν ὁποίαν ὠνόμασεν Εὐδοκίαν, χωρὶς νὰ γνωρίζῃ, ὅτι αὕτη ἦτο ἡ μήτηρ τοῦ Φιλοθέου, οὔτε ἐκείνη πάλιν ἐγνώριζεν οὐδόλως τὴν μεγίστην θαυματουργίαν, τὴν ὁποίαν ἐποίησεν ἡ Θεόπαις καὶ Θεοτόκος Mαρία εἰς τὰ τέκνα της. Καὶ αὐτὰ μὲν ἔμενον εἰς τὸ ἓν Μοναστήριον, ὑπηρετοῦντα τὸν Ναὸν τοῦ Κυρίου ἐπιμελέστατα, αὐτὴ δὲ πάλιν εἰς τὸ ἕτερον μὲ τὰς παρθένους, προκόπτουσα καὶ αὐτὴ εἰς πᾶσαν ὑπακοὴν καὶ ὑπηρετοῦσα ἀόκνως πᾶσαν τὴν ἀδελφότητα.