Ἰδοὺ ὅτι ὅλα τὰ Ἀγγελικὰ τάγματα (ὅσα ἐξ ἀρχῆς ὁ Θεὸς ἐδημιούργησε) εἶναι δέκα· τὸ δέκατον λοιπὸν ξεπεσμένον τάγμα, ἔχει νὰ ἀναπληρωθῇ καὶ νὰ γεμίσῃ ἀπὸ τοὺς Μοναχούς· διὰ τοῦτο καὶ ἡ Καλογερικὴ Ἀγγελικὸν λέγεται σχῆμα, καὶ εἶναι κατὰ ἀλήθειαν· διότι ἂν οἱ Ἄγγελοι παρθενεύουν, ἀλλὰ καὶ ἡ καλογερικὴ μὲ παρθενίαν σεμνύνεται· ἂν οἱ Ἄγγελοι ἀγρυπνοῦσιν, ἀλλ’ εἰς ἀγρυπνίας καὶ ἡ καλογερικὴ καταγίνεται· ἂν οἱ Ἄγγελοι ἀνώτεροι τροφῆς διὰ τὸ ἄϋλον, ἀλλὰ καὶ ἡ καλογερικὴ μὲ νηστείας διάγει· ἂν ἔργον Ἀγγέλων ἡ ἀκατάπαυστος πρὸς Θεὸν δοξολογία, ἀλλὰ τοῦτο ἴδιον καὶ τῶν Μοναχῶν· ἂν διὰ τὸ κοῦφον τῆς φύσεως μὲ πτερὰ ζωγραφίζωνται οἱ Ἄγγελοι, ἀλλ’ ἰδοὺ πτερὰ καὶ εἰς τοὺς Μοναχούς. Ποῖα; τὸ ἐπανωκαλύμμαυχον· ὅθεν Ἀγγελικὸν σχῆμα ἡ καλογερική, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἔχει νὰ ἀναπληρωθῆ τὸ ξεπεσμένον τοῦ Ἑωσφόρου τάγμα, καθὼς εἴπομεν.
Διὰ τοῦτο λοιπὸν φθόνῳ κινούμενος πολὺ πολεμεῖ ὁ διάβολος τὴν καλογερικήν, διότι αὕτη θὰ καταλάβῃ (ἂν κατὰ το ἑαυτῆς ἐπάγγελμα ζήσῃ) τὸν τόπον τοῦ φωτισμοῦ καὶ τῆς δόξης τοῦ Ἑωσφόρου, τὴν ὁποίαν εἶχεν αὐτὸς πρὸ τοῦ ξεπεσμοῦ του, καθὼς λέγει καὶ εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου· «οὐδεὶς ἠδύνατο μαθεῖν τὴν ᾠδὴν ἐκείνην, εἰμὴ αἱ ἑκατὸν τεσσαράκοντα χιλιάδες οἱ ἠγορασμένοι ἀπὸ τῆς γῆς· οὗτοί εἰσιν, οἳ μετὰ γυναικῶν οὐκ ἐμολύνθησαν, παρθένοι γάρ εἰσιν· οὗτοί εἰσιν, οἱ ἀκολουθοῦντες τὸ Ἀρνίον, ὅπου ἄν ὑπάγῃ· οὗτοι ἠγοράσθησαν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀπαρχὴ τῷ Θεῷ καὶ τῷ Ἀρνίῳ»· αὐτοί, λέγω, οἱ ἀκολουθήσαντες τὸ Ἀρνίον, τὸ ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου σωτηρίας σφραγιασθέν, Παχώμιος, Ἀντώνιος, Ὀνούφριος, Εὐθύμιος, Ἀθανάσιος καὶ πάντες οἱ Ὅσιοι, ἀπὸ τὸν Τίμιον Πρόδρομον ἔλαβον τὸ παράδειγμα τῆς καλογερικῆς· εἰς τούτου τὰ ἴχνη ἐπεριπάτησαν· τούτου τὴν ἐρημικὴν ζωὴν ἐμιμήθησαν, καὶ εἰς τοῦτο ὅπου λέγω δὲν εἶναί τις, ὅπου νὰ ἀντείπῃ· ὥστε ὁ Τίμιος Πρόδρομος εἶναι ὁ πρῶτος καὶ ἀρχηγὸς τοῦ Μοναχικοῦ τάγματος, τὸ ὁποῖον ὁμοῦ μὲ τὴν ἀνατολὴν τῆς λαμπροτάτης αὐτοῦ καὶ χαρμοσύνου γεννήσεως καὶ αὐτὸ συνανέτειλεν.
Ἂς ἔλθωμεν δὲ τώρα εἰς τὸ Ι τοῦτο πόσα σημαίνει κατὰ τὸν ἀριθμόν; δέκα· ἰδοὺ λοιπὸν ὁ δέκατος οὗτος ἀριθμος τοῦ Ι, ὅπου μᾶς παρασταίνει φανερώτατα τὸν ἀνακαινισμὸν καὶ τὴν ἀνόρθωσιν τοῦ ξεπεσμένου δεκάτου τάγματος, τὸ ὁποῖον ὁ Τίμιος Πρόδρομος μὲ τὴν ἰσάγγελον ζωήν του ἔμελλε νὰ ἀνακαινίσῃ· καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ Ι, τὸ ὁποῖον εἶναι μόνον σύμβολον φανερὸν τοῦ Τιμίου Προδρόμου.