Λόγος Τρίτος. Ἐκ τῆς Ἀποστολικῆς Σαγήνης.

Ἀλλὰ πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι, εἶπεν ὁ Κύριος· ἐγὼ καὶ πιστεύω ἀναμφιβόλως ὅτι δι’ αὐτὴν τὴν ὥραν θέλει μοῦ βοηθήσει ὁ Τίμιός μου Πρόδρομος Ἰωάννης εἰς τὸ νὰ διαπλεύσω ἀβλαβῶς τε καὶ ἀκινδύνως τοῦτο τὸ μέγα καὶ ἀνεξιχνίαστον πέλαγος, ὄχι διὰ ἰδικήν μου (μὴ γένοιτο), ἀλλὰ διὰ δόξαν αὐτοῦ τε καὶ ἔπαινον, τον ὁποῖον πρέπει να κράξω πρῶτον συμβοηθόν τε καὶ ἀντιλήπτορα, πρὸς αὐτὸν εὐλαβῶς λέγων.

Ὦ θαυμαστέ, καὶ πρᾶγμα καὶ ὄνομα, Ἰωάννη πανεύφημε, ἔνσαρκε Ἄγγελε, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπὶς καὶ πάντων τῶν Ἁγίων ὑπέρτιμε Ἅγιε, καθὼς τὴν τῆς μητρός σου ἀτεκνίαν, καὶ τὴν τοῦ πατρός σου διέλυσας ἀφωνίαν, οὕτω σήμερον καὶ τὰ δεσμὰ τῆς ἐμῆς διάλυσον ἀμαθείας· καὶ ἐμοῦ μὲν καὶ νοῦν φώτισον καὶ καρδίαν, διὰ νὰ δυνηθῶ νὰ φανερώσω τὰ ἐν τῷ σῷ ὀνόματι κεκρυμμένα μυστήρια τούτων δὲ τῶν εὐλαβητικῶν σου πανηγυριστῶν λάμπρυνον τοὺς νοητοὺς τῆς ψυχῆς ὀφθαλμούς, ἵνα καὶ τὰ ἀκροασθοῦν καὶ σεπτῶς νὰ τὰ ἀσπασθοῦν.

Περὶ τοῦ Ι. Νὰ πολυλογῶ, ἡ ὥρα δὲν μᾶς συγχωρεῖ. Ὅθεν ἐπειδὴ ἀνωτέρω εἶπον, ὅτι τὸ Ἰωάννης, ὄνομα τοῦ Τιμίου Προδρόμου, εἶναι ἀπὸ ἑπτὰ στοιχεῖα Ι.Ω.Α.Ν.Ν.Η.Σ. συγκείμενον, καὶ αὐτὰ πάλιν ἕνα πρὸς ἕνα ἔχουν κάποιαν μυστικὴν ἔννοιαν, ἰδοὺ ὅπου ἀρχίζω νὰ κάμω μὲ συντομίαν μεγάλην (Θεοῦ βοηθοῦντος μοι) μίαν παραμικρὰν σκιαγραφίαν πρὸς ἡμετέραν ἀγάπην, ἀρχίζων πρῶτον ἀπὸ τὸ α’ στοιχεῖον, ὅπου εἶναι τὸ Ι, καὶ ἂς ἔχω παρακαλῶ τὴν ὑμετέραν ἀκρόασιν μετὰ προσοχῆς μεγάλης, διότι τὰ ἑξῆς ρηθησόμενα, ὡς θεολογικά, εἶναι πολὺ ὑψηλὰ καὶ μεγάλα. Τοῦτο τὸ Ι, ὅπου εἶναι εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ ὀνόματος Ἰωάννης, περιέχει πολλὰ καὶ ἀνέκφραστα πράγματα· πλὴν ἐγὼ διὰ τὸ στενὸν τοῦ καιροῦ, ὅλα τὰ παρατρέχω, καὶ ἔρχομαι νὰ εἰπῶ μόνον ἐκεῖνα ὅπου εἰς τὴν ὑπόθεσιν τοῦ πανηγυρικοῦ μας λόγου συντείνουν. Φαίνεται εἰς πολλὰ μέρη τῆς θείας Γραφῆς, ὅτι ὁ Θεὸς πρῶτον ἐδημιούογησε τὰς Ἀγγελικὰς Δυνάμεις, τὰς ὁποίας διαιρεῖ ὁ Ἀρεοπαγίτης Διονύσιος εἰς τρεῖς Ἱεραρχίας· καὶ αὐτὰς πάλιν τὰς ὑποδιαιρεῖ εἰς ἐννέα τάγματα· α’ εἰς Σεραφίμ· β’ εἰς Χερουβίμ· γ’ εἰς Θρόνους· δ’ εἰς Κυριότητας· ε’ εἰς Δυνάμεις· ϛ’ εἰς Ἐξουσίας· ζ’ εἰς Ἀρχάς· η’ εἰς Ἀρχαγγέλους· καὶ θ’ εἰς Ἀγγέλους. Εἶναι δὲ καὶ τὸ τάγμα τοῦ Ἑωσφόρου, ὅπερ οὐρανόθεν ἔπεσε διὰ τὴν ἔπαρσιν καὶ ὑπερηφάνειάν του.