Ἀφήσας λοιπὸν τὴν ποθητήν του πατρίδα ἐμίσησε πᾶσαν ἀπόλαυσιν φίλων καὶ συγγενῶν καὶ πράγματα καὶ ἔπλευσεν εἰς Κωνσταντινούπολιν νὰ πολεμήσῃ τὸν ἀντίπαλον ὡς ἀγωνιστὴς ἀνδρειότατος καὶ παρρησιασθεὶς εἰς τὸ θέατρον δὲν ἐφοβήθη τὰ φοβερὰ καὶ πικρὰ κολαστήρια, δὲν ἐδειλίασε θυμὸν ἀρχόντων, διὰ τὸν Κύριον, ἀλλὰ φανερῶς ἐκήρυξε τὴν ἀλήθειαν λέγων, ὅτι ὅστις δὲν προσκυνεῖ τὰς ἁγίας Εἰκόνας εἶναι αἱρετικὸς καὶ ἀντίχριστος, τοὺς δὲ ἀκροατὰς παρεκίνει νὰ μὴ φοβῶνται βασιλέως θρασύτητα οὔτε σκληρὰ παιδευτήρια, ἀλλὰ νὰ δίδωσι τὴν ὀφειλομένην καὶ πρέπουσαν τιμὴν εἰς τὰς Εἰκόνας, αἱ ὁποῖαι εἶναι τῶν πρωτοτύπων ἀντίτυπα καὶ ὅστις τὰς ὑβρίζει, ἀτιμάζει τὸν ἐν αὐταῖς εἰνονιζόμενον. Ὁ δὲ βασιλεὺς ἐκάθητο μὲ τὴν συνήθη δορυφορίαν εἰς τὰ βασίλεια τοῦ Ἁγίου Μάμαντος τιμωρῶν μὲ μεγάλην ἀγριότητα καὶ μὲ σκληρὰ βασανιστήρια τοὺς Ὀρθοδόξους καὶ ἄλλους μὲν ἐρράβδιζεν, ἄλλους ἔρριπτεν εἰς τὸ πῦρ, ἄλλων ἀνέσπα τὴν γλῶσσαν διὰ νὰ μὴ δύνανται νὰ παρακινῶσι τοὺς ἄλλους πρὸς τὴν εὐσέβειαν, ἄλλων πάλιν ἐξώρυττε τοὺς ὀφθαλμοὺς διὰ νὰ μὴ βλέπωσι τῶν Μαρτύρων τὴν γενναιότητα οὔτε νὰ ἔχωσί τινα παρηγορίαν, ἄλλων δὲ πάλιν ἔκοπτε τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας, τῶν ἀνευθύνων ὁ ὑπεύθυνος καὶ ἄξιος πάσης κολάσεως.
Βλέπων ταῦτα ὁ Ἅγιος ἐπόνεσε τὴν ψυχὴν ὁ συμπαθέστατος καὶ ὕβρισε παρρησίᾳ τὸν ἐμπαθέστατον τύραννον λέγων· «Διὰ τί, βασιλεῦ, τιμωρεῖς τοὺς Ἁγίους μὲ τόσην ὠμότητα; πῶς δὲν λυπεῖσαι τοὺς Χριστωνύμους, μισόχριστε, ἀλλὰ τοὺς δίδεις τοιαῦτα βασανιστήρια; Ὁ δὲ βασιλεύς, ἀκούσας ταῦτα, ἐκέλευσε νὰ τὸν συλλάβωσιν οἱ παριστάμενοι, οἵτινες ἥρπασαν αὐτὸν ὡς φονεῖς ἀγριώτατοι, ἄλλοι ἀπὸ τὰς χεῖρας, ἄλλοι ἀπὸ τοὺς πόδας καὶ ἄλλοι ἀπὸ τὰ ἱμάτια, ἔρριψαν αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ὑβρίζοντες καὶ λακτίζοντες αὐτόν, ἔπειτα τὸν ἔφεραν πλησίον τοῦ βασιλέως, ὅστις τοῦ λέγει· «Διατί ἦλθες μὲ τόσην θρασύτητα καὶ ἀγριότητα, ἄγροικε, νὰ μὲ ἐλέγξῃς κατὰ πρόσωπον; ἢ ἔκαμες τοῦτο διὰ νὰ γίνῃς πρὸς ἡμᾶς γνώριμος;». Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ἅγιος· «Δὲν εἰχα ἀνάγκην ἐγὼ νὰ γίνω τῆς βασιλείας σου γνώριμος, διότι ὅλον τὸν κόσμον κατεφρόνησα, διάγων ἡσυχαστικὴν ζωὴν καὶ ἤρεμον, οὔτε ἀπὸ αὐθάδειαν καὶ ἀμάθειάν μου ἐπαρρησιάσθην, ἀλλὰ ἀκούσας τὴν νεωτέραν καὶ ἀντίχριστον πλάνην, ὅτι βιάζεις τοὺς εὐσεβεῖς νὰ μὴ προσκυνῶσι τὰς ἁγίας Εἰκόνας, δὲν ἠδυνήθην νὰ ὑπομένω τοιαύτην ἀδικίαν·