Εὑρῆκε λοιπὸν μακρὰν ἀπὸ τὴν διατριβὴν τῶν ἀνθρώπων ἔρημόν τινα τόπον, εἰς τὸν ὁποῖον οὔτε δένδρον ἦτο πλησίον, οὔτε ἄλλη παρηγορία τοῦ σώματος, ἀλλὰ μᾶλλον πληθὺς δαιμόνων κατῴκει ἐκεῖ, διότι ἦσαν Ἑλλήνων μνήματα καὶ οὐδεὶς ἄνθρωπος δὲν ἠδύνατο νὰ πλησιάσῃ τελείως. Οἱ δὲ οἰκήτορες τῆς πόλεως τὸν ἠμπόδιζαν καὶ τὸν ὠνείδιζον, βλέποντες αὐτὸν ὅτι ἔκτισε καλύβην εἰς τοιοῦτον τόπον κινδυνώδη καὶ ἐπικίνδυνον λέγοντες· «Τίς πονηρὸς δαίμων σὲ ὡδήγησεν ἐκεῖ νὰ κινδυνεύσῃς ψυχῇ τε καὶ σώματι; φύγε ἀπ’ ἐκεῖ μὴ σὲ φονεύσουν οἱ δαίμονες»· ὁ δὲ Ἅγιος ἔμεινεν ἄφοβος ἔχων εἰς τὸν Θεὸν τὴν ἐλπίδα του καὶ ποσῶς δὲν ἐσυλλογίζετο κίνδυνον.

Ἀφοῦ ἔκαμεν εἰς τὴν καλύβην ὀλίγον καιρόν, ἠθέλησε νὰ γίνῃ μετέωρος καὶ βλέπων εἰς τάφον, στῦλον, εἰς τὸ ἄνω μέρος τοῦ ὁποίου εἶχον θεμελιωμένον ἀπὸ παλαιὸν καιρὸν ταυρολέοντα, ἔβαλεν εἰς τὸν νοῦν του νὰ τὸν κρημνίσῃ ἐκεῖθεν καὶ νὰ οἰκήσῃ αὐτὸς εἰς τὸν κίονα. Ὅθεν ἐπῆγεν εἰς τὴν χώραν καὶ ἐπῆρε μίαν εἰκόνα τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, ἕνα Σταυρὸν καὶ ἕνα μοχλὸν σιδηροῦν, μὲ τὸν ὁποῖον ἐξερρίζωσε μετὰ βίας ἀπὸ τὸν στῦλον τὸ ξόανον, διότι ἦτο ἀνδρεῖος καὶ εἶχε μεγάλην σωματικὴν δύναμιν· ἀφοῦ δὲ ἐκρήμνισεν αὐτό, ἔβαλε τὸν Σταυρὸν ὡς τρόπαιον τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ, ἀπὸ δὲ τὸν κόπον ἀπεκοιμήθη καὶ βλέπει δύο ἄνδρας ὡς Ἱερεῖς καὶ τοῦ λέγουσι· «Πολὺν καιρὸν σὲ ἀνεμένομεν, ὅτι θέλημα Θεοῦ εἶναι νὰ εὐθύνῃς τούτους τοὺς τόπους, καὶ νὰ κτίσῃς περικαλλῆ Ναὸν τῆς πανευφήμου Εὐφημίας». Ὁ δὲ Ὅσιος ἐγερθεὶς ἤρχισεν εὐθὺς τὰ θεμέλια καὶ τότε ἐφάνησαν πάλιν εἰς αὐτὸν οἱ προαναφερθέντες ἱεροπρεπεῖς ἐκεῖνοι ἄνδρες, ἐκ τῶν ὁποίων ὁ μὲν εἷς ἐβάσταζε θυμιατήριον καὶ ἐσημείωνε τὸν τόπον, ὁ δὲ ἕτερος ἔλεγεν· «Ὡσαννά, ὡσαννὰ εἰς τοῦτο τὸ θυσιαστήριον». Ταῦτα βλέπων ὁ Ὅσιος ἐβεβαιώθη ὅτι ἦτο Θεοῦ οἰκονομία νὰ οἰκοδομήσῃ τὴν Ἐκκλησίαν, καθὼς ἐποίησεν ὕστερα, ὡς θὰ ἴδωμεν. Διότι πηγαίνων ὁ Ἀρχιερεὺς τῆς πόλεως εἰς τὸν βασιλέα διά τινα ὑπόθεσιν, ἔλαβεν εἰς τὴν συνοδείαν του καὶ τὸν Ἀλύπιον, ὁ δὲ Ἅγιος ἐπῆγε καὶ παρὰ τὴν θέλησίν του ἕως εἰς τὴν Χαλκηδόνα διὰ νὰ μὴ φανῇ πρὸς τὸν προεστῶτα παρήκοος, ἐκεῖ δὲ εἰσελθόντος τοῦ Ἀρχιερέως εἰς λέμβον τὴν νύκτα μετὰ τῆς λοιπῆς συνοδείας του, παρεμέρισεν ὁ Ὅσιος χωρὶς νὰ τὸν ἀντιληφθῶσι καὶ ἔμεινεν εἰς τὸν Ναὸν τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Βάσης ὅπου καὶ ἐκρύβη.